I don't deserve any-Hyunlix

1.Bölüm

Felix

Yavaş adımlarla yürüyordum ayaklarım beni nereye götürürse oraya gidiyordum.
Hayatın neden bu kadar acımasız olduğunu düşünmeden edemiyordum
Daha sadece 16 yaşımdaydım bunları yaşamak için çok küçük değil mıydım?
Gördüğüm parkla oraya doğru adımladım ve boş bir banka oturdum  sesizce göz yaşlarımı dökmeye başladım.
Tam 1 saattir orda boş boş oturuyordum.
Karşıda siyah bir arabanın içinde bana odaklanmış bir şekilde bakan birisini görmemle ayaklanıp eve gitmek için yürümeye başladım.
Eve girdiğimde aynı arabanın beni takip ettiğini görünce anahtarını çıkarıp hemen eve girdim buda neyin nesiydi?
Ayakabılarımı çıkartmamla babamın(?) Sesini işittim

-Gelmeseydin zahmet oldu

-üzgünüm biraz yürümek istedim

-Dalga mi geçiyorsun lan benimle bunlar şaka mı!!

Gözüme soktugu telefonla gözlerim dolmuştu tecavüz edildigim video  internete yayılmıştı ve milyonlarca kişi görmüştü.

-Bunlar ne orospu mu olacan lan başima

-b-baba yeminle benim isteğimle değildi onlar b-bana zorla d-dokundu

Lafımı tamamladığım an yediğim tokatla yere düştüm

---

Üstümden kalkan herif ile gözlerimi araladım ve hızla evden çıkışını izledim.

-Benim suçum değildi ki...

topalayarak odama gittim ve yatağımın içine girdim yorganı kafama kadar çekip gözlerimi kapatım.Çalan alarm ile gözlerimi araladım bugün okula gitmek istemiyordum ve gitmiyecektim kalkıp duşa girdim o an aklıma geldikçe derimi kazır gibi yıkıyordum vücudumu
Yere çöküp hıçkırıklar içinde ağlamaya başladım

-Neden ben!
-Neden neden neden!!

Başımı duvara vurarak tekrar ediyordum sürekli"neden ben neden neden"
Soğuk su canımı yakmaya başladığında suyu kapatıp duştan çıktım üzerimi giyinip aşagıya indim çalan kapı ile kapıya baktım korga gelmişti ama benim birşeyler spariş edecek param yoktuki

-Lee Felix mi?

-Evet ama ben birşey sipariş etmedim

-bilmiyorum efendim  bize buraya getirilmesi söylendi şurayı imzalayın

-tamam

Adam kargoyu verip gitmişti bende salona geçip kutuyu açtim içinde çok tatlı peluş bir civciv  vardı  ve 2 tane kar küresi birtanesi fazlasıyla büyük birtanesi normal boyutaydı içinde bir not yazılıydı.

"Umarım bunlar azda olsa gülmeni sağlar"

Felix kimden geldiğini bile bilmiyordu ona bunu alacak yakını da yoktu ki
Boşverip mutfağa adımladı dolabı açtı ve olan birkaç şeyi atıştırıp telefonunu eline aldı Instagramda biraz gezindikten sonra gelen kutuyla odasına çıkıp eşyaları
Yerleştirmişti
saat 6 olmuştu uykusu olmadığı için telefonunu alıp dışarı çıktı
Biraz yürümekten zarar gelmezdi
Ara sokaklardan yürüyordu yanına yaklaşan adamla hızlandı

-beraber yürüyebilirmiyiz?

Kafamı hafifçe salayıp onayladım
Yanımdaki adam bana bakıp içten gülümsemeler sunuyordu

-Çok güzelsin

-Teşekürler efendim

-Birşey sorabilir miyim?

-tabiki

-numaranı alabilir miyim?

anlamsız bakışlar atıyordum yanımdaki adama ne oluyordu şuan?