1.bölüm olmayacak bir hayal
Saatlerdir yatakta debelenip duruyordum. Uyanmak bu kadar zor olmamalı hele ki yeni bir okulun ilk günü ise. Yeni kişiler tanımaktan nefret ediyorum .heleki şu kendini tanıtma faslı beni bitiriyor. Bü günün zor olacağını bildiğim için ve mutfaktan harika krep kokular yayıldığı için zorlada olsa yataktan kalktım banyoya gidip duş aldım 5-10 dk sonra duştan çıkıp dolabıma kararsızlıkla baktım. Okul formam asılı duruyordu. Forma giymekten nefret ediyordum,ancak okulun ilk gününden öğretmenlerin dikkatini çekmek istemezdim. İsteksizce formayı giydim saçımı düzleştirip mutfağa indim. Annem masayı hazırlamıştı bile. O kadar güzel gözüküyordu oturmadan yemeğe başladım. Kafamı kaldırdığımda annemin sırıtan yüzünü gördüm onu çok seviyorum. Hayatta koşulsuz sevebileceğim tek insan. Hızlıca kahvaltımı yapmaya devam ettim. Nihayet bittiğinde çantamı aldım ve anneme kocaman bir öpücük kondurdum.
-ada lütfen dikkat et.
-anne okula gidiyorum texasa değil :)))))
- - :) akşam geç kalma
-emredersiniz efendim
Anahtarımı alıp dışarı çıktım taksiyi çağırdım ve beklemeye başladım. Beklerken telefonumun kapalı olduğu aklıma geldi. Hemen çantamdan telefonu çıkarıp açtım. Bir sürü mesaj gelmişti. Zaten sadece aslı 13 mesaj atmıştı.herkes beni çok özleyeceklerini yazmış. Onları unutmamamı söylüyorlar, bu nasıl olabilir ki onlar benim herşeyim. Ama tüm bu mesajlara rağmen gözüm onun mesajını arıyordu. Bu yaptığım büyük aptallıktır.ziya dan bahsediyorum neden mesaj atsın ki? Ben artık onun herşeyi değilim. Ben bütün bu düşüncelerle boğuşurken taksi geldi. Bindim ve adresi verdim yaklaşık 25-30 dk sonra okula geldik. Neredeyse geri dönecektim ama indim ve okula yürüdüm. Herkes bana bakıyorlardı kafalarıyla beni işaret ediyorlardı hiç fark etmemiş gibi doğruca okula girdim. Önce müdürün odasına gidip sınıfımı öğrenmeliydim. Tam kapıyı açıcaktımki kapı açıldı. Donakaldım sadece bir çift göz görüyordum. Sanki saatlerce böyle bakakalmış gibi geldi. Yanındaki arkadaşı onun gözünü çekip alana kadar. Kendimden geçmiş bir halde sınıfımı öğrenip sınıf gittim boş bir sıra buldum ve oturdum hala o gözler aklımdaydı. Tam o sırada sınıfa biri girdi. Aman allahım gözleri. Bana mı geliyo vallaha geliyo.
