7. Sınıftayım
Dayanamadım;daha fazla hapis gibi yaşamaya , arkadaşlarımın sırf onlarla dışarı çıkamıyorum diye beni dışlamalarına,dışarı merakıma . Etüte diye arkadaşımla avmye kaçtım farketmediler, çok eğlendik çok korkunçtu ama heycanlıydı da biliyorum daha küçüktüm ama tüm çevrem daha o yaşta gezip tozarken ,sevfili yaparken,makyaj yaparken ( ufak rimel dokunuşları ,fondotenler, hafif rujlar ve ojelerden bahsediyorum özellikle ojeden) benim 100 metre uzağa gitmeme bile izin verilmemesine,kardeşimin internet kafelerde gezip istediği saate eve dönmesine ve herkesin olması gereken buymuş gibi davranmasına dayanamadım sırf dışarı merakımdan değil biraz da onlara baş kaldırış olarak gördüğüm için heyecanlıydım.dahs önce ailemin sözünden hiç çıkmamıştım çünkü bu ilkti ve devamı da sürekli geldi.
