Technology War

-1-

Teknoloji dahisi ile Teknoloji meraklısı profesörler belki sonu gelmeyecek Bir savaşa yol açmıştı ... Teknoloji dahisi Kendi icatlarını ÖNE sürüp para kazanırken Bir Yandan TEKNOLOJİ meraklısı Öğrencileri ile yapmış Olduğu icatları ÖNE sürüp para kazanıyordu.İki Tarafta birbirinin haksız ve Adaletsiz davrandığını söylüyordu.Birbirleri ile çağrış bağrışa girmişlerdi.Bazı KİŞİLER Böyle Bir yere varılmayacağını söylediklerinde Birden belki dünyanın, sonunu getirecek fikir buldular.Teknolojik silahlar ile birbirine Karşı savaşçaklardı.Böylece bu Savaşlar başlamıştı.Bazı İnsanlarda tuttukları taraf yüzünden birbirine girmişti.Ve böylece herkes teknolojiye merak sarıp birbiriyle savaştılar.Dünyanın Bazı insanlar böyle çok Karmaşık bir dünya olduğunu diğer insanlar ise Eger Savaşlar bitmeyecekse birşey yapmaları gerektiğini söylemişler.Büyük bir insan takımlara ayrılmalarını Eğer ne kadar savaş kazanırlarsa o kadar Yardımcı almalarını ÖNE sürmüş.Böylece Daha Rahat EDECEK belki Ölümler azalacaktı.Diğer Büyük insanlar bu fikri beğenmiş bunu Tüm dünyaya açıklamıştır ...

Şimdi Seçilmiş KİŞİLER Takımın başı oluyordu 1 Yardımcı ile dönüyordu.Yardımcılar eğitim alan öğrencilerden seçiliyordu.Her öğrenci en iyi kişiye Gitmek istiyordu.Bunların Arasında 'Ben'de vardım.Ben Fumiko Nami.Son sınıf Kendisini en iyi Kişinin almasını Bekleyen öğrencilerdenim. "Hey Nami-chan!" bu vakitte benden küçüklere derslerinde Yardımcı olmaktayım. "Nami-chan Gelecek benimle!" sol kolumdan çeken çocuğa gülümsedim. "Hayır! Benimle gelecek!" Sağ kolumdan çeken kıza bakıp gülümsedim.İkiside çekiştirince "ikinize Yardımcı olurum! "dedim.Yanlarına çöküp sorunlarını dinledim.Bir Yandan gözüm gelen liderlere ziyaretinde onların Aldığı yardımcılara çarpıyordu." Fumiko-san! "müdür hanımın sesiyle irkildim." Fumiko-san Daha ne kadar burada kalacaksın.Bak herkes senin gibi arkalarda durmuyor önlerde durup cesaretini gösteriyor! "dedi elindeki cetveli sallarken." Ama ben korku- "Birden kafama vurunca cetvelle lafım kesildi." Korkarsan hicbir zaman buradan Gidemezsin özellikle büyüyemezsin! "dedi." Müdür hanım ... "dediğimde" Ne var? "dedi sinirle . "Çorabınız yırtılmış." dedim gülmemi tutup.Aniden öfkeyle çorabına Baktı.Telaşla içeri girerken "seni ... Yaramaz" diye bağırdı.Yanımdaki Çocuklar kıkırdarken bende güldüm. "işte böyle Yapın ki yarım saat çene dinlemeyin." dedim.Gülerek fısıltıyla " tamamdır. "dediklerinde göz kırptım.Yerimden kalkıp eteğimi silkelerken Müdür hanım odasından çıkıp bana yan gözle baktı.Çorabını değiştirmiş ..." Fumiko-san Az Sonra yine gelecekler ÖNE çık ". dedi seçim Yerini gösterip.Tam itiraz etçekken şeytani bakışlarını gördüm." Olamaz! "deyip yere çöktüm.Ellerimi gözlerimin Önüne getirip" Olamaz.O öldürücü bakışlar olamaz! "deyip ölü taklidi yaptığımda sinirle" Fumiko-san! "diye bağırdı.Diğer çocuklarda Gülünce" Çabuk Fumiko-san! "dediğinde söylenerek seçim Alanına gittim. Diğer herkes bana gülümseyince bende gülümsedim.Neden gülüyorlarsa? "Bir sorun mu var?" dediğimde "İlk kez çıktığından mutluyuz." dediklerinde "Ayy ... Canlarım!" dediğimde müdür hanım "Fumiko-san Şımarma ve ..." Bir uzattığım ayaklarıma vurup "Düzgün otur!" dediğinde mırıldanarak Bağdaş kurdum.Sırasıyla girmeye başlamışlardı.Birincisi Yaşlı ama kuvvetli Bir liderdi.Kendine birisini seçip gitti.Yine genç ama Güçlü birisi birisini seçti.En sona 3 kisi kalmıştı.Kapının açılmasıyla oraya döndüm.Genç, tatlı yakışıklı Bir oğlan içeri girdi.Tüm kızlar "Ayyhhh" dediler.Cidden fazla gençti.Müdür herkesi tanıttığı gibi onu da tanıtmak Üzere yanına gitti.Son anda farkettiğim oğlanın sevgisiz ve soğuk bakışları ıdi. "Bu genç lider..Daha ilk savaşını kazanmasına Rağmen oldukca zeki inanılmazdır.Adı Takashi Suoh. "dediğinde herkes" Waow! "dedi." sıkıcı! "diye kısık sesle konuştuğumda müdür hanım" Fumiko-san! "dedikten Sonra Oğlana dönüp" Kusura bakmayın. "dedi gülümseyip." Evet lütfen buyrun. "dediğinde oğlan Birden beni gösterip "Onu!" dediğinde ben Dahil herkes şaşırdı.Müdür hanım "Şey biraz huzursuz şımarık Bir kızdır." dediğinde "Umrumda değil.İstiyorum!"dediğinde "Ama-" derken müdür hanımın sözünü kesip "Ne diyorsam o"dediğinde müdür hanım korkmuştu.Oğlan ciddi ifadeyle" Önemli değil.Onu! seçtim! " "dediğinde" Peki. "deyip kolumdan tuttu müdür hanım.Ağlayarak diğerlerine" Olamaz! "dediğimde onun yanında kendimi bulduğumda titremeye başladım.Küçük sınıflar yanıma koşup" Nami-chan Gitme! "dediklerinde" Üzgünüm. "dedim.Oğlana bakıp" Hepsi senin yüzünden Nami-chan Bizim! "diye bağırdıklarında korkuyla ona baktım.Ama hiç umrunda değilmiş gibi kayıt işlemlerin bitmesini bekliyordu.Ağlayarak" Kurtarın beni! "dediğimde çocuklar" Nami-chan- "derken müdür hanım sinirle" Sınıfınıza! "dediğinde ağlayarak gittiler." Buyurun bitmiştir. "dediğinde ağlayacaktım.Oğlan" Aslında gereksiz ama lazım. "dediğinde kızmaya başlamıştım.