State of Grace

Chapter 2

The tick of the clock beside my table was loud. It was 12 PM and I stayed up this late because it messes up the rhythm of my body. And now, I am because that folder could start another fight with me and that guy.

Gel was sleeping now and I'm debating if I'm going to run to the campus at 12 at night to check. What if I never see that guy again and the files were left in the hallway? I mean after the club meet, wala naman ng tao after so maybe no one has the chance to pick it up?

With the last sip of my brown coffee, I stood up finding my brown cap. I was in my sweatpants and I felt like its okay to go to school like that. The cozy warming smell of my living room and the last aroma in my cup entered through my nose as I popped on a red white sheer zip up jacket and adjusted my cap.

Pinanood ko pa ang pag ugoy ng maliit kong ilaw sa sala bago ko sinara ang pinto. Paglabas ko ay ramdam na ramdam ang lamig sa mukha ko. Dito samin, wala masyadong tao lalo na pag gabi dahil mas gising sila sa umaga. Yung simoy ay pumulupot sa braso ko na parang hangin bago umulan. Tinakbo ko ang palabas sa kalye namin.

Nakasalubong pako nung isang nag ba-bike na muntik pa atang sumemplang dahil sakin. It was a guy who was wearing a beanie and an oversize sweater. His pants are tight though. And yeah, he recognized me before I can even. "Gabi na! Ano ginagawa mo sa labas?" 

"Sabi nung nag bibisiklita gamit yung sweater ko." Tumingin sya sa damit nya at napatingin sakin ng mapansin ko na hanggang ngayon hindi nya pa binabalik yung damit ko.

"Sorry na!" Tumawa sya habang tinitingala ng konti yung ulo nya. "San ka punta, sama ako!" Ngusngos pa ni Carlos. "Ikaw? San punta mo?" Binalik ko lang den. Its not everytime you see him riding his bike nang mag mamadaling araw na. "Wala lang, nag iikot lang" In the middle of the night huh? Yan kasi nag jowa ang archi.

Hindi ko na sya pinakielaman dahil parang mukhang nahihiya pa sya sa ginagawa nya. Carlos? na lagi akong tinutulugan alas onse palang. nag iikot ngayong mag aala una? "Pupunta ako ng school, may nakalimutan akong file. "Ganon? Sama moko!" 

"Wag na, parang mas kailangan mo pang isipin yung dapat mong isipin kaysa bwisitin ako ng hating gabi" Suhestiyon ko sa kanya. "Gara, gusto mo kunin bike ko?-" Di pa sya tapos ay hinablot ko nayon at humarurot sa tawiran. Madilim na kayat buti nalang ay may ilaw yung harapan non.

Mas lumamig pa dahil nandon nako sa main street at mas malakas yung ihip ng hangin. Siguro inabot ako ng sampung minuto ng pag padyak bago ako nakarating sa school. Madilim na don sa front gate dahil hindi pa gawa yung isang ilaw sa may bandang kaliwa kayat ang maliit na pamumula nung ilaw sa kanan lang ang liwanag don.

Tulog na yung guard don sa mono block chair na inuupan nya sa likod ng kahoy na lamesa kayat humakbang nalang ako ng tahimik dahil baka hindi pako papasukin nito. Pag pasok sa loob ng campus, ang tanging naririnig na mga tunog lang ay ang mga kuliglig at tuko don sa may damuhan, amoy basang lupa dahil umaambon kanina, at mukhang babalik ito.

Usually, mga broadcasting at multimedia lang ang nag tatagal ng ganto katagal dahil marami silang extra curricular through out the semester kayat kita pa ang mga bukas na ilaw sa baba ng building nila ganon narin sa mga kwarto sa ibang palapag.

Sa harap ng sports building, madilim ang hallways pero may mga konting ilaw dito pati narin sa loob ng kwarto dahil hindi nila yon pinapatay. I was skimming through the halls and I barely see anyone. I love the cats on the floor though, helps me ease that loneliness. I was walking past rooms when I heard something from the inside.

"And what?! You think your dad would agree to let me go? Jesus wake up! Get over it, Im over him. It's not like pinipigilan kita makipagkita sa ibang babae-" Jeez, that was something. Im glad Im not into love. I immediately walked passed all the noise. Buti nalang naka sara yung pinto kahit papano, It somehow muffled the loudness of they were creating.