Bir ben vardı kendine yabancı,
Bir ben vardı kendine yalancı,
Bir ben vardı çocuk masumluğuyla atan kalbi kırılan,
Bir ben yok oldu,
Düştüğü yerde kanayan.
Kendine yetemeyen gençliğim,
Kendinden bir haber olan çocukluğum,
Ve bir bavul dolusu yetim hatıra sıkıştırdığım kalbim,
Bir ben değil de birden çok insan oldu.
Yara oldu en çok ama yara bandı olamadı.
Cam parçaları gibi dağılan ölü bir ruhtu ruhuna zarar,
Kendine yararı olmayan küçük bir kız çocuğu oldu.
Herkesin tanıdığını sandığıydı.
Maskenin altındaki hüzün kokan yürek,
Ne büyük yanılgı!
O kimsesizdi kendi içinde yetim duygularla büyüyen,
Kendi yanlızlığında boğulan,
Tüm acılara inat yalancı gülüşlerle aldattığı kendi,
Ve ölüme hasret bir çocuk vardı.
Her gün üzerine toprak atılan,
Yaşarken ölü doğan bir ben vardım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYAZIM SİYAH
PoetryKapak tasarımı @hayalliruzgarlar Şiir kitabı sevenler için birbirinden güzel şiirler vardır. Tüm şiir severleri beklerim ❤️ ***** Sen gerçeğin ta kendisi , ben yalancının teki...
