Leugens voor waarheid

Jonathan

Ik schrik wakker van gebons op mijn tafel. 'Wakker blijven Zen! Je komt niet op school om te slapen!' Tettert de docent in mijn gevoelige oren. De klas kijkt me aan. Ik pak mijn spullen in en ik loop zonder toestemming de klas uit. Het gaat thuis niet meer goed, mijn stiefouders dreigen mij uit huis te gooien. Bij gym zag de docent al mijn blauwe plekken en littekens, hij belde naar huis en thuis kreeg ik weer een volle pak slaag van mijn stiefvader. 'Je hebt het weer vertelt! Je kan ook nooit je kop houden ondankbaar kind!' Hoor ik hem nog in mijn hoofd zeggen. Ik loop buiten en ik denk na. Door mijn wegdwazen in mijn gedachten bots ik tegen een jongen aan. Hij doet zijn koptelefoon af en kijkt me verbaasd aan. 'Het spijt me, ik ben niet helemaal bij.' Zeg ik. Hij lacht vriendelijk. 'Aangename verrassing, ik ben Jonathan Gilga.' Zegt hij met een grijns. 'ken ik jou?' Vraag ik. Hij lacht weer. 'Ik denk het niet, ik kom uit Amerika ik ben net nieuw.' Zegt hij en hij kijkt me vragend aan. 'O, ja tuurlijk, ik ben Zen Suzuki.' Zeg ik. 'Japans?' Vraagt hij. Ik knik. Ik loop verder en ik stop ongemerkt een brief in zijn broekzak. Ik ken hem, ik weet het zeker. Ik zal erachter komen wie en wat hij is..

Heeeee people!! Starting a new story.. Hopelijk vinden jullie het leuk :) lees ook mijn verhaal: voor altijd verloren. Twee weerwolven vluchten voor hun geheim,, well Mata ne, ai shiteru en veel kusjes van Suyfeng