Geç Kalma / Hyunlix Daddykink

Bölüm 2

Sabah alarmsız bi şekilde uyandığımda saate baktım ve saat tam 09.00'du. Çok geç kalmıştım çünkü normal işe gitme saatim buydu ve benim bu sefer bir saat erkenden gitmem lazımdı ve ben her türlü geç kalmıştım. Hemen yataktan kalkıp tuvalete gittim ve rutin işlerimi halledip koşarak odama geldim.

Üzerime hemen hızlı bi şekilde siyah bol bi t-shirt altına bol bi siyah pantolon ve siyah botlarımı giydim. Son olarak siyah ceketimi de giyip koşarak evden çıktım. Otobüsü beklicek vaktim olmadığı için yoldan geçen ilk taksiye bindim ve şirkete geldim. Saat 09.45'ti trafik olduğu için daha da geç kalmıştım. Koşarak şirketin bahçesinden içeriye girdim.

Hızlı adımlarla asansöre bindim ve 14. kata bastım. Çok stresliydim çünkü dünkü mesajlarda geç kalırsam ceza vericeğini söylemişti. Sahi bahsettiği ceza neydi onu da merak etmiyo değildim gerçi en fazla mesaiye kaldırır veya bi gün içinde çok fazla iş verirdi heralde baska ne verebilir ki ceza olarak ?

14. kata geldiğimde hızlı adımlarla onun odasına doğru ilerledim ve kapının önüne geldiğimde sesli bi şekilde yutkundum çünkü korkuyodum. Geç kaldığım süreyi salisesine kadar üşenmeden sayan psikopat bana neler yapmaz diye düşündüm. İçerden sinirli bi şekilde ses geldi.

"İçeriye gel!" lan geldiğimi nasıl anlamıştı bu adam. Pat diye sesini duyunca korktum ve artık başka çarem olmadığı için kapıyı açtım.

"Kapıyı kapat ve kilitle." Ne?! Bu adam ne yapmayı planlıyodu. Kafamı onaylar şekilde aşağı yukarı salladım ve kapıyı kilitledim. Konuşmaya başladı.

"Sana geç kalmaman gerektiğini söylediğimi hatırlıyorum ve sen tam olarak 2 saat 55 dakika 20 salise geç kaldın."

Ayağa kalktı ve bana doğru yürümeye başladı o yaklaştıkça korkudan geriye doğru gidiyodum. En sonunda sırtım soğuk duvarı buldu ve daha geriye gidemedim. Benim duvara yapıştığımı görünce yarım ağız sırttı ve bana daha da çok yaklaştı. Aramızda bi adım yoktu bile. Korktuğum için yüzüne bakamıyodum kafam eğik bir şekilde botlarımı izliyodum sadece ve tekrar konuştu.

"Geç kalırsan babacığın sana ceza vericek demiştim" dedi ve beni belimden kavrayıp kendine doğru çekti. O anki şokla kafamı kaldırıp yüzüne baktım ve hala bi piç gibi sırıtıyodu. Şok olduğum için konuşamıyodum resmen boğazım düğümlenmişti konuşmak istiyodum ama ağzımda kelimeler dökülmüyordu. Konuşmak için ağzımı açtım ama ben konuşamadan tekrar konuşmaya başladı.

"Dudakların çok güzel ve yumuşak gözüküyolar." dedi ve dudağımı diğer eliyle okşamaya başladı nazikçe. Ne yapıcağımı şaşırmıştım ve donakaldım.

"Ve dudaklarını dudaklarımda hissetmek istiyorum Felix ." dediği anda dudaklarıma yapıştı. O anki şokla gözlerim kocaman açıldı. Alt dudağımı emmeye başladı ve bu hiçte sakin bir öpücük değildi. Onu omuzlarından ittirmeye çalıştım ama öküz bi santim bile yerinden oynamadı.

Sonunda dudaklarımdan çekildi ve sırıtarak bakarken ona bağırdım.

" SAPIK HERİF UZAKLAŞ BENDEN "diyerek itmeye çalıştım ama hala sırıtıyodu ve yerinden oynamadı.

"Yakında bana babacık diceksin bebeğim öyle söyleme" dedi ve tekrardan dudağıma yapıştı. Ondan kurtulmaya çalışıyodum ama hiçbir işe yaramıyodu sanki ona dokunmuyomuşum gibi hala alt dudağımı emmeye devam ediyodu. Sonunda dudaklarımdan ayrıldı ve konuştu.

"Bir daha geç kalırsan daha güzel cezalar alırsın bebeğim ve beni sinirlendirmemeye çalış."

"SİNİRLENDİRİRSEM NOLUR SAPIK PSİKOPAT YAKLASMA BİDAHA BANA" dedim ve yine sırıtarak konuştu.