"Sinong kaya mong mahalin, ito?"
"Oo."
"Sana pinatay mo nalang ako.."
Hindi ko talaga maintindihan. Bakit ba kailangan pang tanungin ang isang tao kung sino ang kaya niyang mahalin? Akala ko ba, All is fair in love.
Walang basis ang love, or so I thought. I've been watching this teleserye for quite a while now. I'm a curious person kasi.
The name of the series kasi, ay Forevermore. Its catchy, so I decided to watch. As the story goes, I've asked myself a billion times, Is that how Love works?
If that's the case, I don't want to Love. I don't want to experience the magic of Love.
I've seen couples, ang sweet nila, sing tamis ng sugar, pero sa huli, heart broken si boy o si girl, sing asim ng ampalaya.
Pag heart broken ba, as in nahati na ang puso mo? Pag heart broken ba, kailangan na bang sumuko agad? Pag heart broken ba, dapat end of the world na?
Some say that Love is their happiness. Para sa akin hindi eh.
Pagkain at pamilya, yon na ang magpapasaya sa akin. Bakit involve pa si Love?
Bakit ba pag EX mo ang natagpuan mo, magiging awkward ang sitwasyon? Pwede naman siguro sabihan mo nang hi or hey.
Dapat ba sunduin ka niya sa bahay papuntang school?
Dapat ba Lalaki ang mauna sa pag confess? Kailangan pa ba patagalin saka mo na siya sagutin? Dapat pa ba manligaw saka maging kayo? Bakit marami pang nagpapakipot? Bakit ang daming torpe? Bakit ang daming manluluko at paasa? Bakit ang daming tao gustong mainlove?
Nasa puso ba talaga matatagpuan ang Love? Bakit kailangan sundin ang puso at hindi utak? Eh, kung tutuusin. Ang function lamang ng heart ay to pump and distribute blood to all organs of the body, when ang brain ay siya ang center ng lahat.
Dapat ba famous and rich ang kajowa mo? Dapat ba unahin ang Attitude kesa sa Beauty kaya nauna ang A sa B? Parang hindi na nga yan uso.
May mga signs ba talagang nag papakita? Kailangan pa bang mag wish sa falling star at sa malalim na well? Kailangan pa ba manghingi ng advice kay Madam Bertud?
Bakit ba maraming nagkukunwari sa Love? Dapat ba talaga mag panggap kang mahal mo siya?
Bakit ba sinasabi ng tao nang 'I hate you' ang isang tao kung mahal niya ito?
Bakit ba sa simpleng 'Good Morning', good mood ka na agad? Hindi ba pwede pagkain ang magpa good mood sayo?
Makikita mo ba ang True Love pag dumating si Prince charming at hinalikan ka upang gumising sa habambuhay mong tulog? Kailangan ka pa bang iligtas mula sa Dragon? Nandun ba ang True Love pag iniwan mo ang tsinelas mo at isinauli sa iyo? Dapat pa ba pahabain pa ang buhok mo para dun umakyat si Prince Charming mo, mahirap na pag 1st floor lang bahay natin. Kailangan pa bang maging si Pocahontas para makuha mo True Love mo? Kailangan pa ba lahat nang yon?
Ano ba talaga ang tadhana? Ano yang fate na yan? Ano yang mga kaartehang destiny na yan at ang mga meant to be diyan?
Dapat ba kailangan natin sila ang unang makita natin tuwing umaga?
Ano bang nandyan sa Love, at parang ikamamatay nang isang tao pag wala silang kasama o kajowa?
Ma feel mo ba talaga ang butterflies sa tiyan pag crush mo na ang kaharap? Do you feel sparks when your hands touch? Or do you get nervous when he/she is around? Kailangan pa ba ng theme song? Kailangan pa ba ipagcelebrate kapag monthsary or anniversay niyo? Dapat ba magalit pag nakalimutan ang araw na naging kayo?
I dont understand, and never will be.
I haven't been inlove. And if ever I fall inlove, which I promise you na hindi ito kailanman manyari, I would not know. Why?
Because I don't know what's the feeling of being inlove.
Simple lang, I don't want to love, and I don't want to grow old with someone. Enough na ang aso ko.
@@@@
Elaiza Elainne Santos - Nag iisang estudyante na hindi naniniwala sa Love. At kung naniniwala man, ang daming tanong. Hindi niya talaga maintindihan ang concept sa pag ibig.
.... Until she met HIM.
BINABASA MO ANG
He's A Dictionary
Teen FictionMarami talaga akong hindi naiintindihan. Bakit ba may Love? Bakit ba may Hate? Ano ba talaga ang Forever? Does True Love really exists? Bakit ba sa Love, dapat dalawang tao lang ang nagmamahalan? Pwede naman siguro isa, yung sarili mo. O di kaya, ma...