Chapter 15

142 8 0
                                    

• Kehlani

《Μάλιστα πατερα.》ακούω προσεκτικά τις συμβουλές του πατέρα καθώς κάθομαι στον καναπέ του σπιτιού του Jungkook.

《Προς το παρόν δεν με έχει ψάξει και δεν έχει κάνει κάποια περίεργη κίνηση. Ο Jungkook πρέπει να βρει την κατάλληλη στιγμή για να τον καταγγείλει. Δεν είναι τόσο εύκολο.》λέω καθώς ξεφυσαω.

《Μην ανησυχείς πατέρα. Θα ειμαι καλα.》Τερματίζω την κλήση καθώς ξεφυσαω.

Τα μάτια μου πονανε αφόρητα. Το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει. Χρειάζομαι επειγόντως να κάνω μπάνιο και να αλλάξω.

Εκείνη την ώρα εκείνος έρχεται στο σαλόνι όπου βρίσκομαι.

《Kehlani,πήγαινε να κάνεις ένα μπάνιο όσο εγω θα μας παραγγείλω κάτι να φάμε. 》λέει και στέκεται λίγα μέτρα μακρυά μου.

《Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως.》λέω και σηκώνομαι όρθια.

《Δεν έχω ρούχα εδω. Τι θα φορεσω ;》λέω καθώς εκείνος χαμογελάει.

《Εχω πολλά ρούχα της αδερφής μου εδω,συνήθιζε να έρχεται σπίτι μου τα Σαββατοκύριακα. Αν δεν σε πειράζει μπορείς να φορέσεις τα δικά της μέχρι να πάμε να πάρουμε τα δικά σου.》λέει κι γνεφω θετικά.

Εκείνος πάει να φύγει όπως τυλίγω αμέσως το χέρι μου γύρο από το μπράτσο του.

《Σε ευχαριστώ. Για όλα.》λέω και τον κοιτάω κατάματα.

《Μην με ευχαριστείς για τίποτα ακόμα. Δεν έχω κάνει ακόμα κάτι για να με ευχαριστεις.》λέει και χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά μου.

《Πήγαινε να κάνεις μπάνιο.Θα βγάλω κάποια ρούχα και θα τα αφήσω στο δωματιο της. Μπορείς να αλλάξεις εκεί.》λέει κι γνεφω θετικά καθώς πηγαίνω προς το μπάνιο.

Επιτέλους. Το ζεστό νερό χτυπάει με φόρα το κορμί μου κάνοντας με να χαλαρώσω.

Τρίβω μανιωδώς το κορμί μου εμφανίζοντας τα σημασία που το make up είχε καλύψει.

Πως έμπλεξα ετσι μαζί του ;Γιατί ο πατέρας με ανάγκασε να παντρευτώ μαζί του και τώρα προσπαθεί να με βοηθήσει; Τι άλλαξε ξαφνικά και μου φαίρεται με τόσο στοργικό και καλό τρόπο;

Σκέφτομαι πως άλλοι θεωρούν την στοργή της οικογένειας δεδομένη ενώ εγώ αναρωτιέμαι μήπως αυτή η  συμπεριφορά του πατέρα κρύβει κάποιο άλλο σκοπό;

Οι σκέψεις μου διακόπτονται από έναν χρυπο στη πόρτα.

《Kehlani,όλα καλά;Έχεις πάνω από μισή ώρα εκεί μέσα και ανησύχησα.》η φωνή του με συνεφέρει στη πραγματικότητα.

CAN WE?Donde viven las historias. Descúbrelo ahora