Çarpıp gittiğin kapının sesini hala kulaklarımda işitirken gerçeklerle yüzleşmek zor Minho. Çünkü söz vermiştik.Asla gitmeyecektik.Gidersek onlardan farkımız kalmazdı.Biz farklıydık Minho,diğer tüm insanlardan farklı.Biz sevgili değildik.Minho ve Jisung'tuk. Belki de bu yüzdendir kalbimin parçalara ayrılmasının nedeni.Belki de bu yüzdendir gitmenin sebebi. Çünkü sen o sözü çiğnedin Minho, sen gittin ve ben ağlama krizlerimi durduramıyorum.Odamızın duvarının kenarına kelimenin tam anlamıyla sindim.Gözyaşlarım gözlerimden firar ediyor ama silemiyorum Minho.Elimi uzatıp gözyaşlarımı silemiyorum çünkü ellerim titriyor. Senin sevdiğin ellerim.Eskiden ellerin ellerimin üzerinde olurdu çünkü bilirdin sen yanımdaysan geçer.Şimdi de gelip tutacak mısın ellerimi?Sarılırsan geçer.Gelip sarılacak mısın tekrardan bana?
capella'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
blue jeans//minsung
Fanfiction'but when you walked out that door a piece of me died' -minific-
