Book 1: The lost city

Page 05: Gifted

Saije's Point of View

Hapon na ng ako ay magising. Naghanap ako ng makakain at isa wala akong nahanap.

Kaya nagpasyahan ko na mag kape nalang. Umupo ako sa may sofa at nilapag ko naman ang tasa sa lamesa.

Wala si sachi baka bumili yun ng mga kakailanganin namin dito.

Bakit hindi niya ako ginising ?

Sumasakit yung ulo ko baka sa over slept lang ito kaya uminom ako ng gamot.

Ang hilig talaga nun mag kusa e. Kaya minsan parang nakakahiya na sakanya na lagi nalang siya ang bumibili.

Ilang minuto ang lumipas at mag gagabi ng wala pa siya. Balak ko na sana na puntahan ang convinient store kung saan kami lagi nagpupunta.

Wala naman ng ibang pupuntahan yun kundi dun lang.

Patapos na ako sa pagkakape ngunit ramdam ko pa den ang gutom at sakit ng ulo ko.

"Bell rings" ...

Agad akong tumungo sa pinto at nagbabasakali na si sachi na ang dumating.

Pag bukas ko ng pinto mga hindi familiar ang bumungad saken.

Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng takot at kaba. Dahil hindi ko makita o makilala ang mga mukha nila dahil sa suot nilang facemask.

"Sorry but this is a Dr.'s Punk command" saad ng isa sakanila.

Huh ?

Dr, Punk sino naman yun ?

Oo masakit ang ulo ko pero wala akong naalala na kailangan ko ng doctor.

Anong ibig sabihin nito.

Bago pa ako mamulat sa realidad ay tangkang sasarado ko sana ang pinto ngunit hindi ko yun nagawa.

Kaya tumakbo ako papuntang kwarto. Hindi ko magawang sa labas makatakbo dahil may karamihan sila at alam na alam nila yung gagawen. At talagang plano ito.

Tumakbo ako ng kwarto at kinuha ang phone ko ng matawagan si sachi.

Ngunit pagbukas ko palang ng phone ko ay agad itong nahamblot sakin.

Nag simula na akong mataranta dahil hindi ko na alam ang gagawen ko.

Ano bang nangyayare.

Wala akong maalala na may naka away ako e.

Nahawakan na ako ng isa sa kanila. Hindi ko magawa makatakas dahil mas malakas siya sakin.

May panyo siyang nilagay sa mukha ko. Hindi ko alam kung anong klaseng amoy iyun.

Pero ilang segundo lang wala na akong ibang magawa kundi mahulog sa sahig ang dala kong phone.

At dahan dahan nandilim ang paningin ko hanggang sa mawalan ng malay.

Sachiiiii ...

Nang imulat ko ang aking mga mata agad akong nahimasmasan dahil naalala ko pa ang nangyare sakin.

"Teka nasan ako?"

Hindi ko magawa makagalaw ng maayos dahil naka posas ang mga kamay ko at paa.

Ngayon ko lang napansin na naka bikini lang ako.

Teka anong ginagawa nila sakin ?

Bakit ganto suot ko ?

Nasan ang damit ko at short ?

Sachi pakiusap paki ligtas ako. Nandidiri ako sa sarili ko sa hindi malaman na dahilan.

"You awake" isang boses ang narinig ko papasok mula sa kinalalagyan ko.

Medyo madilim ang paligid pero nakikita ko ang pagmumukha niya.

At sino naman ito at parang hindi yata natutulog dahil ang lalim ng eyebags niya.

"Who are you why are you doing this" sagot ko naman na kinahalakhak niya.

"Dr, Punk in short your principal, kaya please be kind to me" halakhak na naman nito. Para itong demunyo kung tumawa.

Lakas tumawa wala naman nakakatawa.

"Did you feel better ?" tanong nito.

Huh anong did you feel better ka diyan. Sa lagay ko na to muka ba akong okay ?

"Don't worry i know you're not" sagot niya sa sariling tanong. "Rare to see that you're gifted already" saad niya.

Gifted ?

Isa sa mga iniwan niyang salita bago siya umalis.