1 Hospital

161 8 2
                                    


Zain's Pov:

Nandito ako ngayon sa hospital kung saan nagpapahinga ang pahinga ko.

Kakarating ko lang galing sa korte matapos na maipanalo ang kleyente ko.

"How are you, Love?" i held her hands and smile while asking her.
She just smiled to me and say:

"ayos lang naman ako Love, can i ask a favor??" she asked.

"ano ba 'yon?" pabalik kong tanong sakanya, pinipilit kong h'wag magsi unahan ang aking mga luha.

"pwede mo ba akong samahan sa tabing dagat? Let's watch the sunset  miss ko na yun" she requested.

Tumango ako

"Yes Love, wait for me I'll just talk to your mom okay?" she smiled and nod as a response kaya agad akong lumabas ng room n'ya at iniwan s'ya kasama ng yaya n'ya.

"Tita Nathalie, Thalia is requesting---" umiiyak si tita Nathalie pero hindi iyon pumigil sakanya para sumbatan ako.

"Zain, please do what my daughter said. It's her l--" i cut her words.

"tita, please stop saying that!" kalma ngunit maawtoridad kong sabi. I Don't care kung nanay s'ya ni Thalia.

"Zain, if you don't want me to say it then do what she..... W-wants" her voice crack when she said the last word. Napatingala ako upang pigilan ang mga namumuong luha ko na handa ng mag unahan.

"Goddammit!" pabulong kong mura.

Huminga ako ng malalim at nag decide.

"Please kuya, sana matupad mo yong hiling n'ya." pakiusap naman ni Maleah, ang kapatid ni Thalia na nasa age of 15.
Nakikita ko ang batang Thalia sa mukha ng kapatid n'ya, but my heart still belongs to my only girl and that's Thalia.

"Tita, sige po gagawin ko. P-pero..... Opo, gagawin ko na." pabuntong hiningang sabi ko.

Bumalik ak sa Room n'ya at sinabi sakanya na gagawin namin ang gusto n'ya.

Nang maisakay s'ya wheelchair ay nagsout muna ito ng wig. Light brown ang kulay nito at medyo alun alunin tenernuhan nya iyon ng white dress
Bumagay ito sakanya. She check herself in the mirror, bumaling ang tingin n'ya saakin.

"you look so gorgeous as always Love." i said and give her a sweet smile.

Nasa kotse na kami at tinatahak ang daan patungong dagat na palagi naming pinupuntahan noong malakas---yeah, she's still strong right now... Yeah..... She's strong...

Napakuyom ang aking mga kamao pero nanlambot iyon dahil hinawakan n'ya.

"Zain, calm down. Pagdating natin don pwede mo ba akong kwentuhan tungkol saating dalawa? I want to remember that days can you? My Lawyer lover?"
Humagikgik pa ito.

"of course!! I will tell the story of us! Kaya dapat makinig ka okay?? H'wag kang matutulog. Noon kasi kahit nanonood tayo ng horror tinutulugan mo " pinilit ko ang sarili kong wag umiyak sa harap ng aking mahal.

Natawa si Thalia sa kwento ko at nasundan pa iyon. Ilang minuto palang ay nakarating na kami sa tabing dagat.

Nandoroon parin yung semi sofa na lagi naming inuupuan.

"I'm glad na hindi mo ito pinatanggal." inalalayan ko s'yang makaupo.

"of course naman! And why would i do that?" i asked but she just laugh.

Damn!! This woman driving me crazy!!

Tinapik n'ya ang space ng upuan sign na umupo na ako kaya agad ko iyong sinunod.

"now tell me a story about Thalia and Zain." she said while smiling.

I kissed her forehead and started to tell the story she wants.

Last Memory with youWhere stories live. Discover now