Maandag

204 7 7
                                    

"Rosa?" Vraagt Bas, mijn broer. "Ze ligt in coma, dat zie je toch?" Zegt mick, mijn andere broer, de tweelingbroer van Bas. "Ik ben wakker, donder op" kreun ik. Ik hoor voetstappen en hoor dat Bas of Mick aan de andere kant van m'n bed komt staan. "Drie, twee, één." Hoor ik Mick zeggen. "Donder op!" Gil ik. Dan wordt mijn deken ruw van me afgetrokken en word ik van mijn bed gegooid. Met een dreun val ik op de vloer. Gierend rennen Bas en Mick weg. "Godver, eikels. Ik krijg jullie nog wel!" Zacht loop ik naar de badkamer, pak de tandpasta en vul de haarshampoo fles van Bas en Mick ermee. Snel trek ik mijn kleren aan en stamp de trap af. "Hallo zus" zeggen Bas en Mick grinnikend. Ik negeer ze en maar een boterham klaar voor school. Ik pak een appel en eet hem langzaam op. "Zus? Wil je de nutella uit de kast pakken?" "Rosa, pak de nutella is. Als je nu al chagrijnig bent" "ja mam, ik snap het." Met een harde dreun zet ik de nutella op tafel. "Dankjewel lieve zus" zegt Mick. Ik zucht en loop terug naar boven. Ik check mijn telefoon en zie dat ik een appje heb van Lindsey.

'Heyy, ik heb net de foto's bekeken van de nieuwe docenten😻😻😻😻😻. Meneer Sink is echt te hot!!!!!!! Hij geeft wiskunde😱. Met zo'n hottie krijg ik al helemaal geen hoge cijfers voor wiskunde😭. SHIT! Ik sta voor je deur om half acht. Tot zo. Loveya💋'

Snel ga ik naar de school site, nieuwe docenten. Aah hier! Gatsie wat een engerd. Ik app Lindsey meteen.

'Ieelllll😩. Meneer Ronalds is echt een engerd😭😭😭😭.'

Ik scroll verder. Meneer Sink. Omg hij is zo ontzettend knap. Zo kan ik me nooit concentreren. Ik krijg een appje binnen van Lindsey.

'Is me nog niet opgevallen ik keek eigenlijk alleen maar naar meneer Sink👅💦.'

'Jaaahh😻😻😻. Ik zag z'n foto net. Hij is zo moooooiiiiiiiii👅💦. Zie je zoooo, doedoeeeiii💋.'

