"ငါေျပာသလိုလုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့...
အခုခ်က္ခ်င္း ငါ့အိမ္ထဲက ထြက္သြားေလ...
အဲ့တာဆို ငါလည္း စိတ္ခ်မ္းသာရမယ္...
မင္းလည္း လြတ္လပ္သြားမယ္..."
"တီခ်ယ္...စိတ္ေလး ထိန္းပါအုံး....
တီခ်ယ္ပဲ Liliကို အရမ္းခ်စ္တာဆို..."
"မင္းက ငါ့ကို တကယ္ မခ်စ္ဘူးပဲ..."
"မဟုတ္ပါဘူး...
တကယ္ခ်စ္ခဲ့တာပါ တီခ်ယ္ရယ္..."
"တကယ္ခ်စ္ရင္ ထြက္သြားေလ..."
"ေကာင္းပါၿပီ...တီခ်ယ္
ေနျမန္ျမန္ေကာင္းေအာင္ေနေပးပါ..."
"ဒါ ငါ့အေၾကာင္းပါ...နင့္ အလုပ္မဟုတ္ဘူး..."
ေအာင့္သက္သက္နဲ႔မို႔ Lili အခန္းျပင္ထြက္ကာ..
တီခ်ယ္ႀကီးဆီလွမ္းလာခဲ့တယ္....
"တီခ်ယ္အေျခအေန ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ကုန္တာလဲ တီခ်ယ္ႀကီး...Liliကို ဘာလို႔ မုန္းသြားရတာလဲ..."
"မသိပါဘူး ကေလးရယ္....
Jenက လူစိမ္းႀကီး တစ္ေယာက္လိုျဖစ္သြားတာ..."
"Liliမခံစားႏိုင္ဘူးေနာ္..ဒီလိုသာဆိုရင္...
စိတ္က်န္းမာေရး ေဆး႐ုံမွာ ပဲသြားကုၾကရေအာင္..."
"Liliဒါေပမဲ့...Jenရဲ႕သိကၡာ အတြက္...ထည့္စဥ္းစားၾကရေအာင္ေလ...."
"ဟူး...."
ဒီလိုခ်ိန္ေတြမွာ Jenနဲ႔အေဝးဆုံးမွာေနတာ
ပိုအဆင္ေျပလိမ့္မယ္....
~~~~~~
ဒီေန႔ဆို...Jenအေ႐ွ႕မသြားတာ ၂လ႐ွိၿပီ...
အခ်ိန္တိုင္းသူ႕ အနားမွာ ႐ွိေနရေပမဲ့....
သူ႕အတြက္က liliမလိုပါဘူးေလ...
အေဝးကေန ဂ႐ုစိုက္ေပးေနရရင္ေက်နပ္ပါၿပီဆိုတာ
အေျပာသာလြယ္တာ....
လက္ေတြ႕မွာေတာ့ အရမ္းခံစားရတယ္...
သက္ျပင္း႐ွည္႐ွည္ခ်ရင္း...
အရင္ခ်ိန္ေတြကို စဥ္းစားရင္း...
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔သာ အေဖာ္ျပဳရေတာ့တယ္....
Liliစိတ္ညစ္တယ္....
Jenစိမ္းကားတာေတြကို ခံႏိုင္ရည္႐ွိေပမဲ့...
Jenရဲ႕ အမုန္းေတြကိုေတာ့ မခံႏိုင္ပါ....
Liliရဲ႕ စိတ္ညစ္မႈေတြကို ဒီအေငြ႕ေတြလို..
ေလဟာနယ္ထဲ လြင့္ျပယ္သြားေစခ်င္တယ္...
မဟုတ္လို႔ကေတာ့...
Liliရင္ထဲ...မီးေတာင္ထည့္ထားသလို...
ပူပန္ေနၿပီ....
"ဘာလို႔ ဒါေတြ ေသာက္ေနတာလဲ...
ငါ မႀကိဳက္ဘူးဆိုတာ မင္း မသိဘူးလား...
ဒါမွ မဟုတ္ ငါ့ကို ဂ႐ုမစိုက္တာလား..."
ESTÁS LEYENDO
Can you call me tchel??(Uni+Zawgyi)
Romanceစိတ်ကူးရင်ဆန်ဆန်နဲ့ရေးထားတာမို့... လက်တွေ့နဲ့ တော့ တခြားစီ ဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။ ဒါကို လက်ခံမှ ဖတ်ပေးကြပါနော်🥺
