~After a long time..~

15.7K 90 1
                                    

Aliyah’s POV

 

 

 

“Thank you Ma’am, Sir. Come again!” Sabi ko at naupo na sa may sofa. Nakakapagod talaga.

“Ma’am Aliyah ipapa deliver na po ba natin yung pinagawang gown ni Mrs. Enrique?” Tumango lang ako. Ghad! Hindi na ako makatayo.

“Aliyah Bakit parang nalangtang gulay ka dyan?” –Rhoanne. Umupo sya sa tabi ko. “Eh! Kasi naman ang daming nag papagawa ng Gowns. Hindi pa nga ako nakain noh! Gutom na ako.”

 

 

 

 

*pok*

“ARAY. Bakit mo ako binatukan?” Hinawakan ko yung ulo ko at nag pout.

“Wag ka nga ngumuso dyan. Buti nga kumikita pa tong Botique shop mo. Mag expand ka na kasi para lalo ka pang kumita.”

 

 

 

 

“Tss. Sira ka talaga. Wala na nga akong Time sa mga anak ko mababawasan pa.”

 

 

 

 

“Haler! Eh di mag hire ka ng mga trabahador. Grabe ka naman.” She rolled her eyes. Loka talaga tong babae na to. Hindi ko alam kung bakit ang tagal naming naging magbestfriend.

“Ayy! Nga pala Speaking of your Anak’s. Have you heard the news?” napatigl naman ako bigla. Nang maalala ko ang balitang yun. Para wala na akong takas dito.

“Rhoanne. I don’t want to talk about it. Tapos na kami. At sa tingin ko masaya na sya at nakapag move on. Ikakasal na nga sya kay Charlotte diba?” Tumungo ako. Ayokong makita nyang nasasaktan pa rin ako. Si Rhoanne kasi ang nakakita sa akin. Kung paano ako halos mamatay. Simula ng piliin kong lumayo ULIT.

Light my fireTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon