Unicode
အချိန်အားမြင့်၃ရက်ကြာမြင့်သွားလေပြီ။သို့ပေမယ့် ဦးမင်းသစ္စာ အတွက်တော့၃ရက်သည်၃လနီးပါးကြာနေသယောင်ခံစားခဲ့ရ၏။မသိစိတ်မှဖိုးသောကြာအားလွမ်းဆွေးသတိရနေတာကြောင့်ဖြစ်သည်။
ဤ၃ရက်အတွင်းထမင်းလည်းစားမဝင်၊အိပ်လို့လည်းမပျော်နှင့်လူမမာရုပ်ကြီးပေါက်နေပြီလားမသိတော့။အခုလည်းမနက်အစောပြန်ရောက်မည်ဟုပြောပြီးပေါ်မလာသေးသည့်ကောင်ငယ်လေးကြောင့်သူ့မှာရင်တပူပူနှင့်မျှော်နေရပြန်သည်။
"သခင်ကြီး.....သခင်ကြီးရေ ကျုပ်ပြန်လာပြီဗျို့....."
ဖိုးသောကြာတစ်ယောက်ငှက်ပျော်ခိုင်ကြီးပခုံးပေါ်ထမ်းကာခြံဝန်းထဲအပြေးအလွှားရောက်ချလာသည်။သူလည်းပဲသခင်ကြီးကိုလွမ်းနေခဲ့တာပင်။
တကြော်ကြော်ခေါ်သံလေးကြားသည်နှင့်အလွန်အမင်းဝမ်းသာသွားသူကတော့လူရိုးကြီးဦးမင်းသစ္စာပါပဲ။
ဘန်ဂလိုထဲတွင်ထိုင်နေရာမှချက်ခြင်းဆိုသလိုမတ်တပ်ထရပ်ပြီးအသံကြားရာဆီသွားမည်အလုပ်မမြင်မစမ်းနှင့်ခလုတ်တိုက်လှဲတော့သည်။
"အား.....ကျစ်ကျစ်...."
ဦးမင်းသစ္စာချော်လဲသည်ကိုမြင်သည်နှင့်လက်ထဲကအထုပ်တွေကိုပစ်ချကာဖိုးသောကြာခမျာစိုးရိမ်တကြီးပြေးလာလေသည်။
"သခင်ကြီး......အဆင်ပြေရဲ့လားခင်ဗျ...."
"ဟင့်အင်း.....ကိုယ်ခြေထောက်နာသွားပြီ......"
ဘာမှမထိခိုက်မိပါဘဲနာကျင်နေသယောင်ဟန်ဆောင်နေမိ၏။ကောင်ငယ်လေးကြောင့်သူလည်းမူယာမာယာများတတ်လာပြီလေ။
"ဖြစ်ရလေသခင်ကြီးရယ်။ကျုပ်တွဲခေါ်ပေးပါ့မယ်။ကျုပ်ပခုံးကိုဖက်ထားနော်...."
ဖိုးသောကြာကသူ့လက်တစ်ဘက်ကိုမြှောက်ကိုင်ကာပခုံးသေးသေးလေးပေါ်တင်ပေး၍ဖက်တွယ်ထားစေသည်။ဖိုသောကြာအားသူမလွှတ်တမ်းဖက်ထားကာမသိမသာခိုးပြုံးမိ၏။
"ဒီမှာငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေနော်။သခင်ကြီးခြေထောက်ကဒဏ်ရာကိုဆေးလိမ်းပေးဖို့ဆေးသေတ္တာသွားယူလိုက်အုံးမယ်ဗျ....."
YOU ARE READING
Love story from a Mansion(Completed)
Romanceကျိကျိတက်ချမ်းသားပြီးကိန်းကြီးခမ်းကြီးနေကြသည့်အနွယ်တော်မိသားစုမှာမွေးဖွားကြီးပြင်းလာသူ။အတိတ်ဆိုးတွေကြောင့်အမြင်အာရုံဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးတော်ဝင်သစ္စာစံအိမ်တော်ကြီးတွင်ဇာတ်မြုပ်ကာနေထိုင်နေသည့်သခင်ကြီး.....ဦးမင်းသစ္စာ။ ဆင်းရဲနွမ်းပါပြီးအမေတစ်ခု သားတစ်ခု...
