The Idol Problem [JİKOOK]

°19

İyi Okumalar🦋💙

•/•

Dakikalardır duyduklarını sindiremeyen alfa tarifsiz bir pişmanlık ve suçluluk doluydu.Jungkook o günden sonra ilk defa bebeklerini unutmuştu,Jimin'i hatırlamıştı.

Göğsünde ağlayan bedene eşlik ederek sessizce ağlıyordu,o gün akademiden üst üste arayanlar yüzünden sinirle telefonunu duvara fırlatıp paramparça ettiği için kendine lanet ediyordu ve hatırladıkça lanet edecekti.

Şuan kariyerleri için tehlikeli bir şey yapıyorlardı.İkisi birbirinden güç almak istercesine bastırdıkları özlemlerini giderirken sımsıkı sarılmışlardı.Bu biri ya da birileri tarafından fark edilirse pek iyi olmazdı.

Tabi bu krizin eşiğinde olan Jimin'in ve pişmanlığından boğulup nefesleri sıkışan Jungkook'un aklında değildi.

"Özür dilerim,çok özür dilerim Jimin."

Omeganın kulağına cılız sesiyle fısıldadığında Jimin bilinçsizce başını sağa sola sallıyordu sığındığı göğsünde.

"Yap-madım,yapamadım.Be-ben yapmadım."

Ağlarken sayıklıyordu,bu kelimeler beş yıldır kabuslarına,krizlerine misafir olan kelimelerdi.

Jungkook,hızlıca onu onaylayıp saçlarını okşadı usulca,bu her zaman Jimin'i iyi hissettirirdi.

"Sen yapmadın,senin bir suçun yok güzelim-"sözünü bitirmeden göğsünden sertçe itilmesiyle zor nefes alırken boşluğa düşmüş gibiydi.

"Neden beni suçladın o zaman!"

Ayağa kalkan omega sinirle bağırdı uzun bedene.Jungkook,yanaklarını silip ayağa kalkarken Jimin,ellerini saçlarını geçirdi.

"Bana katil dedin,ben katil değilim!Onlar katil,onlar yaptı.Her şeyi onlar yaptı.Onlar bebeğimin katili,çocukluğumun katili,hayallerimin katili..."

Başının iki yanına vurduğu yumruklarını tutan alfayla omuzları çöktü.

"...aşkımın katili."

Jungkook,korkuyla baktığı bedenden duyduklarıyla dudaklarını birbirine bastırdı.

"Evet,her şeyi onlar yaptı.Herşey onların suçu.Tamam mı senin bir suçun yok."

Alfa yatıştırıcı sesiyle gözyaşları arasında gülümsediğinde yumrukları çözüldü Jimin'in.

"Anlıyorsun değil mi beni?"

Korkarak sordu Jimin ya Jungkook yine giderse korkusu vardı.Şuan düzgün düşünemiyordu.

Onu içine çekmek isteyen bir krizin pençelerinde Jungkook'a tutunuyordu.

İçtenlikle gülümseyip onu kendine çekerek sıkıca sarıldı alfa,bir eli uzun siyah tutamları okşuyordu.

"Anlıyorum güzelim,çok iyi anlıyorum seni."

Gözyaşları arasında sevinçle kıkırdayıp alfanın beline sardı kollarını,gözlerini kapatarak.Sakinleşiyordu yavaşça,kendine gelmesi için birkaç dakika böyle durması yeterliydi.