PSİKOPAT (VegasPete)

2.Bölüm

X:
İnsanlar aralarında potansiyel seri katillerin olduğunun farkında değil. İnsanlar sevdikleri, birlikte yaşadıkları, birlikte çalıştıkları, hayran oldukları birinin, gördükleri en şeytani insana dönüşebileceğini bilmedikleri bir toplumda yaşamaya devam ediyorlar...

25.12.2020

Vegas:
-peteeeee sırtımı keseleyebilir misin?

Pete:
-vegas yorgunum yarın olay yerine gitmemiz gerekiyor.
Çabuk yıkan ve odana git.

Vegas:
-hey senin endişeli olduğunu biliyorum. Bu yüzden beraber uyuyacağız.

Pete:
-vegas ben çocuk muyum?
Git ve odanda uyu daha fazla uzatma.

Yarın görevimizin ilk günü Başım çok ağrıyor kafamın içi çok karışık Bu büyük bir olay Göreve yeni başladığımız için Neyin doğru neyin yanlış olduğunu henüz bilmiyoruz.
Birden Kapı çaldı Ah Tanrı aşkına Vegas hiç laftan anlamıyor.

"Karıcığım ben geldim kapıyı kilitlediğini biliyorum,söz birşey yapmayacağım sadece beraber uyuyacağız"

-"git başımdan vegas senin derdin ne?"

Sürekli kapıya vuruyordu ama sert bir şekilde değildi. Rahatsız etmeyecek şekilde vuruyordu. Daha fazla dayanamadım. Yerimden kalkıp kapıya doğru gittim. Kilidi çevrip kapıyı açtım. Karşımda elinde yastığı ile gözlerimin içine sokakta kalmış evsiz köpek yavruları gibi bakıyordu.

-"öyle bakmayı kes vegas"

-"eşimin zayıf noksanı biliyorum hehhehe"

Yastığını alıp yatağın üzerine koydum. İkimizde gözlerimizin içine hiç konuşmadan bakıyorduk.

-"artık uyuyalım sabah erken kalkmamız gerek"

-"olur pete "

Vegas:
Pete yastıklarımızı o kadar uzaklaştırmıştı ki hemen ona biraz daha yaklaştırdım. Yanına İyice sokuldum. Bir kolumu kafasının altına koyarken diğeri ile Belinden tutup kendime daha da yakınlaştırdım.

-"vegas çok yakın uzaklaş biraz"

-"çok soğuk bu oda pete üşüyorum çok acımasızsın"

-"istersen yerde uyuyabilirsin vegas "

-"tamam hemen sinirlenme,kaşlarını bu kadar çatarsan yüzün kırışacak hehehe hadi uyuyalım"

Alarmın çalması ile uyandım pete hala bebekler gibi uyuyordu. Onun  bana hiç direnmediği, laf batırmadığı ya da sinirlenmediğini gördüğüm tek yer uyuduğu zamandı. Ahh tanrım benim yüzümden erkenden yaşlanacaktı. Acaba yaşlandığı zaman da bu kadar güzel olacak mı? Her sabah Kollarımın arasında böyle uyanacak mı?
Ellerimi güneşin ışığının vurduğu yere yüzüne doğru yaklaştırdım. Her yerini okşadım. İnce çizgiler bıraktım. Dudakları her zaman bu kadar dolgun ve lezzetli miydi? Siktir sabah sabah neden böyle müstehcen şeyler düşünüyorum.

-"vegas bacağıma bişey batıyor"

Pete sersemleyerek birşeyler diyordu. Tanrım uyanmadan bundan kurtulmalıyım. Heyyy küçük vegas az daha yakalanıyorduk. Kendine hakim olman lazım bir dudak gördün diye hassaslaştın mı?

Duşta küçük vegas'ı hallettikten sonra pete uyandırmaya gittim. Elimi kafasına götürüp saçlarını okşadıktan sonra anını öptüm.

-"küçük kedicik uyan artık,kahvaltı hazır"

-"saat 9 olmuş vegas neden beni uyandırmadın"

-"kızma hemen o kadar güzel uyuyordun ki seni yememek için kendimi zor tuttum"