Rain over me

1.1

De zanderige grond was zo ingedroogd dat hij openbarsten en omkrulde. De krullen gebogen naar de zon die op zijn hoogte punt was. Loodrecht op de bloedhete Sahara. Vegetatie groeiden er dan ook zeker niet. Tientallen kilometers ver kon je kijken. Het was bijna alsof je kon kijken naar de andere kant van de wereld. De lucht was zacht blauw zonder ook maar een klein wolkje. Ook een briesje was in de verste verte nog niet te bekennen. Met zijn pilote zonnebril op het dunne laagje zweet van zijn neus gesetteld zat Marc onderuit gezakt in zijn ligstoel. Zijn gezicht gericht op de ventilator recht boven zijn hoofd om ook maar echt elk zuchtje wind op te vangen. Het zwarte jasje zat strak om zijn schouders gespannen. Zijn zwarte blouse was open geknoopt tot onder zijn ribben. Hij slaakte een zucht terwijl hij zijn brede wodka glas met ijsklontjes en wodka naar zijn mond bracht en de laatste grote slok opdronk. Kreunend boog hij zich naar voren uit zijn stoel naar de beukenhouten salontafel die ondersteund werd door vier poten met klauwtjes aan de uiteinden. Met een klap belandde het brede glas op de tafel. Het optrekje was zeker niet verkeerd. Duur meubilair, fancy apparatuur, grote ruimtes en veel ramen. Marc stond op uit zijn stoel en drukte zijn bril weer even terug op zijn neus. Hij liep langzaam over het pakket waardoor zijn lakschoenen klikkende geluiden maakte. Hij stopte bij zijn bureau en keek over de eindeloze Sahara. Een tevreden glimlach verscheen op zijn gezicht. Hij trok de bovenste la van zijn bureau open en pakte een sigaar. De stilte werd onderbroken door een korte formele klop op de deur. Vast niet een van de vrouwen. Die zouden niet eens kloppen bedacht Marc zich. Hij draaide zich naar de deur. "Binnen". De deur ging open. "David kom verder" zei maar met een glimlach terwijl hij de sigaar naar zijn mond bracht. De breed geschouderde man kwam de kamer binnen. Hij droeg een zwart pak. Helemaal dicht geknoopt. Maar er was geen druppel zweet op de man te bekennen. "Sectie 3 en 5 lopen ook weer volgens plan" zei David terwijl hij serieus keek. "Prachtig" mompelde Marc met de sigaar in zijn mond. Zijn hand hield hij voor het uiteinde van de sigaar terwijl hij deze aanstak. Marc had olie-persellen. Enorme persellen. Op 22 jarige leeftijd had hij de het stokje van zijn vader over genomen en voet gezet in het leven van een illegale oliehandelaar. Door de torenhoge belastingen te omzeilen leverde het bakken met geld op. En dat leverde een boel vette auto's, dure optrekjes en mooie vrouwen op. De droom van elke 24 jarige man. "Alleen op sectie 13 is een paard en ruiter gesignaleerd" ging hij verder. Marc richten zijn blik weer op David. "Zolang ze ook maar weer vertrekken" zei hij. "Maar dan nog iets" begon David aarzelend "ze steken de olie in brand bij de tankers". Marc nam zijn zonnebril van zijn hoofd "ze doen wat?!" en beet op zijn lip van woede.