Ay'ın Tanrısı

Dünya'ya İlk Adım

- " bu..o..bu o yüz! "

dedi içinden Ay Tanrısı.

Gözlerine inananmadı, o kızın karşısında olduğuna.

Çünkü Ay Krallığından sürekli duyduğu bir ses vardı,
kötü hissettiğinde onu iyileştiren, ruhuna iyi gelen bir melodi.

Bu o kızdı.

Çünkü kız her gece Ay ile konuşuyor, ona bakıyor ve ona iç dünyasını anlatıyordu.

Neler hissettiğini soruyordu.

Bu Ay Tanrısı'na iyi gelen bir şeydi.

Ay Tanrısı kızın yüzüne bakmaya devam etti.

Tam ayağa kalkacakken,

Kız uyandı.

- " Hey uyandın mı? Nasıl hissediyorsun? Seni dün gece sokakta baygın bir şekilde buldum." 

dedi kız.

Ay Tanrısı'nın gözlerinin içinde bakarak.

Öyle bir an vardı ki..

Sadece bir kaç saniye bakıştılar.

Derin ve savunmasızdı.

Sanki, vücutları birbiri ile konuşuyordu, daha önceden tanışılmış bir his.

kız,

- " Daha önce tanıştıktık mı?"

Ay Tanrısı,

- " Kendimi ona yakın hissediyorum sanki aramızda bir bağ var. "

dedi içinden.

Çünkü bir önceki hayatında tanışmışlardı.

Ay Tanrısı,

- " Hayır! Daha önce tanıştığımızı hatırlamıyorum."

Kız olacaklardan habersizdi.

Evinde olan kişi bir, Ay Tanrısı'ydı.

Kız saate baktı.

- " Hayır Olamaz! Yine okula geç kalacağım."

Hemen hızlıca, odasına koştu hazırlanmak için.

Kız odasından,

- " Dolapta bir şeyler var yiyebilirsin ama şimdi gerçekten gitmem gerekiyor."

dedi hızlıca koşarak.

Ay Tanrısı balkona çıktı.

Kızı izliyordu.

Otobüse doğru koştu.

Ay Tanrısı hala düşünüyordu.

O kız gerçekte kimdi?

Neden ona böyle bir yakınlık hissediyordu?

Çünkü o kız bir..