Filmler ilerledikçe daha çok dost olduk ve birbirimizi daha çok görmeye başladık.
Ara sıra kriket izlemek, pizza yemek ve muhtemelen çok fazla sigara içmek için evine giderdim. (Kesinlikle yaşımızdan önce sigara içen iki gençtik!)
Leavesden'e gelen bir ziyaretçi, tehlikeli eski ambarlardan birinin arkasında dolaşıp bir iskele kulesinin altına baksa, Harry, Draco ve Dumbledore'u görme şansı yüksek olurdu. soğuğa karşı bir araya toplanmış, çay içiyor ve üstü örtülü olarak bahsettiğimiz şeyin tadını çıkarıyoruz.
Daniel'i tanıdıkça, pek çok yönden ne kadar benzer olduğumuzu gördüm. İkimiz de çevremizin ve başkalarının duygularının aşırı farkındayız. İkimiz de duygusal olarak çok hassasız, etrafımızdaki enerjiden kolayca etkileniyoruz.
Daniel gibi tek çocuk olsaydım, üç ağabeyin etkisinden kurtulmuş olsaydım (bana her zaman öyle geldi ve hala öyle geliyor) sonum ona çok daha fazla benzer olurdu.
Ve eğer Daniel, Jink, Chris ve Ash'in asi etkisinden keyif almış olsaydı, sonunda bana çok daha fazla benzemesi beni şaşırtmazdı.
Ve bunda bir simetri var çünkü bence aynı şey Harry ve Draco için de geçerli olabilir. Bunu Potter'ın ilk günlerinde asla anlayamazdım ama filmler ilerledikçe benim için giderek daha belirgin hale geldi.
Ve şimdi anlıyorum ki, bunun benim için belirgin hale gelmesinin nedenlerinden biri, Daniel'in bir aktör olarak becerilerini geliştirmesiydi.
—-
ee soulmates diye bosuna kafa utulemiyoruz burada 🤨
