مالك :يالا ننزل يا لولو
فى الطابق السفلى
مالك ينظر لأحمد بغيظ واحمد ينظر له نفس النظره
الجده : انتوا عاملين كده ليه
احمد : تصورى مش راضى يخلينى أقرب من اختى
الجده :بضحك دا ليه
مالك: انا سبتك تعملها مره انما كل شويه دى لا
الجده :بضحك مجانين
عشق:لولو عامله ايه دلؤتى
ليان : الحمدلله يا روحى
عشق : اى رأيكو نكلم زينه ونور ونخرج النهارده
مالك : تخرجوا ازاى وليان تعبانه
ليان: انا كويسه والله بليز وافق علشان خاطرى
مالك: تمام بس متتأخروش
ليان : حاضر
احمد: وانتى يا ست البنات مفيش هنا كيس جوافه حبه تستأذني منه ولا حاجه
مالك : هههههههههه
احمد: بتضحك على ايه يا عم انت
مالك: انا حر اضحك براحتى
عشق : سورى يا روحى اكيد كنت هستأذنك الأول بس كان مجرد اقتراح انا طبعا مقدرش اعمل حاجه من غير اذنك اسفه بليز متزعلش منى
احمد : هو يضع رجل فوق رجل وينظر بفخر لمالك مادام كده ماشى هو مازن وعمر فين
مازن: انا هنا
احمد : يا ريت افتكرنا ربع جنيه
مازن : بس ياض
عمر : مساء الخير يا قوم
مالك: اهلا يا خويا
عمر : هو ينظر لجدته حياتى انا وطبع قبله على خدها قمر يا ناس
الجده: بضحك بكاش
عمر : كاش ولا تقسيط هههه
مالك: دمك يلطش هو انت حياتك كلها هلس كده
عمر وهو يرفع حواجبه بطريقه مضحكه ايوا
كله ضحك
عشق : انا كلمت البنات وقالوا تمام
عمر: نور صح
عشق : انت مالك
عمر : مالى فى حد بنوته محترمه تقول كده لاخوها
عشق : ايوا عايز ايه يعنى
عمر: يا بت هو حد قالك انى ابوكى لاقانى على باب جامع علشان كده مش طايقنى
عشق : ياربى انت رخم اوى
عمر: مين إلى رخم وعلى النعمه لنفخك يا عشق بس مش قادر دلؤتى بعدين
احمد : لو لمستها ها نفخك انا
عمر: ايوا ايوا ها نبدأ بئا
احمد : بس ياض
أنت تقرأ
حكايات أهل القصر
Romanceالروايه بتتكلم عن حب العائله لبعضهم وان الشخص الصح دايما هو الى بيعوضنا عن اى تعب شوفناه وانك متسمحش لحد يسفه من حلمك او يقلل منه ما دام انت حابب الحاجه ديه وان الثقه اجمل حاجه فى الحياه هى الى بتخلينا مطمنين لبكره وان التسامح حاجه جميله بس على حسب...
