Snapchat | Taekook

21

Son zamanlarda gelen ilgi beni ağlatacak hale getirdi bakın alıştırmayın beni böyle şeylere sonra şımarık bir pezevenk olurum görürsünüz ಥ﹏ಥ

keyifli okumalar~

Jungkook

Kilidi çevirip kapıyı arkamdan gürültüyle kapattığımda ellerimi yıkamak için önümdeki lavabolara doğru yönelmiştim. Adımlarımı karşıdaki aynaya doğru ilerletirken şu son 1 haftada gerçekten çökmüş hissediyordum. Geçtiğimiz hafta boyunca ilk başta konuşulanlara kulak asmamayı tercih etmiştim fakat sessizliğim insanlarda daha büyük etki yaratmıştı. Çünkü onlara bir tepki vermediğim için bahsi geçen olayın doğru olduğuna kanaat getirmeye başlamışlardı ve beni çileden çıkartmayı nihayet başarmışlardı.

Tüm haftamın özetini geçecek olursam; boş konuşan herkesi susturmakla uğraşmış, hala galerisinde o fotoğrafları taşıyan kişilere zorla sildirmiş, yanıma gelip olayın doğru olup olmadığını soranlara da gerektiği cevabı verip yollamıştım. Bunlar benim için sıkıntı değildi. Her ne kadar yorucu olsa da son kişi kalana dek susturmaya devam edebilirdim. Ama benim için asıl sıkıntı olan olay okulun homofobik piç kurularının üstüme gelmesiydi.

Şu son günlerde birkaç kez iteklenme ve sözlü hakarete maruz kalmıştım. Her ne kadar onlara karşılığını versem de adam olmayacak tipler olduğu için nefesimi boşuma harcıyormuş gibi hissediyordum. Hepsine tek başıma kafa tutabilirdim fakat birleşip karşıma çıkarlarsa, işte o zaman ne bok yerdim bilmiyordum. İşin saçma yanı da şu ki; onlara gerçeği söylesem de anlamıyorlardı. Zaten amaçları benim sevgilimin erkek olması falan değildi, amaçları kendilerine uğraşacak yeni bir şey çıkmasıydı ve karakterini siktiğim Kim Taehyung bunu onlara çok güzel vermişti.

Aynanın karşısında kendimi izledikten sonra derin bir iç çekmiş ve ellerimi yıkamaya başlamıştım. Teneffüs bitmek üzere olduğundan tuvalete kimse uğramamıştı. Ben de derse geç kalıp bir de dersin hocasından azar yememek adına işlerimi hızlandırdım ve suyu kapatıp ellerimi kot pantolonuma sürterek kurutmaya başladım. Son bir kez daha aynaya göz attığımda tuvaletten ayrılmak için kapıya doğru yürüdüm ve ben daha kapıya ulaşamadam içeri yüzlerinde meymenet dahi olmayan iki kişi girdi.

İçlerinden birisi içeri girer girmez kapıyı örtmüş ve arkasına yaslanarak açılmasını engellerken diğeri ise yavaş yavaş bana yaklaşmaya başlamıştı ve yüzünde iğrenç sikik gülümsemesi vardı. Amaçları neydi bilmiyordum fakat buradan sorunsuz bir şekilde çıkacağıma dair inançlarımı da yitirmiştim.

"Bak sen... Burada kim varmış.."

"Belanızı istemiyorsanız çekilin önümden derse gideceğim."

"Senin gibi bir ibne bize nasıl bir bela olabilir ki?"

Diye utanmadan sorduğunda sinirden gözümün seğirdiğini hissediyordum. Bunlara ne desem boşunaydı, lafımı dinlemeyip kendi bildiklerini okuyacaklardı bundan emindim. Bu yüzden daha fazla uğraşmamak adına az önceki dediğimi tekrarladım sakince.

"Size önümden çekilin dedim."

"Çekilmezsem ne yaparsın? Sikimi mi avuçlarsın yoksa..?"

Sinirle bir nefes verdiğimde içimden kendime sakin kalmam gerektiğini art arda tekrar ediyordum. Henüz zil çalmamıştı, kat öğretmen doluydu ve ben burada birine bir şey yaparsam zaten kabarık olan dosyam yüzünden okuldan atılmam an meselesiydi.

"Sikini koparıp ağzına sokmamı istemiyorsan dediklerime kulak assan iyi edersin. Çekil şimdi."

"Tch, canım istemiyor.."