Nu opschieten, ik sprint naar de badkamer en breng snel een laagje make-up aan. Dan ren ik de trap af, graai naar m'n schoenen en plof op de bank. Net als ik mijn schoenen aan wil doen, zie ik daar er wat geels in drijft , ik draai mijn schoen om en er valt een rauw ei uit. "Maaaaammm" gil ik. Ze komt rustig naar me toegelopen met Bas en Mick huppelend achter haar. "Wat is er?" Vraagt mijn moeder irritant. "Ze hebben een rauw ei in mijn schoen gestopt!" Gil ik. "Wij?" Zeggen Bas en Mick tegelijk. Dan zegt mama "kom op, dit is hun eerste dag op de middelbare school, ze zijn een beetje zenuwachtig. Laat ze toch." "Ja laat ons" zegt Bas waarna Mick zijn hand naar me richt "tsss." Ik pak het ei, gooi het op Mick en ik veeg mijn hand af aan Bas. "Kleuters" roep ik. Ik gooi mijn schoenen aan de kant en stap in mijn nieuwe sneakers. Met een knal sla ik de deur dicht en loop naar de schuur. "Rosa, hier komen, nu!" Ik draai me zuchtend om, maar ik kom niet dichterbij. "Rosa, ik verwacht dat jij met je broertjes naar school fietst!" Zegt mijn moeder. Ik zie twee hoofdjes achter mijn moeders rug verschijnen. Bas en Mick, ze steken hun tong uit. "Nee, bedankt. Ik fiets met Lindsey." ik draai me weer om en loop naar mijn fiets. Mijn handtas gooi ik in mijn mand en ik rijd mijn fiets naar de oprit. "Rosa, jij wacht op Bas en Mick. Hoor je me?" Ik reageer niet. "Rosa?" Dan zeg ik, "ik hoor je wel, maar ik luister niet." Dat is een zinnetje die Bas en Mick altijd gebruikten als ze mama boos wilden maken. Mijn moeder wordt rood. Ik lach voldaan. Dan komt Lindsey aangefietst. "Joehoeeeeeee!" Eerst kijkt Lindsey blij, maar als ze het gezicht van mijn moeder ziet, kijkt ze heel serieus. Ik moet lachen en stap snel op mijn fiets. "Doei lieve broertjes." zeg ik. Nu mama chagrijnig is, kunnen ze hun grapjes maar beter inhouden. Als we de hoek om zijn begint Lindsey me te vragen wat ik nu weer had gedaan. "Ik? Ik heb niets gedaan. De jongens deden hetzelfde zoals ze altijd deden." "Dat verklaart een hoop." Ik lach. "Hoe is het met je vakantie liefde?" Vraag ik. "mwah" zegt Lindsey nadenkend. "Hij heeft me nog wel eens gebeld, maar ik negeer hem meestal." Ik grinnik. Typisch Lindsey.
Aangekomen bij de oude fabriek -ons afspreek punt-, zie ik dat we niet de eerste zijn. "Eindelijk, jullie zijn er." zegt Marit. "Ik heb jou ook gemist" zegt Lindsey op een gespeelde, geïrriteerde toon. Marit grinnikt. "Tuurlijk heb je me gemist." Zegt ze lachend. "Laten we vertrekken" zegt Thomas. "Ja, laten we vertrekken" hoor ik een bekende stem achter me. Ik draai me om. "Hoi zus." Ik kijk naar Bas en Mick. "Godver" mompel ik. Ik draai me om. "Gaan jullie maar vast door, morgen fiets ik wel mee." Ze blijven staan. "Ga alsjeblieft door, jullie willen absoluut niet met deze kleuters fietsen." zeg ik, wijzend naar Bas en Mick. Zuchtend en mompelend stappen ze uiteindelijk op hun fiets en fietsen weg. Lindsey vragend naar me. Ik knik en ze stapt ook op haar fiets en rijdt snel achter de groep aan. "Stap op je fiets dan kunnen we vertrekken." Zeg ik boos. "Als jullie morgen maar niet meefietsen, jullie zoeken het maar uit! En ook op school gaan jullie me niet steeds irriteren. Jullie doen gewoon net alsof jullie me niet kennen. Ja?" "Nee zus, tuurlijk gaan we je wel irriteren." Ik zucht en fiets wat harder.
Na een kwartier door de polder gefietst te hebben, komen we aan in de stad. "Vanaf hier is het nog ongeveer een kwartier door de stad." Vertel ik Bas en Mick. "Zus?" "Ja Bas?" "Loop je straks met ons mee naar onze klas?" Ik denk na, gaan ze me voor gek zetten, of weten ze echt niet wat ze moeten doen. "Euhm ja, als jullie me maar niet voor gek zetten." beslis ik dan. "Top" zegt Mick. Ik glimlach. Bas en Mick kunnen wel aardig doen. "Oké, eerst zetten we mijn fiets weg en daarna gaan we naar jullie fietsenrek." "Is goed." zegt Mick. We fietsen het plein op en ik zet mijn fiets naast de fiets van Lindsey. Ik haal mijn tas uit de mand en spring achterop bij Mick. "We moeten helemaal naar de andere kant van de stalling." We slingeren tussen de