រឿង កំសាក (ចប់)

ភាគ១៧ ភោជនីយដ្ឋាន

ក្នុងភោជនីយដ្ឋាន

"ឯងចង់ញុំាអីក៏កាម៉្មង់ទៅយើងចេញលុយកុំបារម្ភ"bibleប្រាប់បែបនេះព្រោះអ្នកម្ខាងទៀតអះអុញមិនហ៊ាបខ្លាចអស់លុយច្រើន

"ពិតមែនហែស?យើងហៅហើយណា"គ្រាន់លឺគេចេញលុយកម្មង់យកៗអត់ខ្លាចចិត្ត

មួយសន្ទុះក្រោយអាហារមកពេញតុbuildគេញុំាយ៉ាងមានក្ដីសុខស្រាប់តែbible អាស្ដីមកភ្លាមៗ

"គិតបែបណាចំពោះរឿងយប់មិញ"គេនិយាយមួយៗម៉ាត់ៗធ្វើឲម្នាក់ទៀតដែលកំពុងញុំានោះឈ្លួកចង់ងាប់

អឺ អឺ គេនៅអីអឺនៅនិង "អឺ យើងមិនដឹងបើវាចឹងហើយ" គេធ្វើដូចហីៗតែមកពីអៀននិយាយមិនចេញ

"យើងនិយាយសាច់ការមិនបានលេងសើចជាមួយឯងទេ យើងដឹងថាឯងគិតចង់និយាយតែមិនហ៊ាន លូវឯងនិយាយពីអ្វីដែលឯងចង់និយាយមកយើងចស្ដាប់"ភ្នែកសម្លឹងទៅមើលរាងតូចយ៉ាងមុតបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់មិនមែនលេងសើច

Buildគេឃើញបែបនេះរាងខ្លាចដែលទើបបន្ថូរអារម្មណ៍ហើយប្រាប់ទៅអ្នកម្ខាងទៀត" គឺវាជាលើកដំបូងយើង ហើយយើងមិនសោកស្ដាយទេដែលវាធ្វើជាមួយឯង"និយាយទាំងមុចក្រហមអៀន

"តើឯងពេញចិត្តវាទេ?យើងឯងមានអារម្មណ៍បែបណាដែល?" គេសួរសំណួរទាំងនេះចេញមកយ៉ាងស្រួលដែលខុសពីម្នាក់ទៀតធ្វើភ្នែកភ្លឹកៗគាំងនិងសំណួរ

"សំណួរនេះយើងត្រូវឆ្លើយដែល? យើងគ្មានត្រូវជាអ្វីនិងគ្នាផង ត្រឹមអ្នកស្គាល់គ្នាហើយមាន អី អី ជាមួយគ្នា ឯងអាចឲយើងឆ្លើយយ៉ាងម៉េច?គេនិយាយតែងហួសចិត្តនិងសំណួរឡប់បែបនេះ

"យើងស្រឡាញ់ឯង"គេនិយាយចេញមកហើយអោនទៅថើបមាត់រាងតូចថ្នមៗរួចដកមកវិញ គឺស្រឡាញ់យូហើយតាំងពីជួបដំបូង

Buildគេភាំងមិនស្ទើរទេគេនៅស្ងៀមមិននិយាយអីសោះbibleយើងដៃវៃគេតិចៗ "ហាស ខ្ញុំយល់សប្តិមែនទេ"គេនិយាយព្រមទាំងទះមុខខ្លួនឯងតិចៗ

"ទេមិនមែនទេយើងនិយាយពិត ពិតមែនណា" គេកាន់ដៃរាងតូចបញ្ចាក់

"គឺយើងដឹងហើយ ដឹងតាំងពីឯងទៅបារាំងទើបយើងសំបែបnodte ហើយចាំឯងត្រឡាប់មកវិញ"គេដាក់ដៃលើរាងក្រាស់ហើយញញឺមទាំងពព្រឹម