15 yıl önce
Rüya o gün olanlardan sonra sadece saye'nin yanına gidiyordu mete olduğun da gelmiyordu ama bu defa mecbur kalmıştı hep birlikte çarşıda gezeceklerdi rüya metenin yanında tek kalmak istemedi annesinden izin aldı "Kızım başka bir arkadaşını da çağırsan?"
"Aral'ı çağıracağım anne"
"Oh içim rahat etti o mete denen çocuğa hiç güvenmiyorum aral iyi çocuk ya ben onu çok sevdim bir gün ailesini bize yemeğe çağırsan olmaz mı?"
"Olur çağırırım anne görüşürüz" rüya annesin son söylediklerini duymadan evden çıkıp aral'ı her zaman bulduğu o binanın arkasına geçti etfına baktı ama aral'ı göremedi
"Aral burda olduğumu biliyorum çık ortaya" bir anda aral arkasında belirdi
"Güzel tahmin rüya"
"Bizimle çarşıya gelir misin?"
"Bizimle?"
"Şey" rüya ne dese aral sinirlenirdi o mete Yüzün den kavga etmişlerdi yeniden kavga etmek istemiyordu
"Anladım o piç te var"
"Mecbur kaldım saye çok ısrar eti bende yalnız kalmak istemedim avm de ikili ayrılıp gezeriz diye düşündüm" aral normalde kabul etmezdi ama rüya'nın o masum bakışlarına dayanamamıştı "Tamam geliyorum" aral kendi oturdukları binaya götürdü rüya'yı rüya kapıda aral'ı beklemişti üstünü değiştirip gelmişti
"Nasıl olmuş" aral baştan aşağı simsiyahtı çok asil görünüyordu
"Harika" aral şaşkınlıkla rüya'ya baktı rüyadan hiç duymadığı bir kelimeydi bu binadan çıkıp sayelerin yanına gelmişlerdi mete rüya'nın yanında aral'ı görünce yüzü düşmüştü bu tepki tam aral'ın istediği tepkiydi aral'ı sırıtırken gördü rüya mete'ye baktığında anlamıştı aral'ın neden sırıttığını
Avm geldiklerinde bir kafeye oturmuşlardı cheesecake siparişi verip masaya oturmuşlardı rüya ve saye sohbet ediyordu bazen mete de katılıyordu çok nadir aral birşeyler söylüyordu genellikle rüya'yı izliyordu ilk defa rüya'ya bu kadar yakındı ve bunun keyfini sürüyordu bu durum meteyi deli ediyordu aral'a öyle bir bakıyordu ki saf öfkeyle cheesecake'leri geldiğinde rüya ve aral hiç sevmemişti
"Rüya" diye fısıldadı aral
"Efendim"
"Sen benimkini al eminim ki çok seversin"
"Benimkini sana vereyim içinde çok fazla karamel tadı var sen seversin" aral'ın şaşkınlığı iki katına çıkmıştı rüya onun karamel sevdiğini nerden biliyor olabilirdi ki? Sonuçta çok az vakit geçirmişlerdi tabakları değişip yemeye devam ettiler
Aral hala şaşkındı
mete rüya'ya baktıkça aral sinirleniyordu sinirlenmekte haklıydı keyif yapar gibi rüya'yı izliyordu rüya bunu fark edince aral'ın eline baktı yumruk yaptığını görünce anladı aral sinir olmuştu
Sandalyesini aral'a doğru çevirdi saye meteyle konuşuyordu ama bir gözü hala rüyadaydı
"Aral takma şunu ya"
"Çok sinir bozucu bu çocuk ya"
"Farkındayım" aral'ın ellinde ki yarayı gördü
"Çok acıyor mu?"
"Hayır" aral'ın elini kucağına koyup sırt çantasından krem çıkartıp aral'ın elline sürdü elleriyle güzelce kremi avcunun içine yedirdi
"Elini çekebilirsin" dedi
"Gerek yoktu sağol rüya"
Aral'a gülümsediğinde mete hızla ayağa kalktı "gidelim mi?"
"Olur" dedi aral rahat bir şekilde rüya'nın kolundan hafifçe tut kasada hesabı ödeyip çıktılar avm de biraz gezdikten sonra çıktılar biraz da dışarda gezdiler aral rüya'ya baktığında rüya'nın burnu kırmızı olmuştu "gidelim artık" dedi rüya'nın kulağına eğilip
"Saye saat 16.20 anneme söz vemiştim eve erken gelicem diye gitsek iyi olur" rüya sadece saye'ye sarılıp yanlarından ayrıldılar
***
Siteye geldiklerinde parktaki banklardan birine oturdular
"Bu gün için teşekürler" dedi aral bi anda
"Asıl ben sana teşekkür ederim beni yalnız bırakmadığın için"
"Her zaman, zaten beni nerde bulacağını iyi biliyorsun" rüya aral'ın eline baktığında kırmızılık geçmişti o mete mallı yüzünden aral'ın kendine zarar vermesini istemiyordu biraz daha sohbet edip evlerine gitmişlerdi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kardeşliğin en acı hali
Teen Fiction-kimsin sen düş? bir zamanlar canımdan çok sevdiğim kardeşim mi yoksa yıllar sonra bana düşman olan bir yabancı mı? "Yıllar geçtikçe insanlarda değişir" derlerdi haklılarmış ~R.G "Her yarayı kesici bir alet açmaz bazen tek bir söz yeterli olur..."
