boşluk ve düşünce'

11 1 0
                                    

6 ekim..
bu tarihi hiç unutmuyorum. İlk duygularımızı öne serdiğimiz tarih herşey 6 ekim öncesinde başladı. duygusal,mantalik,ailevi sorunlar bı yana herşey beni sıkmaya başlamıştı duygu ve düşüncelerim platoniklikten ve aşktan çıkmış bir vaziyette kendi halinde serbest ve sersem bir vaziyette geziyordu. yine okulların açılmasının ardından herşeyin boka sardığı bı öğle arasıydı. Herşeyden habersiz gittiğimiz o bim de sıradan olmayan birşeyler vardı.
uzun boylu,kahverengi siren bakışlarının önünde gözlüğü ve küpesi olan o çocuk.. zamanla hayatımın ve küçük evrenimin veziri olacağı aklıma gelmezken bı an kendimi sarstım istemsizce gözüm ona kayıyor ve anlamsız bı çekim oluşuyordu kendimi o an ona ait hissetmeye başladım ne olduğunu anlamadım. Kolumdan çekiştirildiğim sıra arkadaşlarımın beni çağırıp "hadi!" dediklerini duydum onun harici sadece ona bakıyordum.. her neyse hoşuma gittiğini dile getirdiğim an Nil şöyle dedi.
"İstersen sana ayarlayıp sosyal medya hesabını alabilirim." neye ugradığımı şaşırıp onaylar şekilde başımı salladım.
aslında sadece tanışmak istiyordum nerden bilebilirdim ki küçük bataklığımı deniz kadar berrak yapacağını..
Diğer günler yine gelmeye başladık oraya düşünce ve hislerim beni ona sürüklüyor her şeyim olmasını istiyor gibiydim ne olduğunu bilmiyordum. yine ona baktım yine yine ve yine.. her seferinde içimde oluşan küçük hisler aşık olmamı sağlıyor gibiydi veya ben öyle sanıyordum.
Yine bı gün sinirli ve berbat bı zamanda gittiğimiz BİM'in kapısını çarparak içeri girerken onun yanımdan geçmesini hissettim. Kokusu benim duraksayıp arkamı dönmemi sağladı. Sadece şaşkın bı şekilde ona bakıyor onda çekim gücünü hissediyordum. O sırada Nil ve Esmanın "seninki" dediklerini duydum. ikisine de "kesin çenenizi" dedikten sonra sırıtmaya başladım ama bir sorun vardı nil'in dediğine göre bu çocuk çok yakışıklıydı neden onun yüzüne bakmadığımı sordular.. evet ben onun yüzüne bakamıyordum ki.. boyunun uzun olmasının yanı sıra ona hiç bakmamıştım. pişmanlık yaşayıp tekrar kapıdan çıktım ama gitmişti..

miniğim"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin