Chasing Him

PROLOGUE

    "We are like sun and moon. Catching glimpses of each other, waiting for an eclipse."

.........

XYRINE VICTORIA VASTILE

While driving home, i suddenly have this urge to buy some food. So naghanap ako nang isang eating place na malapit, at napangiti ako ng may makita kaagad ako. The café seems new, i guess i'll have to try it.

'ECLIPSE CAFE'

I smiled more when i read the name of the café. Dati ko nang pangarap ang magkaroon ng sariling café na ganoon rin ang pangalan, pero iba na ang sitwasyon ngayon. 

The cozy ambiance embraced me as i enter the café, i stilled when i looked at my surroundings. IT WAS MY FVCKING DESIGN!!! From the ceiling, the chairs, the tables, the plants, everything. Is this a coinsidence? But.......how?

{cctro}

Napa-pilig na lamang ako ng ulo bago nagtungo sa counter upang umorder.

''Good morning ma'am, may i know your order?" Bati sa akin ng babae sa cashier.

"One latté and a cinnamon roll." I simply said.

She smiled, "Weird cobination ma'am, but thank you for ordering. Pwede na po kayong maupo at ise-serve nalang po namin ang order nyo."

Tumango ako dito at nginitian din ito. Humanap na din ako ng mauupuan at saktong ay malapit sa glasswall kaya doon na ako naupo, inilibot ko'ng muli ang paningin sa loob ng café at napansing medyo marami-rami din ang mga taong kumakain dito. Mabuti na lamang at may bakante pa sa favorite place ko kapag kakain.

Ilang sandali pa ay isi-nerve na ang order ko ng isang waiter, nagpasalamat ako dito bago nagsimulang kumain. Tinanaw ko ang mga sasakyan sa labas, kitang-kita ang mga city lights at mga ilaw ng sasakyan sa labas. Gabi na nga pala, at pauwi na ako sa condo ko. Kakabalik ko lamang ng bansa kahapon, at kanina nga ay galing akong mall kanina at namili ng mga pagkain at toiletries.

My phone rang so i quickly picked it up to see who was the caller.

'Zion Calling...'

"What's up?" Bungad ko dito.

I heard his laugh, "Miss me already, babe?" Tumikhim ito bago nagsalita muli. "I just want to inform you na uuwi ako jan sa susunod na linggo, tatapusin ko lang ang conferrence ko dito sa LA."

"OMG, for good na ba?" I shrieked.

"Nope, pag-iisipan ko pa kung jan na ba ako titira sa pilipinas."

Napanguso ako bago muling sumimsim sa kape ko.

"Natatakot akong bumalik sa lugar kung saan ako nadurog,  Xyrine." He sighed. 

We talked for a bit before he ended the call, ang sabi niya ay may meeting pa siya. I pity him, ang dami niyang pinagdaanan para lang maka-cope-up sa nangyari dati. Parang ako lang din, hirap na hirap akong maka-ahon mula sa nakaraang hindi ko na maalala.

"Xyrine?" 

Nag-angat ako ng tingin sa tumawag sa akin. I don't know why but my heart skipped when i saw his baby blue eyes, i felt a familiar feeling. Tumikhim ako at kaagad na ipinilig ang ulo.

"Yes?" I managed to smile.

He looked shocked when he saw me, i saw how his mouth flew open and how his eyes went big. My forehead creased.

"Uh, how did you know my name?" Maingat kong tanong.

I scanned him and noticed that he's wearing an apron, siguro ay worker dito sa coffee shop.

He closed his mouth and opened it again, but no words came out.

Tumayo na ako at binitbit ang kape ko, buti nalang ginawa ko itong take-out. I was about to leave when he grabbed my arm and made me look at him. Inis akong tumingin dito ngunit nagulat nalang ako nang makitang umiiyak na ito.

"You're alive...." He whispered.