「𝑫𝒂𝒖𝒑𝒉𝒊𝒏𝒆」| 𝐵𝑎𝑗𝑖

「6」

Gereksiz bilgi: daha demin childe çıkardım zırlıyorum..

---------------------------------------------

En son balkonda Chi ile sohbet ederken yere düştüğümü hatırlıyorum, gerisi boş.

Gözlerimi açtığımda parlak ışıkları olan bir yerdeydim, Hastane.

"Lan- Ananı! kolum acıyor of.."

Bir elimle kolumu tuttum.

Yanıma baktığımda Bajinin bir sandalye üzerinde uyuduğunu fark ettim.

"Oha davara bak yaa.
neler oldu ki?"

---------------------------------------------

"LAN KIZ DÜŞTÜ AMK" Chi bağırarak aşağıdaki haraketsiz bana baktı.

"Ne?" Baji Şaşırmış bir ifade ile demirliklerin yanına hızlıca geldi. diğerleri de peşinden.

"A-....La- AAAAAAAAAAHHG!!!"

dizlerimin üstünde bir elim ile öbür kolumu tutarken çığlığı bastım. Öldüm gibi hissettim.

"LAN??!! SİKTİR HANA!" Baji ve öbürleri bahçeye koşarak evden çıktı ve bahçeye indi. Gerisini hatırlamıyorum.

---------------------------------------------

Haraket etmeye çalışınca canım acıdığı için huysuzlanıp iniltiler çıkarmaya başladım. Herşey bitti bir de bu mu çıktı başıma amk?!?!"

Haraketliliğim yüzünden uyanmış olan Bajiye baktım.

"Baji..kolumu birisine mi soktunuz çok acıyo??"

"Pucca?! şükür uyandın, ayı gibi uyuyordun amk. Korktum. Kolunu kırdın salak."

"Ne?!! Zaten iki elimi kullanamıyordum bir tane kaldı.."
oflayarak arkama yaslandım. Gene bir acı. Her an.

"Merak etme, ben senin sağ kolun olurum." Baji gülümseyerek bana baktı. Sanki içim eriyor gibi hissettim ve bende sıcak bir gülümseme gönderdim. Bir an sorguladım, Bu adam olmasa ne yapardım?

O an bana daha önce hiç bakmadığı bir şekilde bakmıştı.

Ulan insan mı yedin hayvanın oğlu bu ne güzellik..

"Uyanmışsınız. Nasıl hissediyorsun?" Ulan güzelim ortama sıçtın kel kafalı piç.

"Acıyor. Ne zaman taburcu olabilirim ben?"

"Yarın'a kadar kalın, her hangi bir şey olmaması için güvence altında tutacağız. Yarın taburcu olabilirsiniz."

Kafamla onayladığımdan sonra kel doktor gitmişti.

"Baji, öbürleri nerede?"

"Ha onları eve gönderdim."

"Ya uykusuz kalacaksın salak adam ben burada iyiyim sen git dinlen. Benim evimde kalabilirsin, seninki uzak kalmıştır buraya."

"Hayır, bundan sonra dibindeyim."

"Ya baji! döverim ha seni ne hakkım var seni yormakla?"

"Bu halinle mi?" Sırıttı. "Kızım kolunu kırdın hala beni düşünüyorsun."

Kendinden daha çok değer verdiğin şeyler olabilir Baji Keisuke.

"Her neyse ben şimdiden taburcu işlemlerini halledeyim sabah rahatça çıkalım." Ayağa kalktı ve giderken bir an duraksadı ve bana döndü.

"Ulan...ULAN!! SALAK KENDİNE DİKKAT ETSENE ÇOK KORKTUM!!" Yanıma gelip zarar vermeden sarıldı.

Bende ona karşılık verdim. Gerçekten gözünde bu kadar değerli olduğumu bilmiyordum.

---------------------------------------------

"Ben Pucca Hanazomo'nun taburcu işlemlerini halledecektim."

"Tabi neyi oluyorsunuz?"

"Seni ilgilendirmez."

"Beyfendi tanımadığı biri olabilirsiniz."

Susup kalmıştı. Biraz düşündü ve zararı olmaz diyerek;

"Nişanlısıyım, yapmıyor musun sen?"

"Pardon hemen geliyorum."

Hah böyle adam ol yarram.

---------------------------------------------

Sabah olmuştu ve ikiside hastaneden çıkmıştı.

"Of sabahın köründe niye çıktık biz amk az daha uyusaydım!"
Söylenmeden edemiyorum ne yapayım uyumayı seviyorum.

"Off bende meraklı değilim kalkmaya evde uyuruz."

"Uyuruz?"

"Evet. Seni evde yanlız bırakacağımı mı sandın?"

"Sen ne ara bu kadar ilgili oldun bana ya"

"Belki de sen görmemişsindir."

"Hadi ordan bee"

---------------------------------------------

"Baji kalk koltukta boynun tutulacak, misafir odasındaki yatakta yat." Eve geldiğimizde çok yorgunduk ve bulduğumuz yere çökmüştük.

"Hgmmm..off tamam." Sınırlarıma saygı duymak için benimle yatmamıştı.

Gerçi beni seviyor mu da mı benimle yatsın.

(Uyumak anlamında diyom ✨️)

Ayakta uyuyor resmen salak. Sallana sallana odaya gitti ve kendini direk yatağa bıraktı.

Onu kapıdan bir süre izledim, kusursuz yüz hatları vardı. Eminim şuan onunla uyumak isterdim.

Odaya girdim ve aramızda mesafe bırakarak yanına yattım. Böylesi daha iyi.

---------------------------------------------

Aklımda yazacak daha çok şey var fakat gün içinde yoğundum ve akşama yazmak kaldı. Saat şuan 02.00 buradaki kısa kesiyorum çok yorgunum. Zaten okunmayacağını biliyordum ama kimsenin fikir belirtmemesi hikayenin devamını nasıl yapsam diye düşünmemde zorluk çektiriyor. 💗💗