Wishing We Could Start Again

Chapter One : Get to Know

Say goodbye to the halls and the classes
Say Hello to a job and the taxes
The weekends with our friends
Spilling into nine to five routine ~

"HOY ANG ALARM MO TUMUTUNOG NAAAA!" galit na sabi ni ate Mae.
"Hmmmm" nalang ang naging response ko.

Pagkatunog bg kantang Somewhere In Neverland by All Time Low at pagkatapos akong sigawan ng pinsan kong sira, eh bumangon na ko. Time Check : 4:00 A.M. Bakit? Kasi, every morning nagjojogging ako. Nakaugalian ko na kasi to. Tutal di naman ako busy at dahil na rin body-concious ako. Bakit Somewhere In Neverland yung kanta? Eh sa trip ko. Pakelam nyo? HAHA. Pero sa totoo lang, may meaning kasi sakin yung kanta. Tipong, may naaalala ako kapag yun ang pinapatugtog. Its a good memory tho.

Teka, di pa pala ko nagpapakilala. I almost forgot!

By the way, I'm Alexandra Francine White. Pang mayaman ba ang surname? Syempre. Half British and Half Filipina ako. Si daddy yubg British and obviously, si mommy yung Filipino. I have long wavy blonde hair and baby blue eyes. Nakuha ko rin ang british accent ni dad. I have very strict and overprotective parents. Hayst. Kasi nagiisa nalang ako. Only child. Fourth Year College na nga pala ako sa Fildon University. At dahil mayaman kami, lahat ng students sa FU ay mayayaman din. Interior design ang kurso ko kahit ang gusto ng parents ko is Business Ad ang kunin ko, eh sinuway ko. Bakit? Trip ko. Angal ka? Malls and Condo ang GAmily business namin. Nakakaabot din ang business namin sa iba't ibang bansa. Syempre. Mayaman eh. *evil laugh*

Kung inaakala nyong hanggang ngayon eh nagpapadala pa rin ako sa pagka strict ng parents ko, well you're wrong. Di na ako uto uto at mukhang robot na kapag sinabihan mong sumunod sayo eh susunod naman talaga. Haluur! 20 years na akong nabubuhay at halos 17 years, SILA ang pinakinggan ko. At sa pagkakaalam ko, WALANG FOREVER! Life is too short para hayaan ko silang kontrolinang buhay ko. Kasalanan ko bang di nila na-enjoy kabataan nila? Letche lang kasi.

Want to know more about Alexandra Francine White? *ehem* Alex ang nickname. DAKILANG BOYISH. DAKILANG SIGA. DAKILANG BITTER. DAKILANG PETLOVER. At sa pagkakaalam ko, NAKATIRA SA EARTH.
- -
Aba aba aba. Di ko namalayan, pasukan na pala. Agad. 10 hours nalang ang natitira bago mag start ang last year ko sa college. In other words, pasukan na bukas. But I don't care. Why? Kasi kahit may pasok man o wala, bihira lang akong pumasok sa mga klase ko. Pano ko nakaabot fourth year? SELF-STUDY tawag dun mga fre. Coz' I'm not the type of a person na magtatyaga makinig sa prof na halos talambuhay nya lang ang idiscuss. Not me! Nakakabagot. Lalo na kung ang mga schoolmate mo ay ginagawang park ang school! Haluur! School to at hindi making out are na exclusive para sa mga harutera na katulad nila. Tss. Punyemas. Nakakadiri.

Wag na kayo magtaka kung bakit ako may pagkabitter. Nabasa nyo naman siguro yung first part diba? Sana di kayo nagskip. Sayang effort ko pagtatype. Anyway, back to what I'n saying, halata namang brokenhearted ako. In fact, last kong nagkaboyfie nung Grade 7 palang ako. Yes. Grade 7. Landi no? Hmmp. Dati na yun.
- -
If I'm a bad person, you don't like me
Well I guess I'll make my own way
Its a circle a mea- -

Di pa tapos ang kantang Ignorance by Paramore ay pinatay ko na yung alarm ko. Baka kasi may mainis at sigawan nanaman ako. At dahil maganda ang mood ko, eh papasok ako. Syeaa. Himala.

After kong magayos, ay bumaba na ako. Hoping na makakasabay ko man lang sina mommy na kumain ng breakfast.

"Yaya Alice, nasan si mommy?" I asked.
"Umalis na sila. Business trip daw hija" reply naman ni Yaya. Okaaay. Hay. To my disappointment, di na ako kumainng breakfast.
- -
"Oh! Finally Alexandra Francine White! Nakita rin kita!" bati ni Stacey.
" Imissyou Btch!" said George
"Ohmy! Long time no see Alex. How are ya?" Sam
They were my besties since highschool. And ofcoarse, mayayaman din sila and pretty little bitches. Btch with a class. Pero syempre, hindi ko sila ka-level. Mas angat ako. Hello, bida kaya ako dito at ako lang naman ang nagpakahirap magtype.

STACEY CASSANDRA DORGE - "Bakla" ang callsign namin. Kasi daig pa namin ang ibang bakla kung makipag away, makapagtrip at kung makapanglait. Half American and Half Filipino sya. Resort and Bars and family business nila. Parehas kami netong YOLO and single. Bakit? Pake nyo. Haha. Ang DAKILANG TRIPPER ng grupo.

GEORGINA FAYE BLYTHE - "Btch" is our callsign. Why? Obviously kasi bitch kami pareho. Nagaling kaming makipag taki and we honestly love confrontations and bitchy comebacks. Prangka kami. Marami rin tong boylet. Pero in-a-relationship kay PAGKAIN. Restaurants naman ang business nila. Ang DAKILANG PG sa grupo. (PG means patay gutom) na mayaman ha.

SAMANTHA ANDREA LEE - Half Korean and Half Filipina. We do not have any callsign. Sya lang ang may boyfriend sa tropa. Sya rin ang pinakamatino at pinakamabait. Tipong, lalaban sya kapag napuno na sya. Family business? Hotels and Airports. DAKILANG M.I.A ng grupo. (Missing In Action)

Lahat kami ay nagaaral sa FU. To be honest, nagustuhan namin dito pumasoj not obly because of our judging na maganda ang service dito at malaki ang university, but also because of its initials. Kung ang ibang normal na estudyante, ang meaning sakanila ng FU ay Fildon University, eh samin ay FUCK UNIVERSITY. Unique diba?
- -
"Hoy! Ano nanaman iniisp mo dyan? Layo na ng naabot ng pag de-daydream mo ah!" pang gugulat ni Stace. Aba. Di ko namalayan lunch break na pala agad. Whoa.
"Hindi ano, sino." dagdag pa ni George.
"Iniisp nya nanaman siguro si Chris! Ehe" pangaasar pa ni Sam. Naku. Pinagtulungan pa ko. Di nalang ako umimik at dumiretso na sa cafeteria. Alam ko naman na kasunod ko sila.

Tukoy pa rin ang pangaasar ng mga siraulo kong kaibigan. Hayhay. Tignan natin kung di pa kayo titigil.

"Letche! Pwede ba tigil tigilan nyo ko dyan sa trip nyo. Kung nakatadhana mang magkita kami, then so be it. Mangyayayre ang dapat mangyare. SO pwede? Shut the fuck up. Kung ayaw nyong pagtatahiin ko isa isa yang mga bibig nyo." ohaoha. Haba ng linya ko.

"Ay. Highblood si ateng. Oo na. Titigil na."  oh diba. Sure win. Haha buti naman tumigil na.

"Good dogs." litanya ko naman. At lahat kami nagtawanan.
- -
Pagkatapos namin kumain ay dumiretso na kami kung saan ang next class namin. Watak watak ang tropa.

Papasok na sana ako sa nasabing classroom ko daw nang bigla kong nakita ang pagmumuka ng isang lalakeng pamilyar sakin. Di ko matandaan ang pangalan. Bast ang alam ko, may atraso to sakin. Di ko nalang inintindi at umupo na ako sa pinakalast row at pinakagilid ng room. Katabi ko? Bakanteng upuan at bintana. Ohyea. Perfect spot.

"Good Afternoon Sir." walang gana naming bati. "Good Afternoon din my dear students!" aba. Full of energy. Nakakahiya naman sa bati namin kanina. "Anyways, may bago nga pala tayong schoolmate. Please welcome, MR. JAN DRAKE MALONZO!" sabay turo sa lalakeng nakaupo sa pinakaunahan? Nagaalangan pang tumayo at pumunta sa unahan pero ginawa lang naman sa huli. Tss. Paimportante.

"Hi! I'm Jan Drake Malonzo. Drake for short." he said dabay wink.
"Nasabi na, uulitin pa. Di naman kami bingi." walang gana kong sabi sa pagaakalang hindi nila maririnig. But then, mali ako. Narinig nila. At natawag pa non ang atensyon ng lahat. Gosh. Pati yung newbie ay tumungin. Wait, pamilyar yung mata nya ah. Those brown eyes. Who are you? I asked myself. Ow? Am I crazy? Tsk. Naputol ang mga iniisip ko ng biglang nagsalita si Mr. Salvador, prof namin.

"Ahm, Mr. Malonzo, why don't you sit beside Ms. White? Paranaman hindi mahirapan yung nakaupo sa likudan mo." he suggusted. Hay. Takte. Nagmumuka na kasing giraffe yung girl na nakaupo after Drake. Ts. Agad naman umupo si Drake sa katabi ko. Aba! Is this a fucking nightmare? Wake me up!

"Hi Ex" bati nya. Sabay wink.

Yeah. Ex ko nga sya. Nabigla kayo? Ako rin eh. Ngayon, naalala ko na kung sino at ano ang ginawa sakin netong gagong to. Hay. Long story kasi. May something kami dati prro di sya yung tinutukoy ko sa first part. Hindi ko na sya mahal. At hindi sya yung gusto kong balikan. Dalawa kasi ang naging boyfie ko nung Grade 7. Sya yung una. My first ever boyfriend at sakanya ko rin naramdaman ang pinakaunang heartbreak ko. Pero, moved on na ko sakanya.

"Well, hello Mr. TWO TIMER."