Sorry-taennie

Final

Chaeyoung :
Jennie
Sana ihtiyacım var
23.44

Uyanır uyanmaz telefonumu arayıp bulmuş ve chaeyoung'ın mesajını görmüştüm. Yanımda uyuyan Taehyung'u ilk başta uyandırmaya kıyamamıştım ancak önemli bir şey olabileceğini düşünerek harekete geçtim

"taehyung"

"hmm"

"kalkman gerek" dudaklarına minik bir öpücük kondurup yataktan çıktım. Bu sırada chaeyoung'ı bir kaç kez arasamda geri dönüş yapmamıştı

"chae telefonlarımı açmıyor. Umarım kötü bir şey yoktur. Hızlı ol tae çıkmamız lazım"

Taehyung ne olduğunu kavramaya çalışırken ona kısaca olayı anlattım. Fazlasıyla endişelenmişti. Apar topar evden çıkıp Chaeye gitmek için arabaya bindik.

*
"jennie sakin ol"

"neden açmıyor kapıyı?" sinirle elimi saçlarımın arasından geçirdim. Kalbim hızlı atarken, kötü bir şey olmaması için tanrıya dua ediyordum

"yedek anahtar falan vardı buralarda bir yerlerde onu bulalım. belki de evde değildir."

Çok geçmeden anahtarı bulmuş kapıyı açmaya çalışmıştım ancak titreyen ellerim buna engel olmuştu

"dur ben yapayım"

Taehyung kapıyı açar açmaz içeri girip chaeye seslendim
"evde misin chae?"

"ben odasına bakayım sende bahçeye falan bak" Taehyung beni kafasıyla onaylarken hızlıca merdivenlere koştum

"chae gelebilir miyim?"

Kapıyı bir kaç kez çalıp içeri girdim. Odası her zaman ki gibi düzenli her şey yerli yerindeydi. Banyoda olduğunu düşünerek

"chae banyo mu yapıyorsun?" banyo ihtimali düşüktü çünkü banyoda ölüm sesizliği vardı. Oflayarak chaeyoung'ın nereye gitmiş olabileceğini düşündüm. Belli ki evde değildi.

Taehyung'ın yanına gitmek için odadan çıkacakken masanın üzerinde duran chaeyoung'ın telefonu gözüme takıldı . Evde miydi? Dudaklarım aralanırken az önce içine bakmadığım banyo gelmişti aklıma.

Yavaşça arkamı döndüğümde korkuyu tüm bedenimde hissediyordum. Adımlarım yavaş düşüncelerim bulanıktı. Görebileceğim şey beni ürkütüyor kalbimi paramparça ediyordu.

Her şeyi iyi yanından görmeyi  kim öğreti bize? Hepimiz dikenli tellere sarılı iken her şeyi nasıl iyi yanından görebilirdik? Ezilmiş bir hüzün var içimde. yanılıyor olmayı diledim chaeyoung . Geriye dönerek  destek arar gibi bakıyorum anılarımıza. Çok konuşmaz uzun uzun susardık.
Burada mı yaptık hatayı  chae?
Ayaklarım, ellerim yabancılaştı. Yürüyemiyorum.

Titreyen ellerime akmayı bekleyen göz yaşlarım eşlik ediyordu. Kapının kolunu kavradığımda çıkan gıcırdamayı ömrüm boyunca unutmayacaktım.

"chae" diye fısıldadım. İçeri girdiğimde gördüğüm manzara ile göz yaşlarım akmaya başlamıştı.

"chae" dedim tekrardan. Kırgınlık, sitem akıyordu sesimden. Yavaşça chaeyoung'nun yanına oturdum yapılabilecek bir şey var mıydı?

Elleri buz gibiydi. Bu sırada banyonun kapısında duran taehyung takılmıştı gözüme.

"üşüyor"

Taehyung gelip chaeyoung'ın nabzını kontrol etmeye başlamıştı.
"hayır" dedi. Ardından kalkıp telefonuyla birini aramıştı

"her yerde kan var" dedim burnumu çekerek. Sana kızmalı mıyım park chaeyoung? Elini her tutuğumda üşümenin geçtiğini söylüyordun. Neden şimdi geçmiyor üşümen.

İçimde izah edemediğim hisler  vardı tek bildiğim bütün bu olanların   dayanılamacak kadar üzücü oluşuydu.

