diary, hyunin

29

Son bolumden sonra aradan 1 ay falan gecti tamam mııı ona göre okuyun 😘

---

jeongin:
hyunjinn
cozemedigim bi matematik sorusu var daa
bakabilir misin diyecektim

hyunjin:
tabi sevgilim
bosuna mı sayısalcıyız

jeongin:
tesekkurr

hyunjin:
at bakayım fotografını

jeongin:
sen yuzyuze anlatınca daha iyi anliyorum ben ya
bizim buraya gelsen anlatsan
olur muu

hyunjin:
aaa
daha iyi olur
özledim zaten
birazcik 🤏🏻

jeongin:
birazcik mi 😓
ben cooook ozlemistim oysaki

hyunjin:
sussss
utandım

jeongin:

YERIM SENK
CIKIYORUMMM

hyunjin:
TAMAM BEN DEEE

jeongin:

CABUKKK

Jeongin nihayet parka ulaşabildiğinde Hyunjin'in de yeni gelmiş, kaskını çıkarıyor olduğunu gördü. Motoruyla oldukça çekici göründüğünü düşünürdü her zaman.

Hyunjin, Jeongin'i görmesiyle kaskını motorunun üstüne bıraktı ve kollarını kocaman açtı. Jeongin paytak paytak koştu. En sonunda sevgilisinin kollarına girerken gözlerini huzurla kapattı. "Hoş geldin sevgilim."

Hyunjin boylarını eşitlemek amacıyla kafasını hafifçe eğip sevgilisinin dudaklarına küçük bir öpücük bıraktı. "Sen de hoş geldin." Gülümsedi ardından. "Neymiş bakalım şu soru."

Bir banka oturdular. Karanlık olduğu için parkta bir iki kişi dışında kimse yoktu. Hyunjin bir bacağını diğer bacağının üstüne, kolunu da erkek arkadaşının omzuna attı. Jeongin çantasından bir test kitabı ve bir kalem çıkardı. Sayfaları hızlıca çevirirken Hyunjin Jeongin'in saçlarıyla oynuyordu hafifçe.

Sonunda durdu bir sayfada Jeongin. Kalemiyle Hyunjin için çok da zor görünmeyen bir soruyu işaret etti. "İşte bak, bu soru. Yemin ederim iki saat uğraştım çözmek için ama olmuyor olmuyor." Hyunjin küçük bir kahkaha attı.

Jeongin kızgın bir surat ifadesiyle Hyunjin'e döndü. "Neye gülüyorsun?"

"Sevgilim temel matematik bu."

"Yani?"

"Yani, kolay."

Jeongin trip atar gibi çıktı Hyunjin'in kolunun altından. "Sana kolay." Hyunjin gülümseyerek kendisine dönük olan şakağından öptü Jeongin'i. Gülümsediğini görünce bir kere daha öptü. Bir kere daha ve bir kere daha... Öpücüklerin sonu gelmeyince Jeongin hafifçe ittirdi Hyunjin'i. "Çöz artık şunu."

"Ben çözeyim çözmesine de, amaç senin anlaman bebeğim. Gel bakayım şöyle yamacıma." Jeongin'i göğsüne yatırdı ve kitabı ikisinin de rahatça görebileceği şekilde konumlandırdı.

"Bak şimdi şöyle yapacaksın..." Hyunjin anlatmaya başladı soruyu. Bir dakikasını dahi almamıştı çözmek. "Anladın mı?" Jeongin kıpraştı biraz. Ses çıkarmadı. "Tekrar anlatıyorum o zaman." Jeongin kafasını kaldırdı, ardından Hyunjin'e döndü. "Hayır ya, gerek yok." Hyunjin iyice yaklaştı ve sevgilisinin burun ucuna minik bir öpücük bıraktı.