Unbreakable

01: Pagbabalik.

Chapter 01: Pagbabalik ni Beatriz.
***

Paige.

“Ate, Are you alright?”

I nodded kahit ang totoo ay hindi. Nabalitaan kong uuwi na siya. I don't know but I'm nervous. Kinakabahan ako na hindi ko alam kasi para bang may gyera na namang mangyayari sa aming magkakapatid. sa aming dalawa ni Bea lalo na’t kasama niyang umuwi si Ian. Nadinig ko ang tumatawag kay Victoria.

“Yes? Beatriz! Omygosh! When? Aha,” sagot ni Victoria sa kabilang linya. Si Beatriz na nga, siya na nga ito. Kinakamusta siguro sila at si Daddy na hindi ko alam kung nasaan. Nagulat naman ako nung biglang tumunog ang phone ko.

Eleanor is calling...

Ang isa pa naming kapatid na walang alam sa lahat ng mga nangyayari dito, ang tanging alam niya lang ay maayos ang samahan naming magkakapatid pero ang totoo ay hindi talaga. hindi maayos ito. Ayoko na sanang dumagdag pa ang alalahanin ni Eleanor dahil nagaaral siya sa ibang bansa. hindi ko pa nga lang sure kung kailan siya uuwi dito sa pinas.

Sinagot ko na ito dahil kanina pa ring nang ring. Mas close kami ni Eleanor kung tutuusin. sa akin ‘yan naka depende eh dati. Mabait pa ang batang ito.

“ATEEEE!!! OMG!!” Nailayo ko ang phone ko sa tainga ko dahil sa sigaw nito. Ang sakit ha!

“Wag ka ngang sumigaw, Elea. Grabe naman? Nasa phone call tayo oh! Pero kamusta na my dear sister?” nakangiti ako nung sinabi ko ‘yon, I miss her.

Siya ang bukod tanging close sa kanilang apat. Si Eleanor ang kasama ko lagi noon bago siya magpunta ng ibang bansa. It's been what? Ilang years ko na ba siyang hindi nakakasama dito sa pinas.

“Ate, I miss you so much! I’m sorry kung hindi ako nakakapag update o nakakatawag sa iyo, I'm super busy lang talaga. Since, Graduating na ako! Sayang lang at hindi kita kasama ngayon,” parang nalungkot ang boses nito nung mabanggit niya iyon. Awww!!

“Ano ka ba? ilang graduation na ba mag mula nung nakasama mo ako? ilang graduation mo na ba ang na-attendan ko? grabe. itong graduation mo na lang ang hindi ko ma-attend kasi I'm also busy. I’m really sorry, Elea!”

“It’s okay, Ate! At least marinig ko lang ang boses mo. okay na iyon, how are you nga pala? My doctora. Paige! Are you alright? kumusta kayo ni Gabriel?”

I just smiled kahit hindi niya ito nakikita. Hindi pa talaga kasi yung video call ang ginamit eh. pahirapan kami nito chos.

“We’re fine, Elea! Masyado mo kaming iniisip. I am fine also, can't wait na umuwi ka na dito sa bahay. Nakakamiss ka, Elea. eh, ikaw naman architect, engineer, dra, atty and prof. Eleanor? Ang dami mong tinake na exam at nag aral ka ng ilang taon para dito and I'm so proud of you. Ano bang gusto mong itawag ko sa ‘yo, elea!”

Natawa siya sa sinabi ko at tiyak kong umiiling na ito ngayon. “Ate naman! Don't need naman tawagin ako sa mga ‘yan. I’m okay naman sa Elea ha. kaya lang naman inaral yon para din may katuwang ka for being a doctor ha, then kay bea for being our lawyer then si Architect Victoria, and Engineer of our family. just don't call me na lang sa mga ganyan or better Prof. Eleanor since ito ang tinatapos ko ngayon.”

“O, siya. Professor Eleanor. I have to go, and you need to go dahil alam kong busy ka pa riyan. Ingat ka lagi, thank you!”

“Thank you also, Doctora. Paige! Can't wait to see you soon.”

I ended our call and muling tinignan si Victoria na kababa lang nung call nila ni Beatriz. Umupo si Tori sa tabi ko. “Uuwi na ba siya?”

Tumango ito. I knew it, babalik na siya. handa naman na akong harapin siyang muli. Ilang years na rin naman. Wala ng bago sa akin kung ganun man. Matagal na rin namang nagkaroon ang alitan sa aming dalawa ni Beatriz. At naiintindihan ko kung hindi niya talaga ako mapapatawad. Pansinin niya man ako o hindi, i'm fine with it. ako naman ang may kasalanan sa lahat.