5 bölüm

786 8 7
                                    

Yarım saat olmuştu ve ben hala sinirliyim yarımsaat boyunca keni kendime konuşuyorudum kapını açılıp içeri babamla amcam girdi amcam yanima gelip oturdu..
Tanıştırim amcam babamdan sonra tek dayanağım hata sırdaşım dostum ve daha fazlası amcamla biz çok yakındık neyse amcam yanıma gelip oturdu

Amcam"konuyu dinlemedim.ama sen haklısın guzelik"

yanağımadan makas aldı beni yumusatmaya çalışıyordu

Ben"babamin gine bir takım benden daha önemli işleri varmış yarın benle çarşıya gelemicekmis"

Babam"anlasana kızım evet işlerim senden önemli değil ama ikimiz için çabalıyorum bende isterdim senin yanında olmak ama olamıyorum"

Ben"ayen ya herzaman'ki gibi gine ben anlıcaktım degilmi beni kimse anlamsın... bu yaşıma kadar yanımdamiydin baba en önemli günumde yoktun hiç birşey de yanımda yoktun bıktım artık yanlız kalmaktan bıktım artık tek başıma olmaktan bıktım"

bu tepkimin karşısında şaşırmışlardı çünkü asla böyle birisi değildim

Amcam"amcacim tamam haklsın ama sert konusmadinmi sence"

Babam"bırak fırat içindeki nefreti döksün bana"

Ber"benim içimde nefret adına hiç birşey yok ama ne var biliyormus kırgınlık.. Tamam beni bu yaşıma kadar yanımdamiydin inkar edemem ama baba sen benim en önemli günlerimde yoktun ben küçüken her seferinde ne düşünürdüm biliyormusun....annem beni bıraktı babamdamı beni bırakıcak zannederdim ve her gece ağlıyarak uyuyordum ama hiç birinde haberin yoktu niye çünkü çok önemli bi işlerin vardı"

ayağı kalkıp babamın yanına gitimve karşında durup gözlerine baktım

Ben" annem gibi sende beni bırakmıcaksin degilmi baba "

babam beni kolumdan tutup kendine çekti ve sıkça sarıldı

Babam"prensler asla prenseslerini bırakmazlar"

birbirimize sıkıca sarıldık babam saçlarımdan öptü
Amcam"ben unutuldum"

Babam"fırat çocukmusun Allah aşkına ya"

Amcam"oo ne güzle dünya ilk önce üz sonra da sarıl ... ver prensesim"

Babam"baba sıyım olum hem o benim prensesim"

herneyse yemek saati gelmişti hemn odadan çıkıp aşağı indik dedem bugün eve gelemicekti işleri varmış neyse içeri geçtik sofra açıktı hemen sofraya oturup yemeğe başladık yarim saate yada 2saate sofrayı toplayıp oturduk babam amcam gile işle ilgili sohbet yapıyordu yengemle halam gilde dedikodu yapıyolardı bizde onları dinliyoduk

Remziye halam" kız tuğba düğünde sanda kısmet çıkarsa ne güzel.olur"

Ben"hiçte güzel olmaz ben evlenmek istemiyorum "dedim

Remziye halam"niye kız hem bu evden kurtulmuş olursun ne güzel işte"

işkencenin Esiri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin