I don't deserve any-Hyunlix

28.Bölüm

60 oy 220 yorum
__________________________

Küçük olan karnındaki acıyla araladı gözlerini  o lanet olasıca yere geri dönmüştü yatagında yatıyordu aklına gelenlerle eli direk karnına gitmişti

-Orda değilsin dimi aldılar seni benden...

Küçük olan karnındaki elerini çekip ağlamaya başlamıştı sonra kulaklarına bı ses düştü ayakkabı sesi sesin geldiği yöne baktığında koltugunda oturmuş karşısındaki çöp poşetine bakıyordu niye çöp poşetine bakıyordu ki?
Küçük olanın uyandığını anlamamıştı oda dalmıştı peki o ne düşünüyordu ki küçük olana daha ne yapacağını mi düşünüyordu ki küçük olan ağlamasiyla konuşmaya basladı

-Ne o şimdi bana ne yapacağını mi düşünüyorsun bı öldürmediğin kaldı bı onu yapmadın! Bebeğimin hiçbir suçu yoktu sen canisın seni zamanında nasıl sevdim nasıl kabul etim anlayamıyorum!

Büyük olan küçük olanın bagirmasiyla kendine gelmiş ve sehpanın üzerinde olan eldivenleri takmış sonra çöp poşetini açmıştı  elini çöp poşetinin içine koymuş ve içinden küçük bir et parçacığı cıkarmıstı
Küçük olan anlamaz gözlerle ona bakıyordu

-Bebeğim,bebegim diye sevdiğin şey bu igrenç şeydi

Küçük olan şokla karşısındaki bedenin elinde tutugu şeye baktı
Neden çöp poşetine koymuştu peki neden şuan ona gösteriyordu bunu küçük olan daha yeni ameliyattan çıkmasına rağmen kalkmış ve büyük olanın önünde durmuştu

-Öldü rahat bırak onu!

-Evet öldü

Diyip elindekini yere atıp ayakabısıyla üstüne basıp ezmişti küçük olan ise gördüğü goruntuyla geriye doğru adımlamıstı herşey bir kabustu herşey geçecek diye geçirdi içinden

-Öldürdün zaten bunu yapmana gerek yoktu onun bir suçu yoktu!!

-KES SESİNİ!!

küçük olanın yeni ameliyatan cıkmasını umursamadan yüzüne tokadı gecirmişti küçük olanın aci dolu bedeni yere serildikten sonra küçük olanın üzerine eğilip boynunu sıkmaya başladı

-hadini aşıyorsun bana karşı sesini yükselte bilicegini kim söyledi sana ha!!

Küçük olanın yaşamak için artık hiçbir nedeni yoktu karşı çıkmıyordu karsisindaki bedene öldürsünde kurtulayım diyordu içinden ama bunlar olurken onun gözü eskiden karnında ama şuan yerde ezilmiş bir şekilde olan bebekteydı sadece oraya bakıp gözyaşı döküyordu

-ö-öldür öldürki bebeğimin ya-yanına gideyim...

Bunları söylemesiyle bogazındaki eler gevşemiş ve bir anda çözülmüştü

-Beni ö-öldüremeyecek kadar korkaksın

Küçük olan gülmeye başlamıştı

-Gülme!!

-Dogru gülmem sana batıyor ama merak etme yakında senin yüzünden aklımı yitiricegimin anlamını geliyor bu gülümsemeler mutluluk anlamına değil

Büyük olan daha hicbirseyi dinlememek için odadan hızlı adımlarla cıkmıstı küçük olansa odadan çıkmasıyla yavaşca dizlerinin üstünde kalkarak yatağına girdi ama gözü hala aynı noktadaydi

-----

-uyuşturucuları denemek için kimse kalmadı Hyunjin bey

-Nasıl kalmadı?

-Hepsi öldü efendim ve yeni uyusturucuyu denemek için kimseyi bulamıyoruz

Büyük olan aklına gelenle konuştu

-Benim deneğim var yarın gelin onun üstünde deneyin ama ne olur ne olmaz bir doktor getirin

-Tamam efendim

Diyip çıkmıştı şirket odasından
"Beni öldüremeyecek kadar korkaksın"
Bakalım kim korkakmış
Odasındaki içki şişelerinden birini açıp bardağına doldurmuş ve koltuğuna yayvanca oturmustu

----

Kapının acılmasıyla küçük olan yaptığı yerden doğrulup oraya bakmaya çalışmıştı ama karnındaki ağrı buna engel oluyordu

-Bumu efendim

-Evet

-tamam şimdi başlayalım mı?

-Baslayin herhangi bir durumda doktor dışarda olucak ölme eşiğine gelmeden de cagirmayin ama

-tamam efendim

Küçük olan duyduğu seslerle yerinde dona kalmıştı yine ne yapacaklardı ona
Küçük olan bosvermis gibi başını yine egmişti duyduğu komutları umursamadan

-Şu sandalyeye bağlayın zaten zayıf iş acmasın başimiza

Denilenler aynı sekilde yapıldı küçük olan karşı koymak istedi ama ne eski gücü ne eski takatı kalmıstı
Yavaşca yaklaşan adama baygın gözlerle bakıyordu boynuna batırılan iğneyle hayalere dalmıştı yediği uyuşturucu onu gerceklikten alıp rüyalara götürmüştü

----

-Efendim yeji hanım geldi

-Gelsin

-tamam efendim

Genç kız korkak adımlarla içeri girmiş ve abisine bakmıştı abisi koltukta oturup birkac dosyayı kontrol ediyordu şuan evde degilerdi sirketeydi adamlar gelir gelmez evden çıkıp işlerini halletmek için şirkete gelmişti

-Abi

-Gelsene yeji ne dikiliyorsun orda?

Genç kız yavaş adımlarla abisinin masasının karşısındaki koltuga oturmuştu abisi niye geldiğini bilmiyordu da nerdeyse 10dk dir hala o haldeydiler

-Konusicak misin

Genç kız bogazını temizleyip konuştu

-Herşey yalandı...

Buyrun isteğinizi yerine getirdim.
Oy ve yorum atmayı unutmayınn🤍