مى :الو
ادم : دون أن ينطق بكلمه
مى : الو
ادم : قفل الموبايل
مى : معقوله يكون ادم ليه متكلمش وانا كمان كان نفسى اسمع صوته ونزلت الدموع من عينها
فى بيت نور
ارتدت سوشيرت باللون الكافيه وبنطلون جينز وكوتشى ابيض وكاب باللون الاسود وطلعت
عمر :كل ده بقالى ساعه واقف
نور:واى يعنى ما توقف براحتى
عمر : يارب صبرنى
نور : معلش
عمر : يالا يا نور بدل ما انفخك ها نروح فين
نور : عايزه اروح المول علشان اشترى حاجات
عمر : اشطا يالا وشغل اغانى لعمر دياب
نور : اى يا معلم ده انا ها شغل من عندى اسمع بئا الفن على أصوله
عمر : ورينى الفن ده
نور : اسمع وتلذذ وشغلت اغنيه رضا البحراوى وبدأت تغنى معاها (ياما ناس تلاقى النعمه على الارض وتدوسها وناس غلابه تلم النعمه من على الأرض وتبوسها ٠٠٠٠٠٠٠٠ )شوفتى اسمع الكوبليه الجاى ده وبصت لعمر لقيته مبرق ومصدوم وكان شكله مضحك اوى
نور :فضلت تتضحك انت عامل كد ليه ومره واحده ناس منى ومن دمى محدش فيهم شال همى محدش كان خيره عليا فين خالى وفين عمى وبص بئا السلطنه وإلى يهين الولايا وشورت على نفسها فى الدنيا ديه بيتهان ياما الدنيا بهدلت جدعان وعلت الاندال بفلوسها الولد يحكى لعمه شوفت سفينه معديه
عمر : بسسسسس اى ده وشد نور من ملابسها من فوق اى ده هو انا قاعد مع واحد صحبى وبعدين مين إلى مشالش همك ده دا انت تشيلي مصر كلها هم يا بنتى ارحمينى دا انا ولد مش بسمع الأغانى ديه
نور : اوعى بس كده هو ده زوقى مش بحب الأغانى المحن ديه ارحمنى
عمر : يعينى عليك يا عمر ها تشل
نور :وصلنا يالا
عمر : يالا
ونزلوا دخلوا مول كبير
فى القصر
مالك : فى غرفه الرياضه
ليان : دخلت بس مالك مكنش واخد باله بس حس بيها ومن رائحتها المسكره إلى ملئت المكان
مالك : واقفه ليه كده
ليان : عملتلك قهوه معايا
مالك: بجد طب كويس تعالى
ليان : اتفضل
مالك: شكرا
ليان: حلوه
مالك: تسلم ايدك يا حبيبى جميله
ليان : هو انا ممكن ادرب معاك
أنت تقرأ
حكايات أهل القصر
Romanceالروايه بتتكلم عن حب العائله لبعضهم وان الشخص الصح دايما هو الى بيعوضنا عن اى تعب شوفناه وانك متسمحش لحد يسفه من حلمك او يقلل منه ما دام انت حابب الحاجه ديه وان الثقه اجمل حاجه فى الحياه هى الى بتخلينا مطمنين لبكره وان التسامح حاجه جميله بس على حسب...