Neden pes ettin park chaeyoung? Pes etmek yenilmektir biraz da yarım kalmasıdır hayatın. Senin hikayen burda bitmedi umarım  gitiğin yerde mutlu olursun park chaeyoung

*
"jennie kalk hadi"

Peşimi asla bırakmayan pişmanlık bütün vücudumu ele geçiriyordu. İlk şoku üzerimden attığımdan beri  Karşımda duran taehyung fazlasıyla katlanılmaz geliyor gözüme.

"senin yüzünden" dedim oturduğum yerden kalkarken. Söylediklerim onu şaşırtmış ardından kırgınlıkla yüzüme bakakalmıştı.

"sana söyledim chae'ye uğrayacağım diye neden engel oldun buna?"

"jennie ben nerden bilebilirdim böyle olacağını. Gerçekten her şeyde beni suçlamaktan yorulmadın mı helede şu durumdayken?"

Aynı hatayı yapıyorsun jennie

Gözlerimden bir kaç damla akmış tekrardan yere çökmüştüm. "şimdi fark ediyorum. İnsan hiç bir şeyi unutmuyormuş yapılan en ufak şeyde aklının her yerinde yaşanmışlıklar dönüyor. Ama sen bunu hak etmiyorsun üzgünüm "

Sesizce yanıma oturmuş başını omzuma koymuştu. Göz yaşlarım daha çok artarken Taehyung'ın da sesiz sesiz ağladığı biliyordum.

Ne yapmalıydım şimdi? Unutmaya çalışmalı mıyım? Yoksa olduğum yerde kalmalı mıyım ? Tozları, örümcek ağlarını duvardan değil gözlerimden silmek? Dünyayı yeniden görmek demekti.

" ben ona veda edemem " dedim iç çekerek.

"anlamıyorum gerçekten bir şeylerin düzeldiğini sanmıştım" dedi karşımda oturan jungkook. Son zamanlarda fazlasıyla yakındılar onları düne kadar bir çift olarak görebileceğimi düşünmüştüm. Görmeyi çok isterdim. Ama her şey gibi hayallerinde aldatıcı olduğunu biliyordum.

"sevmeyi deneyeceğini söylemişti" dedi jungkook. Bugün herkes kırgındı.

1 yıl sonra

Çok fazla şey değişti chaeyoung. Mesela hayaller öldü bir daha dirilmedi. Nereye gitti bütün bunlar, niçin bu ateş söndü? Biliyor musun chaeyoung senden sonra içimde ne yakıcı ne de kurtarıcı hiç bir ateş yanmadı. Tuhaf, fakat öyle. Sönmeye başladığımı hissediyordum. Sönüşüm ne zaman başladı bilemiyorum. Sevgili chaeyoung artık bu uykudan uyanma isteğini bile duymaz oldum. Taehyung ile ne oldu diye soracaksın biliyorum. Büyük kavgalar ettik. Fazlasıyla haksızlık ediyordum ona. İlk defa hatalarımı kabullenip onu daha fazla üzmemek için gitmesini söyledim. Gitmedi. Her zaman benimle. Düzelebileceğimize inanıyor belkide hakldır. Onu seviyorum sen gittikten sonra katlanabileceğim tek insan o sanırım.

Başka şeylerde değişti öğretmenliği bıraktım. Güzel günlerimizi özlüyorum hepimizin mutlu olduğu günler. Şunu fark ettim chae insan yaşı ilerledikçe herhangi bir neden olmasa  bile mutsuzlaşıyor.

Neden çıkamıyorum bu bataklıktan? Sende taehyung gibi başarabileceğime inanıyorsun . Jungkook gibi unutmalı mıyım seni? Evet yeni bir sevgilisi var. Ölümünde senden asla haz etmeyen kuzenin  jisoo bile göz yaşı dökmüştü. Şimdi hepsi unutmuş hayatlarına devam ediyorlar. Ama hepsi 'mutluluk' kavramını yitirmiş. Jungkook seni unutmak için o kızla sevgili oldu. Taehyung'ın söylediğine göre Jisoo ve jin her gün kavga ediyorlar.  Yuna ilk okula başladı. Onu pek görmüyorum nasıl olduğu hakkında bir fikrim yok. Ama sen bunları zaten en başından beri söylemiştin bana.

Biliyordum

bu hikayenin sonunun kimse için iyi bitmeyeceğini biliyordum park chaeyoung .

*
Ben en sevdiğim karakteri öldürdüm