leerlingen door en komen bij de brugklasser stallingen. Ik spring van de bagagedrager en Mick dreunt zijn fiets in het rek. "Die zit." Zegt Mick voldaan. "Gaan jullie het vinden verder?" "Ja, daar staan de anderen al." Ik kijk naar het groepje kinderen waar Bas naartoe wijst. "Veel plezier hè!" "Doei!" Roepen Bas en Mick tegelijk. Ik loop de school in en bots meteen tegen iemand aan. "Sorry." zeg ik, terwijl ik naar boven kijk. Ik ontmoet twee donkerbruine ogen die me aanstaren. "M m meneer Sink?" Hij glimlacht naar me en steekt zijn hand uit. Ik pak hem aan, er gaat een schokje door mijn lichaam heen. "Dat ben ik." Zegt hij. "I ik moet gaan." stotter ik. Hij is zo knap. Hij knijpt even in mijn hand. "Tot ziens." En hij loopt weg. Verlamd loop ik naar de aula. Al snel vind ik de tafel waar mijn vrienden zitten. Dromerig neem ik plaats naast Lindsey. "Heb je het overleefd?" Vraagt Lindsey me. "Ja, zeker." Lindsey blijft me aankijken. "Is er net iets gebeurd?" En of er iets gebeurd is. Weer zie ik zijn mooie ogen. Voel ik zijn warme hand. "Nee. Hoezo?" Vraag ik Lindsey. "Weet niet, het leek ff alsof je er niet bij was met je hoofd." "Wat hebben we als eerst?" Vraagt Thomas ons. "LO." zucht ik. "Dat snap ik nou niet. LO als eerste uur op MAANDAG. Ik snap het gewoon niet." "Je hoeft niet te schreeuwen!" Roept Lindsey in zijn oor. Dan gaat de bel en beginnen we aan de dag.
Ik ben eigenlijk heel de dag niet echt erbij met mijn hoofd. Ik denk de hele tijd maar aan meneer Sink. Ik ben verliefd, maar dat kan echt niet. Hij is een leraar en hij zal mij toch nooit leuk vinden. Morgen heb ik wiskunde. Wat moet ik in godsnaam doen.
"Hallo? Roos? " Hoor ik Lindsey zeggen. "Hè wat?" "Je bent er echt niet bij met je hoofd hè?" "Nee, laat maar. Kom dan gaan we naar huis." we lopen naar buiten en na veertig minuten ben ik thuis. "Hooooooi, ik ben thuihuiiis." Ik sla de voordeur dicht en trap mijn sneakers uit. "Net op tijd voor het eten." Zegt mijn moeder. "Geen honger. Ik ga naar boven." "Jongedame, jij komt nu aan tafel en eet normaal mee." Roept mijn vader vanuit de keuken. "Ja ja, ik kom al." Bas en Mick praten enthousiast over hun eerste schooldag. Ik krijg er niet veel van mee. Eigenlijk denk ik de hele tijd aan meneer Sink. "Ik ga douchen." zegt Bas en hij rent de trap op. Ik loop naar de bank en zet een film op. De film is nog maar tien minuten bezig als ik word onderbroken door een gil. "Aaaaah." Hoor ik Bas roepen van boven. Ik sprint de trap op met Mick, papa en mama achter me aan. Als ik de badkamer deur opengooi proest ik het uit. Het haar van Bas is blauw door de tandpasta die erin zit. "Wat is dit allemaal?" Vraagt mijn vader. "Die gasten hebben me vanochtend uit mijn bed gegooid en toen heb ik tandpasta in hun haarshampoo gedaan." Mick grinnikt. "Je hebt wat?" Vraagt mijn vader boos. "Ik heb tandpasta in" ik word onderbroken door mijn vader. "Ik hoef het niet te weten! Opgedonderd, naar je kamer. Ik hoef je niet meer te zien vanavond!" Hij pakt me ruw bij mijn arm en knijpt er hard in. "Au pap, je doet me pijn." Als reactie duwt papa ook zijn nagels in mijn vel. Hij trekt me achter zich aan naar mijn slaapkamer. Ik probeer tegen te stribbelen als hij me mijn kamer in probeert te duwen. Hij duwt zijn nagels nog dieper in mijn vel dat ik stop. Dan gooit hij me op de grond in de kamer en schopt me tegen mijn been. "Au!" Roep ik. Hij gooit de deur dicht en ik draai de deur snel op slot. Ik kijk naar mijn arm. Kleine straaltjes bloed kronkelen over mijn arm. Ik maak ze voorzichtig schoon en ga op bed liggen. Noway dat die vent er nog in komt. Ik bel Lindsey. Alleen zij weet dat mijn vader soms behoorlijk agressief kan doen tegen mij. Het is gek want hij ziet alleen de goede dingen die Bas en Mick doen. Wanneer Lindsey opneemt vertel ik haar wat er gebeurd is en dan kruip ik in bed. Ik kan beter maar gaan slapen. Al snel val ik in slaap.

~Heey, dit is mijn eerste verhaal en hoofdstuk op wattpad. Ik hoop dat het leuk is.
Ps reacties zijn leuk😏~

New teachersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu