I don't deserve any-Hyunlix

34.Bölüm

Sınır 85 oy 400 yorum
-----------------------------------

Lee Felix:

Ellerimde kan vardı cam kırıkları heryere dagılmıstı görüşüm bulanıklaşmıştı canım acıyordu kapı açıldı acaba kim gorucekti bu acınası halimi görüş açıma giren jisungla akan gözyaşlarını gördüm o niye aglıyordu? Agzımdan tek bir cümle döküldü

-Hyunjini çağır

-F-Felix

-Hadi jisung Hyunjini cagır

Jisung odadan zorla çıktı bense banyoya girip ellerimi yikadim ve birkac peçete yardımıyla kanları temizledim odaya geri döndüğümde yerdeki cam kırıklarına ve kanlara bakan hyunjini gördüm birde üstüm hala çıplaktı yerdeki sweatshirt imi ustume geçirdim ellerim yine kanla dolmustu ama kimin umrundaydi ki?

- hastaneye gidiyoruz!

-Hayır hiçbir yere gitmiyorum

-Felix saçmalama-

-İster saçmalar ister saçmalamam ben kendi işimi haledebilirim

-Ama-
(Ben dersimi önceden aldım)

-Birgün boyunca o odada kalıcaksın benim gibi işkencelere maruz kalmayacaksın sadece orda birgün kalïcalsım

-Olmaz

-Neden olmaz Hwang yapamaz misin bebeğin senden birşey istiyor onun isteğini yerine getirmeyecek misin hm?

-Yapamam Felix acılarına şahit olmuş o odada kalamam

-Ama ben 4 ay boyunca kaldım sen niye kalamayasın?

Yavaş adımlarla ellerini tutup karnıma götürdüm

-Acılarımı azaltamazmısın hyun

Şaşırdı hemde çok şaşırdı çünkü uzun zamandır ona asla böyle seslenmemistim

-Azaltabilirim

-Yani kalıcaksın değil mi?

-Evet

Kolundan tutup odamdan cıkartım merdivenlerden iniyorduk ben onun kolundan cekistiriyordum ve oda arkamdan geliyordu bodrum katının bir alt katı beni buraya getirene kadar ben buranın olduğunu bile bilmiyordum
Evet o oda şimdi yine karsimdaydi ne geriledim ne ağladım ama ciglilarim kulaklarımda yankılanıyordu belkide ruhum hala orda işkence çekmeye devam ediyordu yavaşca kapının yanındaki anahtarı aldım ve kapıyı açtım Hyunjin ise teredutlüydü onu kolundan çekiştirerek odaya çektim ve kapıyı kapatım ama herşey aynıydı demek bu odanın konusunun açılması bile yeterince onu ürkütüyordu ben bu odada kalırken her zaman oturduğu koltuğa oturtum ve her zaman çöktüğüm duvar dibinin oraya çöktüm biraz kaldiktan sonra derin nefes aldım

-Hatırlıyor musun beni buradan sürükleyerek çıkartıp bebeğimi aldirmistin

Yüzüme bakan gözleri ona baktığım anda yere düşmüştü

-Yapma...

-Peki  koklamaya dokunmaya kıyamadıgın saçlarımı burda çekip kopartigini hatırlıyor musun?

Koltukta kuculmustu benim hatırladığım Hwang Hyunjin bu odaya girdiğinde acımasızlaşırdı şimdi ne olmuştu ki?
Koltuktan kalkıp kapıya yoneleceken yerimden kalkıp konuşmaya devam ettim

-Kaçıcak mısın ben bunları yaşarken kaçamadım ama ben sana bunları anlatırken kaçıyorsun adil mi bu?

Demir kulpta olan orda asılı kalırken ona doğru yürüyüp elini kulptan çektim ve kapıyı kilitledim şimdi cıkabiliyorsa çıksın yerime geri dönüp oturdum ve konuşmaya devam ettim

-Acaba bebeği aldirmasaydın ne olurdu hiç düşündün mü?

Aniden ellerini kulaklarına dayadı ve bagirdi

-Yapma kes artık şunu

-KULAKLARİNİ AÇ!!!

Kulaklarını açtı

-Ben bunları yaşadım sen sadece dinliyorsun!!

-Sana bunları yaşatan bendim...

-Evet sendin

-Bana bunları yaşatırken acımadın mı?

-Tamam lanet olsun kalacağım bu odada yeterki sen çık!

-Neden cıkayım?

-Kırmızı ışıklardan korkuyorsun...

-Senden korktuğum kadar değil.

Yavaşca kalkıp çıkmadan önce son bir kere konuştum

-Dikkat et ezdigin bebeğimin ruhu hala burda

Kapıyı açıp kendimi dışarı attım ve gözyaşlarımı akıtmaya başladım bunca zaman o odada ağlamadım ve şuan kendimle gurur duyuyorum kapıyı kilitledim ve ordaki kamera sisteminin bağlı olduğu odaya girdim ve ne yaptığını izledim koltukta değilde benim kalktigim köşede oturuyordu canını yakacagim Hwang bana ordan çıkmak için yalvaracaksin ama dediğim gibi orda sadece bir gün kalacaksın ama o birgün cehennemin olacak.

Aklımda yazmak için birsürü fic var ama daha bu fice düzgün bölüm gelmezsen başka bir fice baslayamam
Ama bu fıçı final yaptıktan sonra aklımda olan iki ficden birini yazıcam sizce hyunchan mi yoksa tekrar hyunlix mi yazmalıyım?

Yb vaktii
Sizce Felix iyi mi yaptı
Oy ve yorum atmayı unutmayın bebeklerim mi sizi seviyorum