RUH SAPMASI |BXB

11

Serhat'tan

Şu an bulunduğumuz ortam o kadar garipti ki. Ben Batuş'un kankalarıyla bir yerde oturuyordum, Batuş benim çeteyle bir yerde oturuyordu. Emanet gibi duruyordu resmen. O fiziğe o oturuş olur mu be?

"Siz ne zaman tanıştınız? Hiç bahsetmedin bize arkadaşlarından." Furkan Semih'e bakarak sorduğunda kalkıp üzerine atlamamak için zor tutuyordum kendimi. Resmen oğlana iş atıyordu.

"Kazadan sonra hastahede tanıştık." Dedi Batuhan. Hafıza kaybı yalanı yüzünden önceden tanışma yalanı atamazdı ortaya. 

"Aynen. Dediği gibi oldu." Dedim onu onaylayarak. Bana sinirle bakıyordu hâlâ. Sanki canını aldık piçin. Bana borçlanmıştı ama hâlâ dik başlılık yapıyordu.

"Yusuf, numaranı alabilir miyim?" Dedi Berk çekingen bir ses tonuyla. Yusuf çok garipti. Bir ben mi farkediyordum bilmiyorum ama sürekli Berk'e bakıp duruyordu. Umarım dövmek içindir.

"Olur." Umarım numarayı da dövmek için alıyordur. Diğerlerinin de bakışları kendine kaydığında göz ucuyla onlara bakıp kendini toparladı. Hafif öksürdüğünde sesini sert çıkarmaya çalışarak konuşmasına devam etti. "Birader."

Berk'in yüzü düşmüştü dediğine. Telefonunu alıp numarasını kaydettiğinde sessizce yerine sindi. Yusuf'un da yüzü düşmüştü.

"Ee Semih neler yaparsın genelde? Nerelerde takılırsın? Numaranı versene." Furkan masaya biraz daha yaklaştığında piç gibi sırıtarak sordu.

Semih sinirle başını iki yana salladığında ona bir cevap vermedi. Ama Furkan ısrarla cevap bekler gibi bakıyordu. Tek umudum sensin be kardeşim.

"Abicim sen bana mı iş atıyon?"

"Of bir de zeki. Bayılırım."

Semih sinirle ayaklanıp, üstüne atlayacağı sırada Batuş kolundan tutup geri çekti. Semih pitbull köpeği gibiydi. Küçük bir şeydi ama siniri çok fenaydı. Kaç kez kavga ettiğimizi hatırlamıyorum. En sonunda gelir özür dilerdi, benden küçük olduğu için.

"Abi bunlar gay mi?"

Tolga fısıldadığını sanarak konuştuğunda herkesin birden yüzüne bakmasıyla mal gibi kalmıştı. Diğerleri hep bir ağızdan kahkaha atınca yerine sindi. Zorla gülümsemeye çalıştı.

"Sen neden koşuyordun Serhat?" Diye sordu Alp, Batuhan'a.

"Batıhan'ı görünce sevindim. Uzun zamandır görmemiştim. O yüzden." Yalana bak amına koyayım. Benim yalanımı satıyor resmen.

"Aynen öyle oldu. Bayılır bana." Dedim ona bakıp sırıtarak. Dişlerini sıktı sinirle. Çok çabuk sinir oluyordu bu adam da.

"Batuhan iki dakika benimle gelir misin?" Birden ayağa kalktı. Aklımı çıkardı pezevenk.

"Tabii gelirim."

Ben de kalktığımda ilerlemeye başladı. Tuvaletim önüne gelince içeri girdi ardından ben de girdim. Kimse var mı diye kontrol ettikten sonra tekrar yanıma geldi.

"Bak bu böyle olmuyor."

"Ne o olmayan?" Diye sordum merakla. Biliyordum tabii ki de ama anlatıp daha da sinir olmasını istiyordum.

"Ne sen benim çevrem hakkında bilgi sahibisin ne de ben. O yüzden bu durum çözülene kadar birbirimize yardım etmek zorundayız."

Dediği mantıklıydı aslında. Ailesi ve arkadaşlarıyla aşırı derecede zorlanıyordum. Bazen söyledikleri şeyleri zerre anlamıyordum.

"Haklısın demek istemezdim ama haklısın başkan."

"Ne olur sen başkan deme bari." Ağlarcasına konuştuğunda kahkaha attım. Benden daha zor durumdaydı kendisi.

"Tamam ağlama. Öyle yapalım o zaman." Dedim elimi uzatarak. Bir anlaşma yapıyorduk sonuçta. Şaşkınlıkla bana baktıktan sonra elimi sıktı.

"Gazamız mübarek olsun."

~~~~

Help!!! Yazamıyorum çok zorlandım yazmak için ama yok olmuyor 😭😭😭 bir sonraki bölümde düzelticem bu bok gibi oldu. Belki de silerim bu bölümü.