SİHİRLİ VEDA
Hiçbirşeyden Haberi Olmayan Alena'nın Sihir Dolu Hikayesi!!
-GİRİŞ BÖLÜMÜ-
Hepinize selam canlarımm,bugün tarih 11.11.2022 ve ben "Sihirli Veda"'yı yazmaya başlıyorum.Hep beraber sihirli bir maceraya atılıyoruz.Bilenler bilir önceden Kalp Kontrolü adında bır kitabım vardı fakat cok duzensız ılerledıgım ıcın ona devam etmemeye karar verdım.Umarım güzel bir süreç olur.Kısaca ana karakterleri tanıtacak olursam;Alena,sarı saçlı,özgüvenli,ortalama kiloda,uzun saçlı ve arkadaşlarına karsı eglencelı,neselı bır ınsanken evde daha çok yalnız kalmayı tercıh eden bır karakterdir.Evren ise;Alena'nın erkek arkadaşı,sevgilisi olur.Kahverengi saçlı,uzun boylu(Alena'dan uzun),dersleri çok iyi olan,her zaman her yerde neşeli olabilen pozitif karaktere sahip bir karakterdir.Artık bence hikayemıze başlayalım.İYİ OKUMALARR!
-KAYIP PRENSES-
Okuldan eve doğru yürüyordum.Telefonumdan müzik dinleyerek giderken yanımda Evren vardı.Biliyordum,ismi biraz garip olabilirdi fakat önemli olan ismi değildi tabiki.El ele yürürken bir anda yağmur yağmaya başladı.Evren biraz rahatsız olsada ben umursamadım.Eve vardığımda saat 16.25'di.Evim okula yakın olduğu için 10 dakikada eve varmıştım.Üzerimi değiştirdim ve aşağı yemek yemeye indim.Yemek yerken aklıma yarın son sınavımın gelmesiyle sırıttım.Sonunda rahata erecek ve dinlenecektim.Yemeğimi hızla bitirdim.Odama çıktım ve dün başladığım kitaba devam ettim.60.sayfadaydım.Kulaklıklarımı taktım ve okumaya başladım...
(1 saat sonra)
Kitabımda 120. Sayfaya geldiğimde artık bırakmalıyım diye düşündüm ve bıraktım.Aşağı su içmeye indim ve mutfağa girdim.Tam suyumu doldurup içecekken cam tıklatma sesi duydum cama baktım.ALLAH'IM HAYIR!Beni bu halimle görmemeliydi,çok çirkindim.Gidip camı açtım.
"Ne işin var burda senin?"dedim sessiz konuşarak.
"Yüzünü görmeden uyuyamazdım tatlım:)"dedi bana..
"Ama üşeyeceksin!"
"Senin görmek için gerekirse üşürüm,ama yine de seni ve o güzel yeşil gözlerini görürüm."AH HAYIR,GECE GECE BENİ DELİRTECEKTİ..
"Evren!"dedim hafif bağırarak.
"Kusura bakma canım,sen dua et evlerimiz yakın."Haklıydı,Allah'tan evlerimiz yakındı.
"Her neyse,hadi artık git gerçekten üşüyeceksin."dedim.
"Tamam ama bir şartla"Şart mı?
"Ne şartıymış b-"demeye kalmadan dudaklarımızı değdirdi.Ayrıldığımızda kıpkırmızı olduğumu hissedebiliyordum.
"Görüşürüz"dedi Evren.
"G-Görüşürüz"dedim ve şokumu yaşamaya devam ettim.
Odama doğru giderken hala şoktaydım,ilk defa böyle bir şey yaşıyordum.Tam odama girecekken annemin sesiyle irkildim.
"Alenaa!"Acaba ne diyecekti?SALAK!Önemli olan bu muydu?Şuan kıpkırmızı halimle annemin yanına gidiyordum.Sakin ol Alena,sakin ol..
"Efendim anne?"dedim.
"Su içeceğim diye gittiğin mutfakta neden 2 saat durdun tatlım?"İşte şimdi bittim..
"H-Hava aldım annecim"dedim gülümseyerek.Derin nefes aldı ve konuşmaya devam etti.
"Evren geldi değil mi?"Anlamış.
"Evet.."
"Çocuğu sevmeye başladım aslında.Yakışıklı desen yakışıklı,akıllı desen akıllı,herşey var."dedi.Evren'i tek annem biliyordu.Bir de en yakın arkadaşım Duru.Onlar dışında bilen yoktu.Bundan sonra odama gittim ve telefonumu elime aldım.Mesaj vardı.Bilin bakalım kimden?EVREN'DEN.
