yeni hayatım

4.Bölüm

İçerde oturmuş herkesin gelmsini bekliyordum.Abdullah beyler geldikleri gibi yukarı üstlerini giymeye çıkmışlardı .Alev hanımların yanına gittigimide benlik bir iş olmadığını söyleyince salona geçmiş diğerlerinin gelmesini bekliyodum ediz ve kaner dışarıda olmalıydı onları bugün hiç görmemiştim.

Merdivenlerden ses gelince kafamı o tarafı çevirdim ilk inen Poyraz ve Demirdi sanırım bir konu hakkında konuşuyorlardı salonun girişine geldiklerinde onlara bakıp gülümsedim beni ilk fark eden Demir oldu

–naber kız

Açıkçası benimle konuştuğu için biraz şaşırmıştım hemen kendimi toplayıp cevap verdim

–iyiyim siz nasılsınız

–Allah'a şükür bizde iyiyiz geçinip gidiyoruz.

Yanıma gelip saçlarımı karıştırıp tam karşıma oturdu yaptığı hareketle kaşlarımı çatıp yan yan baktım sonrada saçlarımı düzeltip ayakta bize bakan poyraza döndüm.

Ona baktığımı anlamış gibi kafasını bana çevirdi yakalanmışım gibi kafamı başka tarafa çevirdim iki büyük adım atıp yanıma oturdu. Kafamı döndürüp ona bakınca hafif bir gülümsemeyle bana bakıyodu merdivenden sesler gelince o tarafa döndüm.

Önde Barlas olmak üzere sağda lodos solda rüzgar en arkadaysa asil vardı hepsi tek tek gelip koltuklara yerleşince en son Barlas kaldı tek boş yer benim yanım olunca gelip yanıma oturdu biraz utanmıştım açıkçası salonda hüküm süren bir sessizlik vardı bu sessizliği benim telefonum bozdu.

O kadar dalgındım ki hafiften irkildim herkesin bakışı bana dönüktü. Daha fazla çalmadan telefonumu çıkarak kimin aradığına baktım koca harflerle hazerin ismini görünce yüzümde istemsizce bir gülümseme olmuştu hazer tek arkadaşımdı yediğimiz içtiğimiz birdi daha fazla çalmadan telefonumu açtım tabi hata etmiştim hazer öyle bir bağırıyiduki tüm mahalle duymuştu

–Gece kızım nerdesin sen Allah aşkına ya iki gündür yazıyorum,arıyorum açan yok evine geldim o maymun kafalı abin bir şeyler geveledi

–Hazerim  biraz soluklansanmı acaba

Bir kaç derin nefesten sonra kendine gelmiş olmalı ki tekrar konuştu

–Gecem nerdesin sen canım ne kadar korktum haberin varmı acaba

–ben iyiyim hazer sadece bir kaç olay oldu o kadar

Şuan o kadar gergindim ki anlatamam hepsi gözünü dikmiş bana bakıyodu yanımda oturan iki meraklı dan bahsetmiyorum bile kimle konuştuğumu anlamak için dibime girmişlerdi

–tamam beliki müsait bir ortamda değilsin yoksa çoktan ötmüştün herşeyi

–aynen ondan ben seni sonra ariyim olurmu canım

–olur canım kendine dikkat et beni aramayı unutma sakın

–tamam görüşürüz

Onuda görüşürüz demesiyle telefonu kapatmıştım

–o kimdi

Bu soru en büyük abiden yani Barlastan gelmişti

–arkadaşımdı

–nasıl bir arkadaş bu

–iyi bir arkadaş

Daha fazla sormak istiyormuş gibi bir hali vardı tam o sırada içeriye Alev hanımın girmesiyle derin bir nefes almıştım

–hadi bakalım yemeğe çocuklar

Herkes teker teker kalkınca bende onlarla birlikte masaya geçtim en başta Abdullah bey olmak üzere sağda alev hanım onun yanında ben benim yanımda asil onun yanında lodos tam karşımda barlas sağında poyraz onun yanında demir onu yanında ise rüzgar vardı sadece iki yer boştu kaner ve Ediz yoktu bir tek. Abdullah bey masaya bakıp boş sandalyelere bakınca kaşlarını çattı

–Canım kaner ve Ediz nerde

Alev hanımda onun baktığı yere bakınca bir kaç saniye düşündü sonra aklına gelmiş gibi  cevap verdi

–bugün maç yapcaklardı canım saati unutular herhalde yine rüzgar annem arasana edizi gelsinler.

Rüzgar kafasını salayıp masadan kalktı bir iki dakika sonra geri geldiğinde geleceklerini söyledi. On dakika sonra çalan kapıyla sultan abla kapıyı açmış olmalı ki edizlerin sesi buraya kadar geliyodu.

–ya ya ya şa şa şa bizim takım çok yaşa

Bu haleri çok komikti gülmemek elde değildi. Bir iki defa tekrarlayarak  içeriye girmişlerdi hayla devam ederken Abdullah beyin kızgın sesi odayı doldurdu

–tamam yeter elinizi yıkayıp sofraya geçin

Edizler kafalarını sallayıp tuvalete gitmişlerdi iki dakika sonra ikiside gelince Abdullah beyin afiyet olsun demesiyle yemeğe başladık.