Holy Shit! |tk

10-En güzel omega

Selam

Okur sus(ma)
Yorum yap
Seni seviyorum

Düz yazı olduğu için gerçekten yorum okumak istiyorum 🧚🏻‍♀️

İyi okumalar ^^

°°°
(Birkaç hafta sonra)

"Taehyung geliyor."

Jungkook gözlerini pipetini ezdiği meyve suyundan Seokjin'in dediğiyle okulun kapısına çevirmişti. Karnı sabahtan beri ağrıyordu bu yüzden sinirleri bozuktu. Kravatı yine gevşek Taehyung ile arkasındaki Hoseok'u gördü. Elleri cebinde olan Taehyung'u görünce dudakları iki yana kıvrıldı. Bakışları kesiştiği anda gülüşünü silip göz devirerek önüne döndü.

"Ee iki kişi gelmişler?"

Yoongi yediği tostu masaya bırakırken kurduğu cümleyle Jungkook tekrar kapıya baktı. Evet, Jimin yoktu. Omuz silkerek pipeti ezmeye devam etti. Kantine doğru ufak adımlarla yaklaşan Taehyung'a kaçamak bakışlar atıyordu. Karnına giren bir diğer sancıyla  ise yüzünü buruşturmuştu.

Keşke okula gelmeyip dinlenseydim diye düşünüyordu.

İçeri girer girmez ise gözüne çarpan çocuğu gören Taehyung ise ona doğru hevesle giderken bir anda durdu. Kaşlarını çattı. Sonra her ne olduysa Jungkook'a bakarak sinirle koridora saptı. Çantasının tek sapını sıkıca tutarken merdivenleri tırmandı. Müzik odasına gidecekti.

Jungkook ise ifadesi bir anda değişen alfaya anlam veremeyip kaşlarını çattı. Ardından derse daha çok olduğunu düşünüp ayaklandı. Yoongi, yan masaya oturan Hoseok'tan Jimin'in hasta olduğunu duyduğundan üzgün bir şekilde oturuyordu. Seokjin ise hala olduğu yerde hocasını bekliyordu.

Kimse onun kalktığını sorgulamadı bile.

Ne için olduğunu bilmiyordu bile. Fakat sinirle merdivenlere yönelen alfayı takip etti. Yetişmek adına düşmeyi göze alarak ikişer üçer çıktı basamakları. Niye sinirliydi? Birkaç haftadır ilk defa ikisi de birbirlerine bulaşmıyorlardı, neden ters bakmıştı? Kafasında dönen deli sorularla üst kata çıkmıştı.

Pekala.

Sağa sola bakarak ilerlerken sol kolundan aniden çekilmesiyle neredeyse çığlık atacaktı. Daha ne olduğunu anlamadan çekildiği odanın kapısı kapandı ve sırtını kapıya verirken buldu kendini. Kafasını kaldırıp bunu yapan kişiye baktı. Kendisini korkuttuğu için hesap sorabilirdi, pekala bağırıp bedenini kapana kıstıran bedeni ittiredebilirdi. Fakat yapmadı.

Birkaç santim uzağındaki kişinin nefeslerini yüzünde hissedince duraksadı. Göz göze geldiklerinde karşısındaki çocuğun gülümsediğini görebiliyordu. Yüzüne çarpan sıcak nefesler aklını bulandırırken yutkundu.  Yutkunması sessiz odada çıkan tek ses oldu.

Müzik odasındaydılar.

"Senin sorunun ne?"

Sinirle karışık sorduğu soruyla karşısındaki alfa sırıtmış bakışlarını ise neredeyse seğiren dudaklara indirmişti. Jungkook'u bu kadar iyi tanıması kendisini gururlandırıyordu. Çağırsa gelmeyeceğini bildiğinden ufak bir oyunla müzik odasına çekmeyi başarmıştı.