EVREN'İM
Utanmana gerek yoktu hayatım.İlk defa yasadıgını biliyorum ama lütfen benden utanma.
Allah kahretmesin,çocuğu kırmışım sanırım.
Ay kırdıysam özür dilerim,dediğin gibi ilk defa yasadım.
EVREN'İM
Sıkıntı değil bebeğim.Beni herkes kırar bir sen kıramazsın.
-Utandırma beni..
EVREN'İM
Her neyse,iyi geceler:)"
-İyi gecelerr.
İyi ki seninleyim Evren,iyi ki sen varsın..Saate baktım,saat 23.19'du.Yatağıma yattım,kulaklarıma kulaklıklarımı taktım ve onu düşünerek uykuya daldım.
(Alena'nın Rüyası)
Alena sessiz ve ıssız bir ormanda yürüyordu.Ama orman yürü yürü bitmiyordu.Nereyesiydi burası?Önünde bir ağaç vardı.Yere oturdu ve ağaca yaslandı.Oturur oturmaz karsısında birini gördü.Kendisiner sesleniyordu.Peki bu kadın Alena'nın adını nerden biliyordu?Alena oturduğu yerden kalktı ve kadının yanına doğru yürüdü.Kadın gerçektende ona sesleniyordu.
"AlENA!Kızım.."Ne?
"Sen kimsin?"
"Ben Saeldyra Krallığı'nın kraliçesiyim.Kraliçe Naobe."dedi kraliçe.
"Yani?"
"Sen bu krallığın tek varisisin.Bana yardım et ve krallığımızı koruyalım."
Alena ne krallığı diye soramadan kraliçe ağaçların arasında kayboldu gitti...
(Dünya)
Rüyamdan korkuyla uyandım. O kadın ne krallığından bahsediyordu.Umursamayarak yataktan kalktım ve elimi yüzümü yıkadım.Tekrar odama gittim,üzerime okul formamı giydim ve aşağı kahvaltıya indim.Ağzıma iki bişey sokuşturdum ve zil çaldı.Gidip baktığımda Evren'in geldiğini gördüm.Hemen anneme görüşürüz deyip dışarı çıktım.Çantalarımız omzumuzda okula yürürken Evren konuşmaya başladı.
"Tatlım bugün edebiyat sınavı var biliyorsun değil mi?"
"Evet bence yeterince çalıştı-BİR DAKİKA NE? SINAV MI!?"
Evett.Sınavıda unuttuğuma göre hayatıma devam edebilirim.Bundan sonra Evren güldü ve yolumuza devam ettik.
(Sınavda)
Sınav zamanı gelmişti.Hoca kağıtları dağıttı ve biz sınava başladık.Tam 1. Soruyu çözmüş,2.soruya geçerken bir kız kopya çekmiş olacak ki hoca bağırmaya başladı.Kafamı kaldırdığımda hocanın bana bağırdığını gördüm.Tek kaşım havalandı.
"Hocam?"
"Kalk.Hemen müdüre!"Ne?
"Pardon?"dedim anlayamayarak.
Hoca bağırarak bana kopya çektiğimi söyledi ve müdüre gittik.
Müdüre derdimi açıklamama rağmen hala kopya çektiğimi düşünüyorlardı.Artık sabrım taştı ve konuşmaya başladım.
"Bana kimse haksız yere uzaklaştırma veremez!"diye bağırdım.
Kapıda Evren ve Duru bekliyordu.Kapıyı açtım ve çantamı bıraktığım sandalyeden çantamı alıp okuldan çıktım.Arkamdan Duru ve Evren geldi.Fakat Evren işi yüzünden gitmek zorunda kalktık.Duru'yla kaldık ve konuşmaya başladık.
"Aferin kızım,çok iyi yaptın.Bende olsam aynısını yapardım." dedi tırnaklarını törpüleyerek.
"Tabi,kimin kankasıyız?"dedim.
İkimizde gülmeye başladık.Derken gökyüzünden buraya doğru inen bir parıltı gördüm.O parıltı geldı ve tam önümüze düştü.
Meteor sandığım şey bir kız çıkmıştı.Simli,parıltı köstümü ve kanatları vardı.Olayı çözmeye çalışırken Duru'nun sesini duydum.
"Hass*ktir ne oluyor be!?"
Sonra kız konuşmaya başladı ve;
"Çabuk prenses,size ihtiyacımız var!"
