《BİNA》

364 19 0
                                    

Zeyno:
(Eve gelmiştim yani ondrkck adlı binaya sonra içeri girdim)

Çağrı:
Şey selam

Zeyno:
Selam noldu

Çağrı:
Yeni bestem için bişeyler yazdımda sana dinleticektim

Zeyno:
Gerçekten mi

Çağrı:
Evet

Zeyno:
Tamam o zaman hadi

Çağrı:
(Evime gelmiştik)

Zeyno:
Serin bi rüzgar esiyodu biz balkondaydık ve ben üşüdüğümü hissettiğimde belli etmemeye çalıştım

Çağrı:
Üşüdün değil mi

Zeyno:
Yoo

Çağrı:
Tamam anladım üşümüşsün (üstüne battaniye örttüm)

Zeyno:
Sağol (yanağından öptüm)

Çağrı:
Bişey değil

Zeyno:
(Sonra havaya baktım)

Çağrı:
Napıyosun sen

Zeyno:
Havayı izliyorum

(Flashback sahnesi)

(Hava yağmurlu ve gök gürültülüydü sonra annemle babam kavga ediyodu sonra bağıra bağıra bana vurmaya başladılar benim çığlıklarım baya yüksekti ama kimse yoktu çünkü orman gibi biyerde yaşıyorduk sonra annem ve babam bana son olarak keşke hiç doğurmasaydım seni dedi ve ikiside gitti bende havaya baktım ve sakinleştim sonra beni yetimhaneye verdiler)

Son

Zeyno:
Kücüklüğümden beri havaya bakarım rahatlamak için

Çağrı:
İyide neden

Zeyno:
Çağrı

Çağrı:
Efendim zeynep

Zeyno:
Gökyüzüne bi bakarmısın

Çağrı:
Neden ki

Zeyno:
Bak bi bak ölmezsin

Çağrı:
Tamam senimi kırıcam

Zeyno:
Bak gökyüzüne odaklan bulutlara

Çağrı:
Şuan hayatımdaki en güzel şeysin zeynep

Zeyno:
Sende benim

Çağrı:
(Bi süre gökyüzüne baktıktan sonra önüme dönücekken zeynonun bana baktığını gördüm ve burun buruna gelmiştik sonra dudaklarımızı birleştirdik ve öpüşmeye başladık)

Bölüm sonuuuu

BİNA (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin