Nagpatulong ako kayla mama at tita sa paghahanda para sa pag p-propose ko sakanya.
Bumili ako ng diamond ring for her. May maliit s'yang bato na palamuti sa gitna nito.
Sinabi ko sa kanila ang plano ko, pinakiusapan ko pa si father John para sa gaganapin mamaya.
Namili muna ako ng bouquet of roses for her. It's her favorite flower kaya ko binili
I even wear a wedding suit. Nakaready na ako, i want to surprise her it's her wish pero kahit wala kami sa gusto n'yang venue ay papaksalan ko parin s'ya because she's the love of my life and she's my everything.
Tinawagan na ako ni tita kaya naman sinundo ko na rin si father.
Pagkarating namin sa tapat ng kwarto ay kinakabahan ako.
"hijo, normal lang ang kabahan lalo na at kasalan ang magaganap, marami na akong naikasal na ganiyan rin ang nararamdaman." pag ch-cheer up saakin ni father. Huminga muna ako ng malalim saka pinihit ang pintuan, nang makapasok na ako ay kitang kita sakanya ang gulat. Kahit sino naman magugulat pag di ka ininform na ikakasal kana pala.
"Z-zain." matubig tubig na yung mga mata n'ya, yung puso ko naman dinadaga pero pinilit kong maging stable sa harap n'ya.
"will you marry me my Thalia Jean Flores? I want you to be the one na makakasama ko pang habang buhay. Will you accept my love for you?" i confessed pero mas lumakas pa ang hikbi n'ya nakaluhod na ako at nag aantay ng sagot n'ya.
"I'm sorry love." her voice cracked.
What's with the apologize?
"you don't have to say s--"
"i can't accept it." pagkatapos n'yang sabihin iyon ay niyakap n'ya ang mama nya para sa komporta.
Natahimik ang lahat, mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi n'ya.
Nang mahimasmasan s'ya ay nagsimula na s'yang magsalita na may kasamang hikbi.
"mahal na mahal kita Zain, pero i cannot accept your proposal. Yung mga sinabi ko sa'yo dati ay hindi na tulad ngayon sinabi ko sayo yun dati kasi akala ko sa sarili ko na kaya kitang samahan ayaw kitang matali saak---" pinutol ko ang sinabi n'ya
Lumunok muna ako, damn!!! Kahit pag lunok nahihirapan ako!
"Thalia, i know, i know. But please accept this diamond ring kahit hindi tayo kasal ay nakatali pa rin ang mga puso natin sa isat isa." i hissed.
Sinout ko sakanya ang singsing at hinayaan na nya ako.
Tinanggap n'ya yung bouquet at singsing. Nagpaalam ako na may pupuntahan pa ako, but before i turn my back and leave she said:
"I'm really sorry for not accepting it." she said i smiled bitterly and didn't say a word. Umuwi ako para magpalit at para magpahimasmas saglit.
Dumaan muna sa isang convenient store and buy some alcohol. I need this
Pumunta ako sa tambayan namin ni Thalia which is sa tabing dagat napaka mahangin rito
Hindi ko napigilan na maiyak sa nangyare at sinabi n'ya kanina. I understand her pero sana hindi n'ya sinabing dati lang ay akala n'ya masasamahan n'ya ako pang habang buhay. I don't fucking care!!
Ahhh!! Masisiraan na ata ako ng bait!!
Nakakalimang bote na ako pero hindi parin maalis sa isip ko yung nangyare!
"Fucking hell!" i hissed. Diko namalayan na umiiyak na pala ako.
Tumayo ako at lumapit sa tubig
"Fucking deadly disease!!!! Why the fuck are you on earth?! Walang may gusto ng sakit!! At bakit si Thalia pa?! BAKIT SI THALIA PA?! PUTANGINA!!!! LORD! MAAWA KA KAY THALIA! WAG NA LANG SIYA! WAG NALANG ANG BABAENG MAHAL KO. PLEASE! please h'wag s'ya."
I can feel sleepiness kaya naman pabagsak nalang akong napahiga sa buhangin habang umiiyak.
"Help us!" i whispered before closing my eyes.
Nagising nalang ako sa ingay ng mga taong nag uusap.
I slowly opened my eyes and saw my surroundings, it's all white! Wait!!! Am i fucking dead??
Where the hell am i?!
Nilibot ko ang tingin ko at nakita ang nurse na nag uusap may isang lalaki at babae na nakaakbay sa isat isa.
Damn!
"he's awake!" sabi nung babae.
Agad naman akong chinek nung nurse.
"ayos na s'ya, sobra lang s'ya ng alcohol kaya naman nakatulog s'ya." oh that's why.
Agad akong umupo sa hospital bed
"You okay Bro?" that man asked me.
"yeah, thank you." i said
"nakita ka namin sa beach kaninang hapon na walang malay kaya dinala ka nanamin dito." he continues.
"diba ikaw yung laging bantay nung pasyente dito na si Thalia?" naagaw ng nurse ang atensyon ko. We're in a same hospital.
Dahan dahan akong tumayo, medyo masakit pa ang ulo ko pero pinilit ko parin.
"Dahan dahan bro!"
"how can i pay you guys? If you already pay for my hospital bills." dinukot ko ang wallet sa pwetan ng shorts ko.
"hindi na po kuya, ayos lang po. Sige una na kami!" sabi nung babae. Magsasalita pa sana ako pero agad silang lumabas. Napangiti nalang ako k
Sa kabutihan nila.
I'm glad na they're a softhearted couple.
Tumuloy na ako sa kwarto ni Thalia pag pasok ko ay tulog pa sya kaya naman inayos ko na ang sarili ko at tumabi sakanya, sout sout rin nya yung singsing na bigay ko.
I kissed her hands at sinamahan sya sa pagtulog.
