It's been 2 years when she left us. But my heart still remember her my heart stil looking for love, my heart is stil craving for her love.
Sa pagmumuni muni ko rito sa lugar kung saan kami huling kumuha ng litratong dalawa ay biglng nag ring ang phone ko kay sinagot ko naman iyon.
"hello?"
[Zain, lumabas na yung anak ni ate Lian mo!] it's mom and you can hear her voice getting excited.
"yeah, I'll be there." kaya naman agad akong sumakay sa kotse at nagtungo sa hospital kung san naganap ang lahat ito rin yung hospital na pinagdalhan kay Thalia.
I don't know if this is just a coincidence or what, pero ito rin yung kwarto ni Thalia.
Nakita ko si ate Lian na nakahiga sa hospital bed at nasa tabi n'ya ang asawa nya.
Kinamusta ko si ate at maayos naman na nailabas si baby kahit na Caesarean s'ya.
Maya maya pa ay may nurse na pumasok at may hawak itong sanggol, inabot ng nurse ang baby kay ate Lian.
"Zain, meet Thalia." i froze for a second and i didn't even noticed that my tears is alredy flowing.
"ate." my big sister give me a sweet smile at kinuha ko sakanya yung bata.
Pinagmasdan ko ito and damn! She's pretty!
"welcome to the world baby Thalia." i said but i suddenly remembered the words of my greatest love.
'Yung kaluluwa ko ay maililipat sa taong isisilang pag nawala ako.'
Natawa na lamang ako sa mga naiisip ko.
Binigay ko nalang ang bata kay ate.
Nagpaalam ako sa kanila dahil mayroon akong pupuntahan, pupuntahan ko yung taong mahal na mahal ko.
Pag dating ko ron ay agad akong pumasok sa sementeryo, habang papalapit na ako ay may babaeng nakaupo doon sa puntod ni Thalia agad ko itong nilapitan. Naririnig ko ang hagulgol n'ya.
"miss?" and to my shock ay muntik ko nang mabitawan ang Bouquet of roses na hawak ko, ang babaeng kaharap ko ngayon ay kamukang kamukha n'ya ang babaeng mahal ko. Tumayo ang dalagang ito saka pinunasan ang mga luha n'ya.
"Kuya Zain...." malungkot nitong tawag saakin.
"Maleah, nice to see you again." i greeted her and she smiled at me.
"sige na kuya, tapos na po akong dumalaw kay ate. Kayo naman po sigurado po akong miss na miss ka po n'ya." sabi n'ya at agad n'yang sinout ang sling bag nya atsaka tumalikod at naglakad papalayo. Nang mawala na s'ya sa paningin ko ay itinabi ko yung Bulaklak na binili sa bulaklak na iniwan ni Maleah.
"Hello love! Kamusta ka?" agad na tumulo yung mga luha ko at kasunod non ang paghikbi.
"love, alm mo ba na hanggang ngayon ay ikaw parin yung hanap hanap ng puso ko?" nagmumuka akong tanga rito but i don't care! I want to talk to her kahit hindi na s'ya tumutugon.
"and look at your diamond ring. Nasasaakin parin, ginawa ko nga lang palamuti sa kwintas ko para laging nakatapat sa dibdib ko." hinubad ko muna yung kwintas na nakalagay ron ang diamond ring n'ya at sinabit sa batong nakatayo sa puntod n'ya.
"nga pala, yung pangalawang anak ni ate Lian na kakasilang pa lang kanina ay ipinina ngalan ni ate Lian skanya yung pangalan mo."
In loving memory of
THALIA JEAN FLORES
May 8, 1997
August 5, 2020
Hinaplos ko yung sulat at bigla na lamang humangin ng malamig.
