Ο Καθηγητής?

28

~Η μουσική είναι ελευθερία ~
            Λόγος τιμής - θησαυρός
___________________________________________

Από τότε που κάναμε έρωτα με τον Αχιλλέα έχουν περάσει δύο εβδομάδες. Αυτός γύρισε πίσω στην Ελλάδα γιατί είχε προκύψει ένα θέμα με την αδερφή του και Γενικά με τη δουλειά του...

Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή την άλλη μέρα το πρωί όταν είχαμε ξυπνήσει εγώ βρισκόμουν στην αγκαλιά του Αχιλλέα . Με το που ξύπνησα είχα έρθει αντιμέτωπη με έναν Αχιλλέα που δεν είχα ξανά αντικρίσει, το πρόσωπο του είχε κάτι το γαλήνιο κάτι που τον ηρεμούσε κάτι που τον έκανε σίγουρο για κάτι.

Θέλω να πιστεύω ότι αυτό που αντίκρυσα εκείνο το πρωί το είχα δημιουργήσει εγώ, ότι ένιωθε έτσι επειδή εγώ του το δημιούργησα... Τέλος πάντων μετά κατεβήκαμε κάτω πήγαμε στην κουζίνα στην οποία εκεί βρισκόταν ο Μάνος με την Ξένια

Με το που μας είδαν ρώτησε η Ξένια αν είμαστε μαζί ο Μάνος πετάχτηκε και είπε πώς μας είδε να κάνουμε σεξ στην πισίνα εγώ ένιωσα λίγο άβολα γιατί είπα στον Αχιλλέα ότι μπορεί  τα παιδιά να μας δουν... ο Αχιλλέας κατάλαβε ότι ένιωσα άβολα και άλλαξε την συζήτηση γενικά όσες μέρες έκατσαν τα παιδιά σπίτι μου περάσαμε τέλεια.

Επίσης έχω να πω πώς τη μέρα που ενημερώθηκε ο Αχιλλέας πως υπάρχει πρόβλημα στην δουλειά του ήρθε η αδερφή του και τον ενημέρωσε έτσι λοιπόν και γνώρισα την Ιζαμπέλα. Καμία σχέση με τον Αχιλλέα αυτή είναι ευαίσθητη εκδηλώνει πιο πολύ τα συναισθήματά της που μερικές φορές αυτό δεν είναι καλό αλλά μερικές φορές μπορεί και να είναι.

Αυτή λοιπόν μαζί με την Ξένια αποφάσισαν να μείνουν μαζί μου και τα αγόρια να γυρίσουν πίσω στην Ελλάδα για να τακτοποιήσω τις δουλειές τους...

Τώρα καθόμαστε στον καναπέ και βλέπουμε μια ταινία η Ξένια περιμένει περίοδο και έχει κουκουλοθεί με μια κουβέρτα μου μέχρι το κεφάλι.

Ελ: Ξένια είσαι καλά?
Ξεν: η αλήθεια είναι ότι πονάω λίγο
Ιζ: ναι δεν το καταλάβαμε

Λέει η Τζούλια και γελάω εγώ και εκείνη ενώ η Ξένια σηκώνει το μεσαίο δάχτυλο

Ξεν: μου λείπει ο Μάνος
Ελ: δεν μου κάνει εντύπωση
Ιζ: αφού είναι ερωτευμένα τα παιδία
Ελ: στο κεφάλι την χτύπησε ο έρωτας
Ιζ: μιας και μιλάμε για έρωτες, εσύ τι παίζει με τον αγαπημένο μου αδερφούλη ?
Ελ: τίποτα τι να γίνει
Ιζ: σου έχει πάρει τα μυαλά και φοβάσαι να παραδεχτείς την αλήθεια
Ξεν: συμφωνώ για αυτό τώρα πες την αλήθεια.
Ελ: η αλήθεια είναι ότι μετά απο εκείνο το βράδυ δεν είχαμε και πολύ χρόνο λόγο της δουλειάς του, αλλά πραγματικά είχα καιρό να νοιώσω ολοκληρωμένη.  Αφήστε που κάτι άλλαξε και σε εκείνον
Ξεν: δηλαδή?
Ελ: σαν να γαληνέψε το πρόσωπο του να έχει ηρεμήσει
Ιζ: ναι το παρατήρησα και εγώ δεν έχει πλέον αυτό το κενό βλέμμα που μοιάζει λες και πενθεί κάποιον νεκρό
Ξεν: ξέρετε πότε θα τελειώσει αυτή η απρόοπτη υποχρέωση ?
Ελ: όχι
Ιζ: έχω ιδέα...πάμε Ελλάδα να τους κάνετε έκπληξη