{1th of March 2013}
POV Jasmine Scott
Met een bezorgde blik kijk ik naar Niall. Al minstens drie dagen is hij erg afwezig en reageert hij nergens op. Alleen als je het twee keer aan hem vraagt of als je twee keer tegen iets zegt. Niall kijkt op dat moment op. Zijn ogen zijn niet zo blauw als anders. Ik maak me zorgen om Niall. Hij is zo anders dan hoe ik hem de afgelopen dagen heb leren kennen. De afgelopen dagen was hij zo open en vrolijk, altijd in voor dingen. Maar nu is hij gesloten en absoluut niet vrolijk. Zijn ogen staan ongelukkig. Een zwakke glimlach vormt zich om zijn mond. Ik lach terug en wenk hem dan even mee de andere kant de aula in. We lopen samen naar een rustigere plek. 'Niall, is er misschien wat? Zit je ergens mee? Je kan me alles vertellen eh..' Hij glimlacht en slaat dan zijn ogen neer. Ik wist het, er is wel degelijk wat aan de hand met Niall. 'Uh het is.. eh, niet belangrijk.' Een kleine pijnscheut gaat door me heen. Vertrouwt hij me soms niet? Ik knik even kort. 'Ik weet genoeg.' En ik loop dan weer terug naar de groep. Ze kijken me vragend aan maar ik negeer de vragende blikken. Ik ga zitten en luister niet naar de mensen de mijn naam zeggen. Uit mijn ooghoek zie ik Niall op een stoel neer ploffen. Ook hij krijgt vragende blikken maar hij reageert er ook niet op. Een kleine zucht verlaat mijn mond. Deze afgelopen dagen waren Niall en ik zo close. Heel vaak had ik het moment dat we goede vrienden waren geworden. Zou ik dan echt niks voor hem betekenen? Zou hij me dan niet vertrouwen? Want ik vertouw hem namelijk wel. Daarom doet het me ook zo'n pijn denk ik. Dan gaat de bel. Deze pauze is ook heel erg snel gegaan zeg.. Ik pak mijn bruine tas en hang hem om mijn arm. Vervolgens loop ik met Danielle en Eleanor naar het gym lokaal. Twee uur gym en dan zijn we uit. Danielle en Eleanor praten honderduit maar ik luister maar half. Niall hangt in mijn gedachtes. Ondanks dat hij het me niet wilt vertellen maak ik me zorgen. Het liefst zie ik hem weer vrolijk en lachend. Alles wat hij nu niet uitstraalt. Ondertussen zijn we bij het gymlokaal aangekomen. We splitsen op in de jongens en meiden kleedkamers en ik loop naar een hoekje. Snel kleed ik me om en negeer ik de vragen. Alleen op vragen die niet over net gingen antwoord ik. Nu heb ik absoluut geen zin in gezeur en dat soort dingen. En ten tweede, het is iets tussen Niall en mij. Daar heeft de rest niks mee te maken. Zouden zij eigenlijk wel merken dat het niet goed met hem gaat? De meeste kennen hem ookal langer. Tegelijkertijd met Perrie ben ik klaar met omkleden. Samen lopen we naar de gymzaal. De jongens zijn er allemaal al en die zijn aan het voetballen. Perrie en ik gaan langs de kanten staan tegen de muur aan terwijl de jongens langs ons rennen. Niall rent langzaam achter de voetbal aan en af en toe werpt hij een blik op mij. Maar ik negeer zijn blikken. Heel kinderachtig maar het boeit me niet. Vandaag ben ik even niet zo vrolijk. Danielle en Eleanor komen bij ons staan en al snel volgen de andere meiden ook. Ze praten over een nieuwe single voor het goede doel. Die is blijkbaar een tijdje geleden uitgekomen. Misschien is het een goed idee om me wat in hun muziek te gaan verdiepen. Uit school ga ik meteen de stad in. Inplaats om naar de Starbucks te gaan en te werken. Hopelijk verkopen ze ergens in de buurt One Direction cd's. Een kleine glimlach vormt zich weer rond mijn lippen. Een goed ideetje, en nadat ik de cd heb gekocht ga ik even langs de Forever21. Bijna al mijn kleren koop ik daar. Natuurlijk koop ik bij andere winkels ook kleding maar Forever21 is echt mijn lievelingswinkel. Dan begint de gymles. We gaan trefbal doen en we worden in twee groepen verdeeld. En een keer raden..tuurlijk ik zit bij Niall. Maar gelukkig ook bij andere. Het spel begint en ik ren naar de bal toe. De rest doet niet veel dus ik doe alles maar samen met Louis. Hij heeft energie in zich, jeetje niet normaal. Grinnikend gooi ik Perrie af. Ze kijkt nep boos en schiet dan ik de lach. Ik lach terug en ontwijk dan net een bal van Harry. Wacht maar, ik pak die flirty boy wel terug. Hannah knipoogt vanaf de zijkant naar me. Hannah zit samen met Catherina, David, Eleanor, Danielle, Perrie, Zayn en Liam langs de kant. Die zijn allemaal al af. Louis, Lotte, Harry en ik zijn de enige die nog over zijn. Maar een minuut later word Lotte ook afgegooit. Harry gooit een bal naar mij en al snel volgt een tweede. Maar ik ontwijk ze alletwee. Niall probeert aardig te doen volgens mij maar ik reageer er niet op. Harry fronst even zijn wenkbrauwen en dat is voor mij de kans om hem af te gooien. Harry probeert de bal te ontwijken maar hij is de langzaam. Iedereen begint te joelen en ik glimlach trots. Meestal ben ik niet zo sportief met gym maar nu wil ik me even inzetten. Niall glimlacht naar me, ik glimlach zwak terug. Waarom heeft die jongen ook zulke mooie ogen..? Dat is moeilijk om te weerstaan. Ik ga naast Hannah en Perrie zitten, ze wisselen even blikken met elkaar. Oh nee daar komen zometeen de vragen al aan. Maar ik weet het goed te ontlopen. Eigenlijk is het toeval. De gymdocent klapt in zijn handen om stilte te krijgen. 'Niall en Jasmine, jullie hebben gewonnen en dus mogen jullie een eindspel uikiezen.' Een zucht ontsnapt uit mijn mond. Niall glimlacht eventjes en richt zijn aandacht dan op Harry en Louis.
JE LEEST
London's University || One Direction
FanfictionMaak kennis met de populaire Jasmine Scott, een 18 jarig meisje. Ze zit op de London's University, daar moest ze van haar ouders heen om te studeren. Als ze naast Niall Horan komt te zitten laat hij Jasmine's hart op hol slaan. Hij is zo schattig in...