CAN WE?

Chapter 16

•Kehlani

Επιτέλους. Έπειτα από ατελείωτα βραδια δύσκολου ύπνου κατάφερα να κοιμηθώ με ασφάλεια και με ηρεμία.

Οι ακτίνες του ήλιου τρυπώνουν ανάμεσα από τις κουρτίνες κάνοντας με να ανοίξω τα μάτια μου.

Κοιτάω την πλευρά του Jungkook και παρατηρώ πως είναι κενή.

Σηκώνομαι και κατεβαίνω στην κουζίνα. Χαμογελάω καθώς παρατηρώ πως έχει ετοιμάσει πρωινό και δίπλα έχει αφήσει ενα σημείωμα.

Καλημέρα μικρή μου,έφυγα νωρίς για δουλειά κι δεν ήθελα να σε ξυπνήσω. Κοιμοσουν άλλωστε τόσο ήρεμα. Εύχομαι να απολαύσεις το πρωινό σου.
Κάποια στιγμή θα περάσει ο Taehyung να σου φέρει τα ρούχα από το σπίτι σου.
Να προσέχεις. Θα προσπαθήσω κα γυρίσω όσο πιο νωρίς γίνεται.

                                                       -Kook

Ένα χαμόγελο σχηματίζεται στα χείλη μου καθώς κάθομαι και τρωω  το πρωινό που εκείνος ετοίμασε για εμένα.

Η μέρα κυλάει βαρετά. Έχω κάνει τις δουλειές του σπιτιού καθώς δεν ήξερα τι να κάνω. Βγάζω το φαγητό από το φούρνο όταν ο ήχος του κουδουνιου ακούγεται.

Πηγαίνοντας προς την πόρτα ακουω την φωνή του Jason.

《Άνοιξε Jeon,ξέρω πως είστε μέσα.》φωνάζει καθώς χτυπάει την πόρτα

Τρομοκρατημενη αρπάζω το κινητό και πληκτρολογώ όσο πιο γρήγορα τον αριθμό του Jungkook.

Οι χτυποι γίνονται όλο κι πιο έντονοι καθώς έπειτα από την δεύτερη προσπάθεια ο Jungkook το σηκωνει.

《Παρακαλώ;》ακούω την φωνή του και ανακουφιζομαι.

《 Jungkook, ο Jason είναι εδώ. Εξω από την πόρτα.》αρχίζω να τρέμω καθώς νιώθω πως η πόρτα από λεπτο σε λεπτο θα σπάσει.

《Τι; Ηρεμησε Kehlani. Σε δέκα λεπτά θα είμαι εκεί. Πήγαινε στο δωματιο μου και κρύψου πίσω από την βιβλιοθήκη. Μην βγεις από εκει ότι κι αν γίνει μέχρι να έρθω να σε βρω.》

《Jungkook,κάνε γρήγορα σε παρακαλώ. Φοβάμαι.》λέω κι πηγαίνω προς το δωμάτιο του.

《Μην φοβάσαι μικρή μου. Σύντομα θα βρίσκομαι εκεί.》λέει και το κλείνω καθώς πηγαίνω και κρύβομαι εκεί που ο Jungkook μου είπε.