Belirsizlikler

2. Bölüm

'Çınar Ayaz ?' , 'Evet benim' cevabından sonra 1-2 dakikalık şok yaşadım. Kendime geldikten sonra demir kapıyı açarak boynuna atladım. Yıllardır görmediğim çocukluk aşkım şimdi kollarımın arasındaydı. 'Ne işin var burada ? Beni nasıl buldun ?' Sorularımı yönelttikten sonra derin bir nefes aldı 'Sakin ol herşeyi anlatacağım.'

Eskiden en azından 8 yaşımıza kadar hep birlikte olduğum çocuk şimdi koskoca adam olmuş karşımda dikiliyordu. Bana gülümsüyordu. Özlediği gözlerinden belliydi ve ellerim ellerindeydi. Küçükken bana 'her zaman yanında olacağım seni koruyacağım' diye söz vermişti fakat babasının işinden dolayı apar topar şehirden taşınmışlardı. Çok üzülmüştüm . Üzülmüştük belki de. Onun duygularını bilmiyordum fakat öyle gözüküyordu ki ayrı geçirdiğimiz hayatları birbirimize anlatacaktık. Bunun için gelmişti belki de. Bilmiyorum..

Kahvesinden bir yudum aldıktan sonra 'Ne olursa olsun hep aklımdaydın seni çok aradım fakat biz gittikten 1 yıl sonra sizde taşınmışsınız. Hatta bir kez de değil. O yüzden sana ulaşmam baya zaman aldı.' diye anlatırken gözlerim açılmış onu dinliyordum. Sustuktan sonra bir sigara yaktı bana da uzattı bende aldım ve sigaramı yakarken ateşine gözüm daldı. 'Senin nasıl özlediğimi anlatamam.' Cümleleri ile ona döndüm. Gülümsedi. Soracak bir sürü sorum vardı hangisinden başlayacağımı bilmiyordum ama. Tekrar konuşmaya başladı 'konuşacak çok şeyimiz var uzun bir zaman yanında kalacağım tabi sende ister ve kabul edersen?' böyle bir soru beklemiyordum ama tereddütsüz bir şekilde 'tabiki kalabilirsin , sorman hata sen benim çocukluk arkadaşımsın.' dedim. Ona aşık olduğumu bilmiyordu aslında çocuktuk o yaşta tabi ki aşk olamazdı ama o gittiğinden beri onu hiç unutmadım. Başka çocuklarla arkadaşlık dahi kuramadım kendimi terkedilmiş gibi hissetmiştim. Hemde o yaşta tatmıştım bu duyguyu. 'Olabilir ama aradan yıllar geçti belki değişmişsindir bilmiyorum' cümlesi ile düşüncelerimden uzaklaştım..