Yeni Hayat

Terk edildim

Sinsi bir gülüş atarak yanından ayrıldım . Eve doğru gittim . Yolda giderken 2. Planımı düşündüm. Kahretsin çok zekiyim. Hemen yeni bir plan buldum. Sonra kendi kendime güldüm. Sanırım sesli gülmüştüm yoldaki her kes bana baktı. Ben de hemen kendimi toparlayarak yoluma devam ettim. Eve geldiğimde kapının açık olduğunu gördüm. Şaşkınlıkla ilerledim. Aman Allahım bu da neydi böyle. Heryer darma dağın camlar tabaklar kırılmış. Korkuyorum. Hizmetçiler nerede!! Hızlıca odama doğru koşarak çıktım . Büyük bir çığlık attım ama ne yazık ki kimse yoktu . Kimse benim sesimi duymamıştı. Odama gelince yarı dolu yarı boştu. Ve dolu olan kısmı darmadağındı. Allahım noluyor bu evde. Hemen koşarak diğer odalara baktim onlarda aynı benim odam gibi. Acaba annemlerin haberi var mı? Yoksa haberleri varda beni terk edip gittiler mi? Allahım çıldırcam . Ne saçmalıyorum ben tabiki öyle bişi yok. Belkide kendimi kandırıyorum. Napıcam ben şimdi. Duvara yaslanarak yavaşça yere çöktüm . Ellerimi saçlarımın arasına alarak yukarı doğru bastırdım. Öylece kıpırdamadan durdum bekledim bekledim bekledim... Akşam oldu ve kimse gelmedi. Kimse yoktu. Tek başımayım. Aşşağıdan bir ses geldi. Korkuyla ayağı kalktım. Merdivene doğru yürüdüm sesin geldiği yöne doğru baktım. Kimse yoktu. Sesizce merdivenlerden indim. Etrefıma bir baktım ve kimseni olmadığını anlayınca tekrar yukarı çıkmak için merdivene gittim. Birden arkamdan bir el omzuma dokundu. Avazım çıktığı kadar bağırdım. Arkamı döndüğümde Almeda karşımda duruyordu. Anlam verememiştim. Ne işi vardı bunun burda? Yoksa bütün bunları o mu yapmıştı. Şaşkınlıkla ona bakıyordum.  Oda bana üzgün bir ifadeyle bakıyordu.

- Ne işin var senin burda ?

- Senin evinin burda olduğunu biliyordum hatta benim de evim hemen yan binada. Bunun nasıl olduguna ben de inanamıyorum.ilk olarak çığlık sesleri duydum.
Başta ne olduğunu anlamadım. Sonradan sessizce gelip baktım. Ama sana görünmedim. Bana kızarsın diye gelmedim yanına. Ama sonradan merak ettim ve gelip sana bir bakayım dedim . Elimde anahtarlarım vardı onu kapıya istemeden çarpınca senin geldiğini anladım ve bir yere saklandım.

-Peki bunu neden yapiyosun Almeda?
Beni sevmiyorsun , bana gıcık oluyosun. Bir insan gıcık olduğu insana neden iyilik yapmak istesin ki?

-Bak Almila ben de duyguları olan bir kızım. Her ne kadar sana gıcık olsam da ben vicdanlıyım. Benim düşmanım da olsa ben üzülürüm. Bu yüzden sen bu durmdayken ben öylece duramam. Ama istersen giderim. Bir daha da gelmem. Ama ban yardım et dersen ederim

Öylece bir süre durdum. Sonradan kendimi tutamayıp Almeda'ya sarıldım. Bunu nasıl yaptım kendime inanamıyorum . Ama burda da gurur yapmıcam . Hem ağlayıp hem de sımsıkı sarılıyordum ona. O da bana sarıldı. Sanki kardeşim gibiydi. Gerçi hiç kardeşim yoktu. Bilmezdim bu duyguyu. Ama ne biliyim insan hissediyo işte. Uzun bir süre sarıldıktan sonra. Durup birbirimize baktık ve gülmeye başladık.

-İstersen bizde kalabilirsin.

-Bilmem ki?

-Hadi naz yapma kıyafetlerini al da gel bekliyorum.

-Tamam.

Hemen gidip kıyafetlerimi aldım. ÂAllahtan ki kıyafetlerim yerindeydi. Aşşağı indim ve Almeda'yla birlikte onların evine gittik. Biraz çekiniyordum. Ve kendimi kötü hissediyorum. Ben ona ne kötülükler yaptım oysa ki çok iyi bir kızmış. Ben ona bunları yaparken o bana evini açtı kendime çok sinirliyim. Almeda'nın odasına çıktık. İki tane yatak vardı.

-neden iki tane yatak var ?

-Birinden sıkılıp diyerinde yatayım diye.

Ikimiz de birden gülmeye başladık. Çok mutluydum. Biraz da hüzünlü. Saat çok geç olmuştu. Hemen yataklarımıza yattık. Tavana bakarak annemleri düşünüyordum. Acaba ne yapıyorlardı , neredelerdi? Bunları düşünürken uykuya daldım...

Merhaba arkadaslar bu bolumu insallah begenmissinizdir. Dileklerinizi yada ne biliyim bisiler yazin iste vole kuru kuru olmuyo. Sizi cok seviyorum.mmmmmmm :-*