PAPATYA

TANITIM

🌼TANITIM🌼

Küçük çocuk bakışlarını kıza çevirdi.
Güneşin vurduğu kızılın açık tonlarında olan saçlarına hayranlıkla baktı.Arkası dönük olduğu için gözlerini göremiyordu.
Ama o yeşil gözlerin her zerresini ezbere biliyordu.Oysaki sadece birkaç kez konuşmuşlardı ve konuşmaları...Pekte olumlu sonuçlanmamıştı.

Durumunun özeti şuydu:Onu hissedecek kadar yakın ama hiç dokunamayacak kadar da uzaktı kıza.

Kendi kendine kızdı çocuk.Bir kız için zihnini meşgul ediyordu.Düşünmesi gereken daha önemli şeyler vardı oysaki...

Kızı seviyordu belki de ama ona hiç iyi davranmıyordu.Davranamıyordu.Belki de ruhunda vardı bu.Soğuk olmak...O günden sonra gülümsediği de pek olmamıştı zaten.

Yaşı küçüktü.Ama yaşadıkları yaşının tam tersine bir o kadar büyüktü.Yanında olan çok az kişi vardı.Daha doğrusu yanına aldığı...

Zihnine girecek olan her şey onun süzgecinden geçmeliydi.Bu ister bir konu ister bir insan olsun.Hiç fark etmezdi.Ama o kız izin dahi almadan zihnine girmiş hatta tahtına kurulmuştu.Ne hadsizlikti ama!

Ona göre biraz,hatta fazlasıyla çocukça olan şeyi yapacaktı;deneyecekti şansını.Belki de şans bu defa yüzüne gülerdi,arkasından iş çevirmek yerine.

Hissettiği şeyin sevgi olduğundan da emin değildi aslında.O sadece sevginin terim anlamını bilirdi.Nerede kullanıldığı ve kime söyleneceği ise... Zihninin derinliklerinde kilitli kalmıştı.Kullanılmayan şeyler nasıl bir yere kaldırılırsa o da kullanmadığı sözleri zihninin derinliklerine kaldırırdı.Belki gün olur da başka şeyleri ararken birden karşısına çıkar umuduyla...

Uzandığı çimenlerin üzerinden yavaşça doğruldu.Gözüne çarpan ilk papatyayı nazikçe kopardı.Evet...Şimdi başlıyordu.

Seviyor...Sevmiyor...Seviyor...Sevmiyor...

Devam etti ta ki son yaprak kalana kadar.

"Seviyor,sevmiyor,seviyor..."

Elinde kalan son yaprağa sinirle baktı.Bunu da koparırsa "SEVMİYOR." olacaktı.

Sözde.

Sinirli bir şekilde oturduğu yerden kalktı.
Kaşlarını çattı ve boyundan büyük adımlarıyla yürümeye başladı.

Kızın yanına yaklaştığında duraksadı ve her zamanki soğuk tavrını takındı.

"Hey!"

Çok yakınıdan gelen sesle irkilen kız arkasını döndü ve hayran olduğu yüze baktı.Biçimli bir yüzde çatılmış kaşlar ve kahverengi gözler tam dibindeydi.

Güzel yüzüne iz bırakan yaşları sildi.

O ise şaşırmıştı.Ağlıyor olması en son beklediği şeydi.Yüzüne taktığı maskesi zaten ona birkaç beden büyük geliyordu.Onu görünce de o maske düşmüştü.

"Bir şeye mi ihtiyacın var?"

Kız sakinlikle sormuştu.Ama sesinde belli olan bir heyecanda vardı.İlk kez onu tebessüm ederken görüyordu.Ve bu tebessüm kendisine aitti.

"Evet bir şeye ihtiyacım var."

Kız beklentiyle baktı yüzüne.Sanıyordu ki ondan maddi değerde bir şey isteyecekti.Ama o tam tersine onun için manevi değeri çok yüksek olan bir şey isteyecekti.

Papatya olan elini kızın gözlerinin önüne getirdi ve ciddi tavrına büründü.Ama yüzüne de bir tebessüm kondurmuştu.

"İhtiyacım olan tek şey bir papatya yaprağı daha."

                          ••••••••••••••••••

Öncelikle merhaba :)

Tanıtım bölümü geçmişten bir parça,bir anıdır.Gelecek bölümlerde olayı yavaş yavaş anlayacaksınız.Hikayemi takipte kalın,bu hikayede eminim kendinizden bir parça bulacaksınız.

Vote'lamayı da unutmayalım lütfen ;)

Şimdilik hoşçakalın!